Τι συμβαίνει με το Μετρό και το Τραμ;

Σύσσωμοι οι κοινωνικοί και πολιτικοί φορείς της πόλης έσπευσαν να εκφράσουν την απορία και την έντονη διαμαρτυρία τους, ενώ ο νέος δήμαρχος Β. Μιχαλολιάκος ζήτησε αμέσως συνάντηση με τον υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Δημ. Ρέππα. Σε δήλωσή του μάλιστα ανέφερε:

«Η πόλη μας, το πρώτο λιμάνι της χώρας, μετά τον αποκλεισμό από τα Ολυμπιακά έργα, περίμενε υπομονετικά πάρα πολλά χρόνια γι’ αυτές τις δύο συγκοινωνιακές επενδύσεις. Δεν υπάρχει άλλη υπομονή, δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια καθυστερήσεων. Διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους Πειραιώτες δεν υφίστανται, όλοι μαζί θα διεκδικήσουμε τα αυτονόητα για την πόλη μας και η αντίδρασή μας θα είναι άμεση, δυναμική και, αν χρειαστεί, πολύ σκληρή».

Μετά τις αντιδράσεις αυτές, το υπουργείο Υποδομών εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία σημειώνει:

«Οι επεκτάσεις του Μετρό και του Τραμ προς τον Πειραιά θα προχωρήσουν. Πρόκειται για ώριμα έργα, με εξασφαλισμένους πόρους, και δεν υπάρχει σκέψη για μεταφορά των πιστώσεων σε άλλες περιοχές της Αθήνας. Καλό θα ήταν λοιπόν να σταματήσουν οι φωνές αμφισβήτησης και οι προσκλήσεις σε παμπειραϊκή συστράτευση και ξεσηκωμό, προς όφελος μικροκομματικών και μόνο σκοπών. Οι καθυστερήσεις που παρατηρούνται είναι φυσιολογικές από τη στιγμή που υπάρχουν ενστάσεις».

Δηλαδή το υπουργείο πετάει το μπαλάκι στη Δικαιοσύνη και λέει ότι υπάρχουν καθυστερήσεις, αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα, επειδή το θέμα έχει δικαστικές προεκτάσεις. Πάντως για το θέμα του Τραμ αναφέρει ότι τα έργα κατασκευής του θα αρχίσουν σ’ έναν χρόνο, δηλαδή τον Δεκέμβρη του 2011, αφού οι δικαστικές εκκρεμότητες αναμένεται να τακτοποιηθούν πιο γρήγορα.

Το γεγονός είναι πως είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο, τα δύο μεγάλα έργα που έχουν εξαγγελθεί για τον Πειραιά πάνε πίσω και όσο καθυστερούν, τόσο μεγαλώνουν οι ανησυχίες πως στο τέλος δεν θα γίνει τίποτα. Δυστυχώς, στον Πειραιά αυτό το «έργο» το έχουμε δει πολλές φορές. Έτσι δεν ξεκίνησαν τα κτίρια-φαντάσματα που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ και που σήμερα ταλανίζουν ακόμα την πόλη; Σε κάποια νομική ή δικαστική διαδικασία δεν χάθηκε η ελπίδα να πάψει να υπάρχει το γιαπί του Ραλλείου, της βίλας Ζαχαρίου ή του Πύργου του Πειραιά; Και τότε για τα κτίρια αυτά τα ίδια έλεγαν. Του χρόνου θ’ αρχίσουν τα έργα, του παραχρόνου κ.λπ. Και φτάσαμε σήμερα, 40 χρόνια μετά, να τα έχουν ακόμα γιαπιά…

Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα γίνει το ίδιο και με το Μετρό ή το Τραμ; Και βέβαια στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται να μείνει κάποιο γιαπί στην πόλη, απλώς δεν θα έχει Τραμ και Μετρό ο Πειραιάς.

Αυτά θυμούνται οι εκπρόσωποι των φορέων του Πειραιά και όσοι γνωρίζουν την ιστορία της πόλης και φωνάζουν τώρα που είναι νωρίς για να προλάβουν το κακό.

Για να δούμε, θα τα καταφέρουν;