Παραγραφή και μετά τι;

Το ρώτημα που τίθεται είναι για τα μη πολιτικά πρόσωπα, τους συμμετόχους, τι θα γίνει αν το Δικαστήριο κρίνει ότι υπάρχει παραγραφή, και ποιος έχει αρμοδιότητα, το Δικαστικό Συμβούλιο ή η τακτική ποινική Δικαιοσύνη.
Σύμφωνα με έγκριτους ποινικολόγους, αλλά και δικαστικούς, η άποψη με βάση την ισχύουσα νομοθεσία έχει ως εξής:
Στο άρθρο 7 παρ. 3. ν. 3126/2003 ορίζεται ότι αν η Βουλή απορρίψει ως προδήλως αβάσιμη την πρόταση για την άσκηση ποινικής διώξεως (άρθρο 5 παρ. 2) ή αποφασίσει να μην ασκήσει δίωξη (άρθρο 6 παρ. 2), δεν θίγεται ως προς τους συμμετόχους η δικαιοδοσία των τακτικών ποινικών δικαστηρίων ως προς τους οποίους στην περίπτωση αυτή παύουν να έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του νόμου αυτού.
Επίσης στο άρθρο 11 παρ. 4 του ίδιου νόμου ορίζεται ότι εάν συντρέχει περίπτωση παραπομπής μόνο του συμμετόχου, το Συμβούλιο τον παραπέμπει στο ακροατήριο του αρμοδίου κατά τις κοινές διατάξεις δικαστηρίου.
Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι στο άρθρο 11 προβλέπεται η περάτωση της προδικασίας – ενδιάμεσης διαδικασίας (κεφάλαιο τρίτο – αρθρ. 8 έως 11, ν. 3126/2003), η οποία πραγματοποιείται με την έκδοση βουλεύματος μετά το πέρας της ανάκρισης.
Είναι σαφές λοιπόν ότι ο νομοθέτης ρητά προβλέπει ότι η περαίωση της ανάκρισης – ενδιάμεσης διαδικασίας πραγματοποιείται από τον Ανακριτή και το Δικαστικό Συμβούλιο των άρθρων 8 και 10 αντιστοίχως, του ν. 3126/2003.
Επομένως μετά την άσκηση ποινικής δίωξης από την Ολομέλεια της Βουλής κατά υπουργών το Δικαστικό Συμβούλιο και ο Ανακριτής που προβλέπονται από τον νόμο αυτόν αποκτούν αποκλειστική αρμοδιότητα για όλα τα πολιτικά και μη (πολιτικά) πρόσωπα.
Η αποκλειστική δε αυτή αρμοδιότητα για τα μη πολιτικά πρόσωπα παύει να ισχύει μόνο στην περίπτωση που το Δικαστικό Συμβούλιο μετά το πέρας της ανάκρισης με αμετάκλητο βούλευμά του παραπέμπει τον συμμέτοχο στο ακροατήριο του αρμοδίου κατά τις κοινές διατάξεις δικαστηρίου, εάν συντρέχει περίπτωση παραπομπής μόνον αυτού.
Επομένως στην περίπτωση που το ως άνω Δικαστικό Συμβούλιο σε οποιοδήποτε στάδιο της ανάκρισης επιληφθεί και αποφανθεί ότι υπάρχει εξάλειψη του αξιοποίνου των πολιτικών προσώπων, γεγονός που αναμένεται μετά βεβαιότητος, δεν έχει τη δυνατότητα να επιστρέψει τη δικογραφία για τα μη πολιτικά πρόσωπα στην τακτική ποινική Δικαιοσύνη για συνέχιση της ανάκρισης.
Εάν ήθελε ο νομοθέτης την επιστροφή της δικογραφίας στην τακτική ποινική δικαιοσύνη και τη συνέχιση της ανάκρισης από αυτή, θα ανέγραφε στη διάταξη του άρθρου 11 παρ. 4 ότι τους συμμετόχους τούς παραπέμπει στην τακτική ποινική δικαιοσύνη και όχι στο ακροατήριο.
Άρα η ανάκριση θα συνεχισθεί και θα ολοκληρωθεί από τον αρεοπαγίτη – ανακριτή σε κάθε περίπτωση και θα περαιωθεί με βούλευμα που θα εκδώσει τον εκλεγέν από τη Βουλή Δικαστικό Συμβούλιο.