Χριστούγεννα εν μέσω εξανδραποδισμού των Ελλήνων

Εορτάζουμε σύμφωνα με τα έθιμά μας, άλλος με το έχει του και άλλος με το ισχνό ή μισοάδειο βαλάντιό του, τα Χριστούγεννα, με μαύρη καρδιά για το κατασκότεινο μέλλον του εαυτού μας και της πατρίδας μας, στο οποίο μας έχει οδηγήσει μια ανάλγητη, ασυνάρτητη και εν τέλει προδοτική κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση μαθητευόμενων μάγων που υπηρετεί τυφλά, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΡΩΤΗΣΕΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΚΑΝΕΝΑΝ, έναν μηχανισμό… στήριξης –διάβαζε: ΔΙΑΛΥΣΗΣ– που μας εξανδραποδίζει ως έθνος και κοινωνία, επιβάλλοντας συνεχώς αυξανόμενα ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΑ ΜΕΤΡΑ. Μέτρα υπαγορευόμενα από τους τοκογλύφους δανειστές μας, από τον αδηφάγο ΣΕΒ και από τους πανευτυχείς κατόχους του αβγατιζόμενου ελληνικού κεφαλαίου.
Τα όσα έχουμε υποστεί μέχρι σήμερα, αβάσταχτα και εξουθενωτικά, είναι το ΠΡΟΟΙΩΝΙΣΜΑ των όσων θα υποστούμε μετά τις εορτές… Προοιώνισμα και προεικασία που, κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2011 στη Βουλή, συγκαλύπτονται αποκαλυπτόμενα. Μας περιμένουν νέες περικοπές επιδομάτων και μισθών, νέα αύξηση της ΕΜΜΕΣΗΣ φορολογίας (που σμπαραλιάζει τα λαϊκά πρωτίστως στρώματα), δραστική μείωση του προσωπικού στον δημόσιο τομέα σε συνδυασμό με πρόσθετο κατά μία ώρα χρόνο εργασίας και ουσιαστική κατάργηση της ενίσχυσης των τριτέκνων και κυρίως πολυτέκνων.
Για αυτά τα μέχρι θανάτου από ασφυξία μέτρα –δεν μιλάω για το επικείμενο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων που θα μετατρέψει τη χώρα μας σε ΠΥΡΓΟ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ στο τετράγωνο– τρεις υπουργοί, πλην του αρχινεοφιλελεύθερου μονεταριστή επικεφαλής τους, φέρουν τη μέγιστη ευθύνη: ο Παπακωνσταντίνου (που ισχυρίζεται ότι «δεν έχει πουλήσει την ψυχή του» στον σατανά), ο λαλίστατος και πολυπράγμων Λοβέρδος (που έφτασε στο κατάπτυστο σημείο να απαγορεύσει σε απογόνους να συνεχίζουν το επάγγελμα των γονιών τους, είτε για γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς πρόκειται είτε για υδραυλικούς, φαναρτζήδες, κομμωτές κ.ά.) και ο Παμπούκης (που η επένδυσή του στον Αστακό αποδείχθηκε φούσκα μέσα σε δύο 24ωρα και ο οποίος, με δεδομένη την αυξητική τάση της ήδη μεγάλης ανεργίας που μαστίζει τη χώρα μας, είχε χαρακτηρίσει τις απολύσεις με τον κυνικό περίτεχνο νεολογισμό «κόστος ελπίδας»! «Κόστος ελπίδας» για τον απολυόμενο; Μπορεί να μπει στο πετσί του ταλαίπωρου αυτού ανθρώπου με την άνεση της δικής του ευμάρειας; (Και θα επαναλάβω ό,τι είχα γράψει στις 12 του μηνός: Ας μην επικαλεστεί την καραμέλα για το… γενικό καλό. Το γενικό καλό με την εφαρμοζόμενη ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ και ΑΔΙΕΞΟΔΗ πολιτική της καταστροφικής ύφεσης ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΦΙΚΤΟ.)
Οι τρεις καμπαλέρος του Υπουργικού Συμβουλίου, ματαιόδοξοι και ατελέσφοροι παρά τις καταδικαστικές για την Ελλάδα και τους Έλληνες αποφάσεις τους, δεν είναι οι μόνοι που ψεύδονται ασυστόλως και ανακυκλώνουν τα ψεύδη τους. Υπάρχουν και άλλοι, μερικοί από τους οποίους είτε αδρανούν είτε ασκούν μυστική διπλωματία, όπως ο υπουργός Εξωτερικών. Στο στόχαστρο όμως των συναδέλφων τους και των εν εγρηγόρσει βουλευτών του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται ο… μεφιστοφελικός Παπακωνσταντίνου. Ο οποίος, ως κακέκτυπο του Μεφιστοφελή, επιδιώκει όχι την επιστροφή του στη νεότητα, αφού δεν τον έχουν πάρει τα χρόνια, αλλά την αγκύλωσή του εσαεί στην πρωτοκαθεδρική, όπως καμώνεται, εξουσία. Αυτός και μόνον αυτός ως πιστός εθελόδουλος συγκατανεύει στις συνεχείς και όλο και πιο επώδυνες επικαιροποιήσεις του Μνημονίου. Και μάλιστα όταν οι ρητά διατυπωθείσες προεκλογικά απόψεις του είναι ΕΚ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ από τα διαλαμβανόμενα στο Μνημόνιο και στις επί τα χείρω ακατάπαυστες προς την ίδια κατεύθυνση… βελτιώσεις του.
Ιδού τι έγραψε κατά λέξη την Τρίτη ο «Ελεύθερος Τύπος»: «Ο Γιάννης Παπαθανασίου, που τελευταία έχει περάσει στην αντεπίθεση, θύμισε στη Βουλή τι έλεγε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ως εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ τον Μάρτιο του 2009, όταν η κυβέρνηση της ΝΔ αποφάσιζε να παγώσει τους μισθούς άνω των 1.700 ευρώ στο Δημόσιο: “Το πάγωμα μισθών σημαίνει αφαίρεση ρευστότητας από την οικονομία. Άρα, περαιτέρω βάθεμα της ύφεσης. Άρα, τελικά, και μικρότερα έσοδα για το Δημόσιο και συνέχιση της κατάστασης που έχουμε σήμερα. Είναι δηλαδή μια λάθος πολιτική, δεν πρέπει κανένας να σκέπτεται καν να πάει σε αυτήν την κατεύθυνση”». Ερώτημα δικό μου: Θα κοκκίνισαν άραγε τα αυτιά του εν λόγω κυρίου μετά από ένα τέτοιο δημόσιο ξεμπρόστιασμα από του βήματος της Βουλής;
Το άρθρο αυτό πρέπει να παραδοθεί στην εφημερίδα μου την Τετάρτη το απόγευμα στις 5 (λόγω της εκτύπωσής της νωρίτερα από το σύνηθες), γεγονός που μου αφαιρεί τη δυνατότητα να γνωρίζω το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για τον Προϋπολογισμό του 2011. Εικάζω όμως αυτό το αποτέλεσμα. Θα υπερψηφιστεί αυτός ο, ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΟΛΩΝ, ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟΣ Προϋπολογισμός που δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Και δεν θα εφαρμοστεί αν δεν προστεθούν επιπλέον επαχθέστατα μέτρα. Όμως, και χωρίς πρόσθετα μέτρα, αποτελεί με την προσωρινή μορφή του ένα άθλιο αντιλαϊκό και μονεταριστικό κατασκεύασμα, όμοιο του οποίου δεν τόλμησε να καταθέσει ΠΟΤΕ άλλη κυβέρνηση της χώρας. Και αυτό διότι επιβεβαιώνει πανηγυρικά ότι η παρούσα κυβέρνηση, «υπερβαίνοντας κατά πολύ σε αντεργατικά μέτρα ακόμη και τις εντολές του ΔΝΤ, δεν αποσκοπεί με την πολιτική της τουλάχιστον στη διόρθωση των δημοσιονομικών μεγεθών της Ελλάδας, έστω μέσω της εξαθλίωσης του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού και της λεηλασίας των εισοδημάτων του» (Γιώργος Δελαστίκ).
Παρακολουθούσα τις τελευταίες ημέρες από τηλεοράσεως –και επί αρκετές ώρες καθημερινά– τις συνεδριάσεις της Βουλής και διαπίστωσα δύο τινά: Πρώτον, ότι δεν υπήρξε υπουργός που στην αρχή της αγόρευσής του να μην αναφερθεί στην «άκρως κρίσιμη κατάσταση της χώρας» και στις «θυσίες του ελληνικού λαού», άλλοτε προτάσσοντας στις θυσίες τα επίθετα «αξιοζήλευτες» ή «αξιοθαύμαστες», αν δεν αποθρασυνόταν να προτάξει το επίθετο… «αγόγγυστες» ή κάποιο συνώνυμό του. Και δεύτερον, ότι όλοι σχεδόν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ περιελάμβαναν, στις ομιλίες και παρεμβάσεις τους, έμμεσους ή ηπίως άμεσους υπαινιγμούς εναντίον της κυβέρνησής τους, στρέφοντας τα στομωμένα βέλη τους και προς την κατεύθυνση συγκεκριμένων υπουργών, ενώ ορισμένοι άλλοι πούλαγαν εκ του ασφαλούς μαγκιά και νταηλίκι!
Υποθέτω ότι απαξάπαντες θα υπερψηφίσουν τα μεσάνυχτα της ημέρας που χαράσσονται αυτές οι αράδες τον Προϋπολογισμό του 2011. Από την άλλη μεριά είμαι πεπεισμένος ότι οι πλείστοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είναι εξοργισμένοι με την αντιλαϊκή και αδιέξοδη πολιτική που ασκεί η ανερμάτιστη και ανερυθρίαστη ηγεσία του – και νιώθουν εγκλωβισμένοι. Υπάρχει όμως λύση γιʼ αυτούς. Λύση ευνοϊκή για τους ίδιους και σωτήρια για την πατρίδα μας. Τους προτείνω, λοιπόν, να αποσκιρτήσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι από το σημερινό ΜΙΣΗΤΟ ΠΑΣΟΚ και να ιδρύσουν ΑΜΕΣΩΣ δικό τους ΚΙΝΗΜΑ με ΤΡΙΜΕΛΗ ΗΓΕΣΙΑ που θα εκφράζει για πρώτη φορά αυθεντικά τον σοσιαλισμό. Τους θυμίζω ότι ο συμπλεγματικός Γιωργάκης ετοιμάζει την παρωδία εκλογικού νόμου και ότι θα αποκλείσει από τους συνδυασμούς του όχι μόνο τους περισσότερο, αλλά και τους λιγότερο εκτεθειμένους αντιφρονούντες. Ένα τέτοιο ΚΙΝΗΜΑ-ΚΟΜΜΑ, σε αντίθεση με τα… αποκόμματα της Ντόρας Μπακογιάννη και του Φώτη Κουβέλη, θα έχει σίγουρη εκλογική επιτυχία με ποσοστό που ενδέχεται να εκπλήξει. Ας μελετήσουν, επομένως, σοβαρά αυτήν την πρόταση και ας σπεύσουν. Διαφορετικά θα καταποντιστούν με το συνολικό ΠΑΣΟΚ.
Χριστούγεννα εφέτος με σκουπίδια και σκύβαλα. Δύο φορές δηλαδή σκουπίδια, μία κυριολεκτικά, ιδίως τις τελευταίες εβδομάδες στο κέντρο των πόλεων, και μία μεταφορικά, ως προς το ουσιαστικό «σκύβαλα», άνθρωποι τιποτένιοι και ανάξιοι που τυχαίνει, από ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ, να μας κυβερνούν, αφού πιστέψαμε προεκλογικά τα ιλιγγιώδη ψεύδη τους.