Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΕΤΕΠΕΙΓΟΝΤΟΣ, ΜΙΑ ΦΑΡΣΟΚΩΜΩΔΙΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΞΥΠΟΛΥΤΟΙ ΚΑΙ ΑΦΡΟΝΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΚΗΔΕΙΑ

Μητέρα μου κηδεύουμε
σήμερα τόν πατέρα
ετοίμασε τά φλάμπουρα
κι άνοιξ’ τα στόν αέρα.

Φέρε τήν φιλαρμονική
νά κλάψουν οι “πενθούντες”
γιατί η σοβαρότητα
είναι γεμάτη φούντες.

Τούς αρλεκίνους κάλεσε
κι όλους τούς μασκαράδες
νά κάνουν επί μνήματος
ευχές καί τεμενάδες.

Νά δείξουνε τήν πίκρα τους
ως άλλοι θεατρίνοι
σέ μιά παράσταση φαιδρή
κι άς μοιάζουν μανδαρίνοι.

Φέρε καί ένα Σύνταγμα
μέ άρθρα ξεσχισμένα
μέ κείνα νά σκουπίσουνε
τ’ άθλια πεπραγμένα.

Φέρε τήν αθωότητα
σέ πρόσωπα παρθένων
νά δείς πώς καθρεφτίζεται
τό ψεύδος ορισμένων.

Φέρε τά Άνθη τού Κακού
ενός Μπωντλέρ θανόντος
νά βγει η βρώμα σύγκορμη
κάθε ταγού παρόντος.

Φέρε καί κείνον τόν Ουγκώ
μέ τούς Αθλίους, φέρε
νά δείς τούς ανυπόταχτους
νά σού φωνάζουν: ΧΑΙΡΕ.

Φέρε τήν άβουλη Βουλή
μέ τούς τριακοσίους
πού τόσο υποκρίνονται
πού τούς περνάς οσίους.

Φέρε τήν Ψωροκώσταινα
τήν τού Καποδιστρίου
καί ψάλτη φέρε τόν Λαό
αυτού τού μυστηρίου.

Άν βρείς ντομάτες κόκκινες
φέρε ένα καφάσι
νά δούν οι τάφοι ιπτάμενες
φωτιά, οργή καί δράση.

Εις τόν Παντελεήμονα
κάνε μιά συναυλία
μ’ επίσημους τούς Άρχοντες
μέ παπιγιόν γελοία.

Φέρε κι εφτά Μνημόνια
τήν Μνήμη νά θωπεύσουν
αυτών πού μάς προδώσανε
κι άν είναι, άς εκπνεύσουν.

Λυπάμαι, άχ Μητέρα μου
πού θά ‘σαι δακρυσμένη.
Όμως αυτοί, Μητέρα μου
σέ έχουνε χεσμένη.

Γιά ποίο Σύνταγμα μιλώ
καί ποιά δικαιοσύνη,
γιά ποιά κηδεία θλίβομαι
στήν Γή τήν ρημαγμένη;

Εδώ μυρίζει κουρνιαχτός
καί καίγονται κι οι κάσες,
εδώ βροντάει ο θάνατος
καί κόβονται οι ανάσες.

Μέσα στά μνήματα οι νεκροί
δέν σάπισαν, Μητέρα,
ακούω άσματα, βουή
κι εκδίκησης φοβέρα.

Αυτός ο ερημότοπος
Μητέρα, θά ανθίσει
τό λέν τά μάτια ενός Λαού
πού έχει απαυδήσει.

Σπέρνεται η εκδίκηση
σπαθιά παντού φυτρώνουν.
Αυτοί πού σήμερα θρηνούν
ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ.
…………….
……………
Εάν τό ακονίση η δόξα,
τό ξίφος κεραυνοί·
εάν η δόξα θερμώση
τήν ψυχήν τών Ελλήνων,
ποίος τήν νικάει;
Ανδρέας Κάλβος, ΩΔΑΙ.