Διά χειρός…

…Νίκου Κοτζιά… στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία».
ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΔΟΘΟΥΜΕ…
«Σήμερα υπάρχουν τρεις δρόμοι: της υποταγής, του περιορισμού της δημοκρατίας, της ύφεσης, και της αποδιάρθρωσης του κοινωνικού ιστού. Πρόκειται για τον δρόμο που οι εξουσιάζοντες τη χώρα τον ονόμασαν “σωτήριο μονόδρομο”. Απαιτεί την επιλογή της πολυθρόνας. Ο δεύτερος δρόμος θα προκύψει όταν άτσαλα, επιτέλους, σηκωθούν οι πολίτες από την πολυθρόνα. Ο θυμός θα είναι τυφλός. Καταστρεπτικός και αδιέξοδος. Ο τρίτος δρόμος είναι αυτός της μετάφρασης των αισθήσεων και συναισθημάτων μας σε δημιουργικό συλλογικό έργο. Σε πολέμιο του φόβου και της κατάθλιψης. Σε μήνυμα αισιοδοξίας και συντεταγμένης μάχης. Σε σχέδιο για εναλλακτική πορεία της χώρας με πρόταγμα τις ανάγκες του τόπου και των ανθρώπων. Της παραγωγικής ανασυγκρότησης της Ελλάδας. Ενάντια στα συμφέροντα της τοκοφλυγίας. Των “εισαγωγέων” από Γερμανίες και Γαλλίες. Της εξουσιολαγνείας. Θα είναι σχέδιο σωτηρίας. Σύνθημά του “Δεν θα παραδοθούμε”».

… Κώστα Ιορδανίδη από το άρθρο του «Η Τουρκία και οι άλλοι»:
ΟΤΑΝ ΕΞΑΡΘΡΩΝΕΙΣ
ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΑΞΙΕΣ…
«Στην Τουρκία το οικονομικό θαύμα προέκυψε ως εναρμόνιση της αναπτύξεως με την επιστροφή της κοινωνίας στις παραδοσιακές αξίες της. Στην Ελλάδα η μετάλλαξη επιχειρήθηκε με την ανεπεξέργαστη εισαγωγή δυτικού προτύπου που προϋπέθετε εξάρθρωση των παραδοσιακών αξιών. Εξ ου η εξαχρείωση και η αποτυχία».