Η Ελλάδα στο «αναμορφωτήριο»
Για πρώτη φορά εδώ και πολλές δεκαετίες η λάμψη των εορτών, η γιορτινή ατμόσφαιρα, «θαμπώνει» από το αίσθημα της απογοήτευσης, της ανασφάλειας, του φόβου για το μέλλον που νιώθει η μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού.
Η βαριά σκιά των οικονομικών δυνάμεων «κατοχής», που ελέγχουν πλέον την πορεία της χώρας, αφήνει ελάχιστες χαραμάδες ελπίδας σ’ έναν λαό που, αν μη τι άλλο, χαρακτηριζόταν από αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση.
Σχεδόν μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων η κυβέρνηση συνέχιζε τον «πόλεμο» που έχει κηρύξει κατά της ελληνικής κοινωνίας.
Ψηφίζοντας έναν ψευδεπίγραφο προϋπολογισμό, ο οποίος στους πρώτους μήνες του 2011 θα αναθεωρηθεί (με νέες φυσικά περικοπές μισθών και αύξηση του ΦΠΑ) και διευρύνοντας τα μέτωπα σύγκρουσης τόσο με τους εργαζομένους στα μέσα μεταφοράς όσο και με τους φορείς των αποκαλούμενων «κλειστών επαγγελμάτων».
Σ’ αυτόν λοιπόν τον «πόλεμο» οι φετινές εορτές μπορούν, μεταφορικά, να παραβληθούν με τη διακοπή της μάχης μεταξύ Γάλλων και Γερμανών κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, για να γιορτάσουν μαζί τα Χριστούγεννα στα χαρακώματα…
Εδώ και έναν χρόνο οι πολίτες, ο ελληνικός λαός, γίνεται στόχος μιας πρωτοφανούς ατομικής και συλλογικής απαξίωσης.
Η εργασία του, η ζωή του, οι κοινωνικές του σχέσεις, η πολιτική του δραστηριότητα, οι πεποιθήσεις του, οι αξίες στις οποίες πίστευε, θεωρούνται σήμερα από την ελληνική κυβέρνηση και τους εγχώριους και διεθνείς της πάτρωνες σαν ένα τεράστιο ΛΑΘΟΣ, σαν το «προϊόν» μιας συλλογικής αυταπάτης που θα πρέπει να διορθωθεί, να αναιρεθεί.
Κι αυτή η «συνταγή», η «θεραπεία» κατά τον κ. Στρος-Καν, εφαρμόζεται τώρα…
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΗΡΙΟ: Αυτός είναι ο κεντρικός πυρήνας του Μνημονίου και των «εξειδικευμένων» μέτρων που νομοθετεί η κυβέρνηση για την υλοποίηση αυτού του βασικού πυρήνα… Σ’ αυτήν την «καθαρτήριο» πορεία, σ’ αυτήν τη μεταμοντέρνα Ιερά Εξέταση, θα πρέπει πριν απ’ όλα να ομολογήσουμε την ενοχή μας, ατομική και συλλογική, να αποδεχθούμε ότι «μαζί τα φάγαμε», ότι είμαστε ως λαός διεφθαρμένοι, αντιπαραγωγικοί, ψευδολόγοι…
Και μετά τις δοκιμασίες, να «αλλάξουμε συνείδηση», να πορευθούμε από εδώ και πέρα χωρίς διασφαλισμένη εργασία, χωρίς κοινωνικούς θεσμούς, χωρίς δικαιώματα…
Θα έχουμε όμως αποκτήσει το μέγιστο αγαθό: την «ελευθερία» που προσφέρουν οι μηχανισμοί της αγοράς, την «ελευθερία» να μεταβληθούμε όλοι σε εμπορεύματα, σε οικονομικούς συντελεστές, την τύχη των οποίων θα καθορίζουν οι ευεργέτες μας, το ΔΝΤ και το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα…
Αυτό εννοούσε άλλωστε και ο κ. Γ. Παπανδρέου όταν επαγγελλόταν τον «σοσιαλισμό» απέναντι στη βαρβαρότητα.
Ζούμε δυστυχώς μέσα σ’ αυτό το «σενάριο», το βιώνουμε ως ιστορική, οδυνηρή πραγματικότητα. Μόνο που αυτή η «σωτηριολογική» επαγγελία του ΔΝΤ και του πρωθυπουργού μας δεν οδηγεί στη λύτρωση αλλά στην καταστροφή.
Η «εσωτερική υποτίμηση» (αφορά ως γνωστόν μόνο μισθούς και συντάξεις) που επιδιώκεται μέσω του Μνημονίου, υπολογίζεται ότι στοχεύει σε μια τάξη μεγέθους 35% – 40%, αφού μόνο με την είσοδό μας στο ευρώ η ανταγωνιστικότητά μας μειώθηκε αυτόματα κατά 25%…
Αυτή η βασική επιλογή της εσωτερικής υποτίμησης οδηγεί νομοτελειακά στην ακύρωση κάθε αναπτυξιακής δραστηριότητας και στην περαιτέρω αποδιάρθρωση του παραγωγικού μας δυναμικού.
Πώς θα πληρώσουμε τα συνεχώς διευρυνόμενα χρέη μας τα επόμενα χρόνια, όταν το ΑΕΠ θα κινείται -σύμφωνα με τις πλέον αισιόδοξες προβλέψεις- λίγο πάνω από το 1%;
Κάθε φορά που διαμορφώνεται ένα αδιέξοδο, η κυβέρνηση αλλά και οι «πάτρωνες» μας υπόσχονται νέες «λύσεις»: παράταση πληρωμών, αναδιάρθρωση (με ποιους άραγε όρους;) του χρέους, στήριξη από το νέο πλαίσιο της Ευρωζώνης από το 2013… Όμως το βασικό πρόβλημα παραμένει: Πώς θα ζήσει αυτός ο λαός, τι θα παράγει αυτή η χώρα σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, ποιοι θεσμοί θα διασφαλίσουν την παραγωγική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή;
Η κυβέρνηση δεν ασχολείται με τέτοια θέματα. Αφήνει να τα λύσουν οι αγορές, το ΔΝΤ και οι τράπεζες. Εκείνο που την απασχολεί είναι η επιβίωσή της για το αμέσως προσεχές διάστημα… «Ακόμα τούτη την άνοιξη, τούτο το καλοκαίρι…» Στην πράξη, έχει μεταβληθεί σε μια κυβέρνηση που υπογράφει «τριμηνιαίες συμβάσεις» παραμονής της στην εξουσία, σε συνάρτηση με τις δόσεις του δανείου που λαμβάνει από το ΔΝΤ και την Ευρωζώνη… Και σε κάθε περίπτωση αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων εκλογών, με λίστα φυσικά, προς εκφοβισμό όσων μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ «βασανίζονται» από προβλήματα συνείδησης…
Δεν θα πρέπει να υποκύψουν οι πολίτες, η ελληνική κοινωνία σ’ αυτήν την επιχείρηση εξανδραποδισμού, απαξίωσης και οικονομικής τρομοκρατίας που προωθεί συστηματικά η κυβέρνηση.
Η νηφάλια ανάλυση, η πίστη στις ατομικές και συλλογικές μας δυνάμεις, η αντίσταση στην επιδιωκόμενη εκθεμελίωση της ελληνικής κοινωνίας αποτελούν ένα σταθερό θεμέλιο για να διαμορφωθούν ευνοϊκές προοπτικές. Η αισιοδοξία πηγάζει από την πίστη στις δυνάμεις μας και στις αξίες μας.
Όσο για την κυβέρνησή μας, αυτή θα γιορτάσει απομονωμένη από τον λαό, με μοναδικούς «συνδαιτυμόνες» τον κ. Στρος-Καν και τους εκπροσώπους της «τρόικας»… Όπως ακριβώς της αξίζει.
Καλές γιορτές.