ΟΙ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ…
Όπως είπε, τα τελευταία 15 χρόνια οι περισσότερες αγορές οπλικών συστημάτων ήταν υπερκοστολογημένες, με απευθείας αναθέσεις, ενώ μέχρι το 2006 δεν επιβάλλονταν ποινικές ρήτρες σε περίπτωση που τα οπλικά συστήματα ήταν ατελή, «αδειάζοντας» με αυτόν τον τρόπο όλους ανεξαιρέτως τους υπουργούς Εθνικής Άμυνας των τελευταίων δεκαετιών.
Αναφερόμενος δε στη συμφωνία πώλησης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, ο κ. Βασιλάκος εξαπέλυσε ακόμη τρεις βόμβες, δηλώνοντας με αφοπλιστική ειλικρίνεια ότι: πρώτον, αυτά που ζήτησαν και πήραν οι Γερμανοί με τη συμφωνία αποτελούσαν αίτημα και επί της δικής του θητείας, αλλά αυτός δεν το αποδέχτηκε, επειδή θεωρούσε ότι «επέφερε προφανή βλάβη στο δημόσιο συμφέρον». Δεύτερον, ότι η «χρυσή ευκαιρία χάθηκε το καλοκαίρι του 2008», όταν οι Γερμανοί δέχθηκαν να ναυπηγήσουν δύο καινούργια υποβρύχια τύπου 209, σε αντικατάσταση του προγράμματος εκσυγχρονισμού των 209, «χωρίς να επιβαρυνθεί το ελληνικό δημόσιο ούτε ένα ευρώ», και τρίτον, υποστήριξε ότι το ΥΠΕΘΑ βρισκόταν ήδη σε δύσκολη διαπραγματευτική θέση, διότι η πώληση των Ναυπηγείων από τους Γερμανούς στους Άραβες ήταν απόφαση της κυβέρνησης, «μετά την εμπλοκή του αδερφού του πρωθυπουργού, Νίκου Παπανδρέου!» Η αντίδραση του ΥΕΘΑ Ευάγγελου Βενιζέλου, σαφώς αργοπορημένη, ήταν να στείλει μια επιστολή προς τον πρόεδρο της Επιτροπής Αμυντικών Εξοπλισμών και Συμβάσεων της Βουλής κ. Ευτύχη Δαμιανάκη, και να ζητήσει να κληθεί ο κ. Βασιλάκος για ακρόαση από την Επιτροπή, αφού όπως είπε, «με τις δημόσιες δηλώσεις του θέτει σοβαρά ζητήματα νομιμότητας και διαφάνειας σε σχέση με συμβάσεις εξοπλιστικών προγραμμάτων της τελευταίας -τουλάχιστον- δεκαπενταετίας».
Τεσσεράμισι χρόνια έκατσε στη καρέκλα του γενικού διευθυντή Εξοπλισμών ο κ. Βασιλάκος, τριάμισι με τον κ. Ευάγγελο Μεϊμαράκη, του οποίου απετέλεσε επιλογή, και έναν με τον κ. Βενιζέλο. Χρειάστηκαν όμως μόνον λίγες εβδομάδες μετά την απομάκρυνσή του για να «αδειάσει» και τους δύο, αλλά παράλληλα και τον ίδιο του τον εαυτό. Πως άλλωστε μπορεί να δικαιολογηθεί η δήλωση ότι οι διεφθαρμένες πρακτικές του παρελθόντος συνεχίζονται και σήμερα. Και τι έκανε τόσα χρόνια για να τις αποκαλύψει και να τις διορθώσει; Δεν ενημέρωνε τους υπουργούς του; Τι μέτρα έλαβαν, εκτός από την «ακινησία» στους εξοπλισμούς; Τι ρήτρες επέβαλε μετά το 2006; Αλήθεια πώς ο κ. Ευάγγελος Μειμαράκης άφησε να χαθεί η «χρυσή ευκαιρία το καλοκαίρι του 2008»; Ποιος πήρε τότε τις αποφάσεις; Ποιος καθυστέρησε; Μήπως οι καθυστερήσεις ξεκινούσαν και τελείωναν στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών; Τι λέει ο κ. Μεϊμαράκης για τον πρώην εκλεκτό του συνεργάτη;
Αλλά και τι απαντά ο κ. Βενιζέλος στις καταγγελίες περί σημερινών διεφθαρμένων πρακτικών; Μήπως η παραδοχή από τον κ. Βασιλάκο ότι η συμφωνία πώλησης των ναυπηγείων έβλαψε το δημόσιο συμφέρον είναι πραγματικότητα και απλώς ο ευφυής κ. Βενιζέλος εγκλωβίστηκε από τον κ. Νίκο Παπανδρέου και δεν είχε περιθώρια διαφυγής; Ένα είναι σίγουρο. Η ακρόαση του κ. Βασιλάκου από την Επιτροπή της Βουλής θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, ιδιαίτερα μετά την πρότασή του να συσταθεί Εξεταστική Επιτροπή για να διερευνήσει μία προς μία τις συμβάσεις από το 1996 (εποχή Σμπώκου), αφού, όπως λέει, «το υπέρογκο κόστος τους συνέβαλε να οδηγηθεί η χώρα στη σημερινή δυσμενή οικονομική κατάσταση», κάτι που άλλωστε δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα. Ας προσέξουν πάντως τι θα πουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, εντός και εκτός Βουλής, γιατί η κοινή γνώμη έχει πάψει να τρώει κουτόχορτο…