ΜΕ ΜΑΤ Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ… ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ!
Θα μπορούσε να ήταν όλα αυτά το αποτέλεσμα της συναυλίας που δόθηκε το βράδυ της περασμένης Κυριακής, αν είχαν γίνει οι απαραίτητες κινήσεις, η επαφή με τους κατοίκους, μια συζήτηση μαζί τους, σε επίπεδο κορυφής. Θα μπορούσε να είχε προηγηθεί μια επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Παπούλια εκεί, ή τουλάχιστον μια πρόσκληση επιτροπής των κατοίκων στο Προεδρικό Μέγαρο, με την παρουσία του αρμόδιου υπουργού, της ηγεσίας της Αστυνομίας, του δημάρχου και του νομάρχη. Να αισθανθούν ότι η Πολιτεία είναι κοντά τους. Να μη νιώθουν έλληνες πολίτες ξένοι στον τόπο τους, που το κράτος τους δεν τους συμπαρίσταται. Να μην τρέμουν να βγουν στους δρόμους. Όπως επίσης θα έπρεπε να είχε πάει εκεί ο Αρχιεπίσκοπος, βράδυ, και να περπατήσει, να ζήσει αυτά που ζουν οι κάτοικοι.
Τίποτα δεν έγινε… Καμία επαφή με τον κόσμο του Αγίου Παντελεήμονα.
Κι αυτό ζητάνε όλοι εκεί. Χαρακτηριστική η δήλωση στα «Νέα» της Ελένης Καραγιαννοπούλου, που έμεινε στον Άγιο Παντελεήμονα για πέντε δεκαετίες και υποχρεώθηκε να φύγει, όπως λέει, το 2000 από την περιοχή, «όταν αυτή άρχισε να μετατρέπεται σε γκέτο»:
«Με λυπεί ιδιαίτερα αυτή η σημερινή όψη της παλιάς γειτονιάς μου, το πρόβλημά της πλέον έχει γίνει χρόνιο. Ας έρθουν και οι επίσημοι που παρακολούθησαν την αποψινή συναυλία να μείνουν λίγες ώρες εδώ, μήπως και καταλάβουν κάτι απ’ αυτές τις συνθήκες αίσχους…».
Οι οργανωτές εξήγγειλαν τη συναυλία! Και άρχισαν να την προβάλλουν ως κίνηση ειρηνικής συνύπαρξης και ανεκτικότητας. Και τους δυστυχείς κατοίκους να τους αγνοούν… Να μην έχει αλλάξει τίποτα που θα έδειχνε ότι η συναυλία δεν είναι μόνο μια φιέστα, ένα θέατρο όπου κάποιοι θέλουν να κερδοσκοπήσουν, να προβληθούν…
Όπως και έγινε. Δεν φρόντισαν εκείνοι που είχαν τη φαεινή ιδέα τουλάχιστον να διασφαλίσουν ένα καλό κλίμα, που θα πέρναγε προς τα έξω ότι έχουν προωθηθεί λύσεις, ότι κάτι αλλάζει και η συναυλία είναι η αρχή…
Θα μπορούσαν εκπρόσωποι και του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Αρχιεπισκόπου αλλά και των αρμοδίων υπουργών να είχαν συνεννοηθεί με κάποια Επιτροπή Μεταναστών για να συζητήσουν, να βρουν λύσεις σε κάποια προβλήματά τους, και να συμβάλουν στην τάξη και ασφάλεια της περιοχής. Έτσι θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί μια προσέγγιση…
Αποτέλεσμα;
Η μεγαλοπρεπής ιστορική Εκκλησία να έχει γύρω γύρω «ζωστεί» από ΜΑΤ (σε πλήρη εξάρτυση οι άνδρες, με κράνος και ασπίδα, και έτοιμα τα δακρυγόνα) και η πλατεία να έχει αποκλειστεί από δυνάμεις ΜΑΤ και αστυνομικούς… Προστατευόμενος από ισχυρή αστυνομική δύναμη έφθασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παπούλιας. Οι φωνές και τα συνθήματα εναντίον του πολλά και ακραία. Όπως «καλώς ήρθες στην Τουρκία, Πρόεδρε», «Ο λαός απαιτεί ο Παπούλιας στο Γουδί», «Καλώς όρισες Ταγίπ Ερντογάν», «Δεν ανήκουμε στη Χρυσή Αυγή, είμαστε έλληνες πολίτες και χριστιανοί».
Είναι η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ που αποδοκιμάζεται Πρόεδρος Δημοκρατίας. Και μάλιστα ο κ. Παπούλιας. Σύμφωνα με καλές πληροφορίες, στενοχώρησε, πίκρανε, στοίχισε παρά πολύ στον κ. Παπούλια. Όμως αυτά, Πρόεδρε, θα έπρεπε να τα είχαν προβλέψει οι σύμβουλοί σου, αν φυσικά είχαν κάνει τον κόπο να πάνε τις προηγούμενες μέρες μια βόλτα μέχρις εκεί… Δεν σας προφύλαξαν, Πρόεδρε…
Την ίδια… υποδοχή επιφύλαξαν κάτοικοι της περιοχής και στον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο. «Πού είναι ο Χριστόδουλος, ξύπνα να τους δεις», «Πουλάνε την πατρίδα και την Εκκλησία». Ακούστηκαν κι άλλα που δεν μας επιτρέπεται να γράψουμε…
Η συναυλία άρχισε με ΚΛΕΙΣΤΕΣ όλες τις πόρτες της Εκκλησίας… Αυτό από μόνο του δείχνει ότι κάθε άλλο παρά οι σκοποί της επιτεύχθηκαν…
Για τον Αρχιεπίσκοπο και γενικά για την Εκκλησία αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει να λειτουργεί ένας ναός με κλειστές πόρτες…
Λίγος κόσμος
Ο ελάχιστος κόσμος έξω από την Εκκλησία, ενώ υπό άλλες συνθήκες θα είχαν κλείσει οι γύρω δρόμοι, αν πράγματι οι κάτοικοι πίστευαν ότι η συναυλία έχει ουσιαστικό περιεχόμενο, την πραγματική ειρήνευση, και όχι στα λόγια, είναι άλλη μια απόδειξη της αποτυχίας της οργάνωσης της συναυλίας.
Φυσικά τα κανάλια και οι εφημερίδες μίλησαν με διθυράμβους, για μια εκδήλωση που έστειλε δήθεν μήνυμα συνύπαρξης, ειρήνης, και ανεκτικότητας, μόνο που αυτό το μήνυμα το αναζητούν οι κάτοικοι της μαρτυρικής περιοχής, αλλά μάλλον το πήραν μαζί τους οι επίσημοι που πήγαν όχι για να αγκαλιάσουν τους κατοίκους αλλά για να αυτοπροβληθούν.
Τώρα μας θυμηθήκατε;
Ήταν μια αντίδραση των κατοίκων για την απομόνωση που αντιμετωπίζουν κάθε μέρα, που βιώνουν κάθε στιγμή και από την Πολιτεία και από την Εκκλησία. Αισθάνονται ότι δεν τους υπολογίζουν, δεν τους βλέπουν να αγωνιούν για το δράμα που ζουν. Και πολύ σωστά διαμένοντες στον Άγιο Παντελεήμονα έλεγαν: «Τώρα μας θυμηθήκατε;».
Τους προσβάλλουν
Οργισμένοι είναι επίσης οι κάτοικοι που χρόνια μένουν στον Άγιο Παντελεήμονα με την ταμπέλα των ακροδεξιών που τους βάζουν…
Είναι η εύκολη λύση. Το ίδιο έγινε και στα ρεπορτάζ των καναλιών και των εφημερίδων για τη συναυλία. «Ακροδεξιοί» αποδοκίμασαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δηλαδή ακροδεξιοί μένουν εκεί; Τους έχουν φακελώσει και έχουν πιστοποιητικό βγάλει κοινωνικών φρονημάτων; Ή έχουν ταμπέλα στο κούτελο; Και τόσα χρόνια, πριν εμφανισθούν οι λαθρομετανάστες, οι ακροδεξιοί πού ήταν;
Αυτός κι αν είναι ρατσισμός…
Συναυλία για τους επώνυμους
Σωστό ήταν το ερώτημα, η απορία που έθεσαν Μητροπολίτες αλλά και απλοί πολίτες. Τελικά η εκδήλωση σε ποιους απευθυνόταν; Στους μετανάστες, στους μόνιμους κάτοικους;
Γιατί ο Νταλάρας;
Άλλο ερώτημα ήταν με ποια διαδικασία επελέγη ο Γιώργος Νταλάρας να τραγουδήσει;
Δεν υπάρχουν άλλοι; Ποιο ήταν το κριτήριο; Μήπως, λένε, το γεγονός ότι είναι σύζυγος της υφυπουργού για τους Μετανάστες, κυρίας Άννας Νταλάρα. Η οποία χειρίζεται και το σχετικό πρόγραμμα, στο οποίο προσβλέπει ο Αρχιεπίσκοπος…