Τσουνάμι θα γίνει ο θυμός και η οργή…

Η Ισπανία είναι στα πρόθυρα της έκρηξης, η ανεργία είναι στα ύψη, πήλινα τα πόδια της κραταιάς Ιταλίας. Στην Πορτογαλία ο κόσμος έχει τρελαθεί. Από το ζενίθ ξαφνικά στο ναδίρ. Δεν μπορούν να το πιστέψουν πως σε μια νύχτα βρέθηκαν να τρέμει η γη κάτω από τα πόδια τους. Άλλα τους έλεγαν. Άλλη ήταν η εικόνα. Κομμάτια και θρύψαλα έγινε…

Όλοι αυτοί οι Ιρλανδοί, οι Πορτογάλοι, οι Ισπανοί, οι Ιταλοί, τεμπέληδες και κλέφτες, που ζούσαν με δανεικά, είναι κι αυτοί, κυρία Μέρκελ, όπως μας «ξεφωνίζετε» εμάς τους Έλληνες;

Δουλεύατε εσείς, οι Γερμανοί, και τα τρώγανε Ιρλανδοί, Πορτογάλοι, Ιταλοί και Ισπανοί; Και σεις από ποιους τρώγατε; Όλοι εμείς δεν σας ταΐζαμε με τα προϊόντα σας που αγοράζαμε και χρυσοπληρώναμε;

Πιστεύετε, κυρία Μέρκελ, ότι απʼ αυτό το γκρέμισμα, έτσι και δεν μπει φράχτης, θα γλιτώσει κανείς;

Ποιος θα αγοράζει όταν μείνει άφραγκος και πεινασμένος; Και θα βλέπει εσάς, κυρία Μέρκελ, να τρώτε με δέκα μασέλες και θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια; Δεν παίρνετε χαμπάρι ότι ο θυμός και η οργή κάποια στιγμή θα γίνουν χείμαρρος, τσουνάμι που θα παρασύρει τα πάντα και τους ΠΑΝΤΕΣ;

Η φτώχεια και η δυστυχία είναι κακός σύμβουλος όταν βλέπεις να χάνεις τα πάντα. Ό,τι χρόνια αγωνίστηκες να φτιάξεις. Παλεύοντας με νύχια και με δόντια. Άλλη διέξοδο από το να βγεις στον δρόμο και να φωνάξεις ότι είμαι κι εγώ εδώ δεν έχεις… Ξανά στον αγώνα… Που, κακά τα ψέματα, ξεχάσαμε. Παροπλιστήκαμε, παγιδευμένοι από ένα κόκαλο καλοπέρασης.

Υπάρχει δυνατότητα να μη φθάσουν τα πράγματα στις δρομολογημένες, από την αγχόνη που στήνουν, εξελίξεις… Αν οι «μεγάλοι», οι κατέχοντες, που μάζεψαν όλο το χρήμα, πουλώντας μας καθρεφτάκια και χάντρες, ανοίξουν τα μάτια και δουν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να σταματήσει το τσουνάμι έτσι και ξεκινήσει.

Φτιάξανε το ευρώ χωρίς να υπολογίσουν την κακή πλευρά του – όπως εδώ στην Ελλάδα με την ισοτιμία ευρώ – δραχμής, που οι τιμές σε δραχμές έγιναν τιμές σε ευρώ. Αυτή φταίει για την οικονομική κρίση που σαρώνει πλούσιες και φτωχές χώρες. Κι όποιος έχει διαφορετική άποψη ας δώσει απάντηση στο ερώτημα, γιατί πριν από την καθιέρωση του ευρώ όλες αυτές οι χώρες, που σήμερα πάνε για χρεοκοπία, ζούσαν μια χαρά… Γιατί μη μας πει κανείς, κυρία Μέρκελ, κύριε Τρισέ, κύριε Στρος Καν, ότι στην Ελλάδα πεινάγαμε… Όπως δεν πείναγαν οι Ιταλοί, οι Ιρλανδοί, οι Ισπανοί. (Εδώ παντρέψαμε την πριγκίπισσά μας με τον σημερινό βασιλιά της Ισπανίας και της δώσαμε τότε 50 εκατ. δραχμούλες προίκα, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε…)

Αποδεικνύεται, 25 χρόνια από τη Σύνοδο της ΕΟΚ στο Μιλάνο όπου το θέμα ήταν η οικονομική σύγκλιση, πόσο δίκιο είχε ο Ανδρέας Παπανδρέου, που διαφώνησε με τη γραμμή των «μεγάλων» περί σύγκλισης της οικονομικής πολιτικής, δηλαδή όλες οι χώρες μέλη να έχουν την ίδια οικονομική πολιτική, τονίζοντας ότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι η σύγκλιση των οικονομιών, να μην υπάρχουν φτωχοί και πλούσιοι. Και αυτό ζούμε σήμερα. Πώς νʼ αντέξει η Ελλαδούλα σήμερα απέναντι στη θρασύτατη κυρία Μέρκελ, που συμπεριφέρεται με το γνωστό ύφος των Γερμανών, που ο πλανήτης το έχει πληρώσει δύο φορές…

Αν δεν κινητοποιηθούν σύντομα «πυροσβεστικές» δυνάμεις, αν οι ευρωπαίοι ηγέτες που κάνουν κουμάντο δεν προλάβουν την κοινωνική εξέγερση, η Ευρώπη ΟΛΗ θα πάρει φωτιά!

Δεν πρόκειται οι λαοί να δεχθούν αμαχητί, άφωνοι, να χάσουν τη ζωή τους…