Νέο είδος ζωής
Τρίτη βράδυ πάνω από το Μετρό του Αγίου Δημητρίου έζησα κάτι πρωτόγνωρο. Έπειτα από πολλούς μήνες είδα τόσο κόσμο συγκεντρωμένο, σαν να είχαμε ξαναπάρει πρώτη θέση στη Eurovision. Πρόσωπα γελαστά, φωνές ζωηρές, ατμόσφαιρα γιορτινή, κίνηση ασυνήθιστη. Κι ο κόσμος να καταφθάνει από κάθε γωνιά της Αθήνας. Πατείς με πατώ σε. Ο ένας πάνω στον άλλο. Κοσμοσυρροή, ενθουσιασμός και ζωντάνια που θύμιζαν μέρες εθνικής παλιγγενεσίας.
«Ε, αυτό ήταν», σκέφτηκα, «ήρθε το τέλος της κρίσης κι ο κόσμος το γιορτάζει. Γιατί όμως εδώ, στον Άγιο Δημήτριο»; Κάνοντας τον σταυρό μου και με την απορία να κεντρίζει τη λογική μου, στράφηκα σʼ έναν καλοντυμένο κύριο με γραβάτα, που χάζευε μια βιτρίνα.
– Εσείς, κύριέ μου, μήπως ξέρετε τι γιορτάζουμε σήμερα; Γιατί ο κόσμος έχει πάρει τους δρόμους και το Μετρό;
– Τι να σας πω για τον κόσμο; Εγώ, πάντως, γιορτάζω την περαίωση. Πλήρωσα κάτι λίγα ευρώ και καθάρισα με την εφορία.
– Πώς καθάρισες δηλαδή;
– Έκαψα τα βιβλία και βγήκα να το «κάψω».
Η περαίωση είναι βέβαια ένας καλός λόγος για να πάρεις τους δρόμους. Όχι όμως και ο καλύτερος. Έτσι, για να λύσω την απορία μου, θέλησα να πάρω και τη γνώμη μιας γυναίκας.
– Εσείς, κυρία μου, έχετε κάποιο σοβαρό λόγο που βρίσκεστε απόψε εδώ;
– Φυσικά! Και σοβαρό και μεγάλο!
– Σαν τι δηλαδή;
– Ήρθα να γλεντήσω με τον σύζυγό μου την επιμήκυνση!
– Έκανε… επιμήκυνση ο σύζυγός σας;
– Η «τρόικα» μας την έκανε, άνθρωπέ μου, η «τρόικα»! Μας επιμήκυνε την αποπληρωμή του δανείου.
Να ένας ακόμα λόγος για να το ρίξεις λίγο έξω, αλλά και πάλι κάτι δεν πάει καλά… Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι στα νότια προάστια για λόγους περαίωσης και επιμήκυνσης; Αυτήν τη φορά ρώτησα μια γριούλα.
– Εσύ, καλή μου γιαγιά, τι ήρθες να κάνεις απόψε εδώ;
– Ήρθα να δω, πριν φύγω από αυτή τη ζωή, το νέο είδος ζωής.
– Αυτό που φημολογείται ότι ανακάλυψαν οι επιστήμονες της ΝΑΣΑ;
– Σιγά το εύρημα. Εγώ μιλάω για την ανακάλυψη ενός είδους ζωής ακόμα πιο συνταρακτικού από αυτό που ανακάλυψαν στη ΝΑΣΑ. «Να δουλεύουμε, δηλαδή, δίχως ανάσα και να ζούμε δίχως μάσα».
Δεν βλέπεις τι γίνεται γύρω σου;
Κοίταξα για μια ακόμα φορά και το μυστήριο λύθηκε. Οι δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες είχαν συρρεύσει για τα εγκαίνια ενός μεγάλου πολυκαταστήματος, που στην ουσία εγκαινίαζε μια νέα εποχή, με ένα νέο είδος ζωής! Μια ζωή με ανθρώπους εξωγήινης δραστηριότητας, που μπορούν να κοιτάζουν, που μπορούν να θαυμάζουν, αλλά δεν μπορούν νʼ αγοράζουν!
Πρώτη φορά σε εμπορικό κέντρο είδα τόσο πολύ κόσμο χωρίς τσάντες και ψώνια.
Windows shopping therapy ή καλύτερα «φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο».
Η κρίση τώρα αρχίζει. Φαίνεται στις άδειες σακούλες.
Γάμα Σίγμα