υπουργείο εξω(φρε)νικών
— Συμπαθέστατη η κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, αλλά μήπως θα έπρεπε να προσέχει περισσότερο όταν συναντάται με τύπους σαν τον υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας Εγκεμέν Μπαγίς; Το θέτουμε μια και ο κ. Μπαγίς την επομένη της συναντήσεώς τους επιδόθηκε σε μια από τις γνωστές προσπάθειες συκοφάντησης της Ελλάδας, λέγοντας ότι υποχρεώθηκε να φύγει για τις Βρυξέλλες γιατί δεν έβρισκε τζαμί να προσευχηθεί. Και πρόσθεσε ότι συζήτησε το θέμα του τζαμιού στην Αθήνα με την κ. Ξενογιαννακοπουλου. Αν ισχύει αυτό, μήπως μπορεί να μας πει η κυρία υπουργός με ποια αρμοδιότητα συζητά θέματα θρησκευτικής λατρείας Πακιστανών, Μπαγκλαντεσιανών και Σομαλών με τον τούρκο υπουργό;
— Όσο κι αν ο κ. Μπαγίς δεν θεωρείται από τους πλέον έγκυρους και σοβαρούς εκφραστές της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, μάλλον δεν πρέπει να παραβλέψουμε το μήνυμα που στέλνει εδώ και μερικές εβδομάδες για τη «συνεκμετάλλευση του Αιγαίου».
— Το είπε μία φορά, δεν δόθηκε έκταση, υποχρεώνεται τώρα και το ξαναλέει σε ελληνικό Μέσο («Τα Νέα»), μπας και τσιμπήσουν τα γνωστά… κορόιδα.
Εμείς θα συμφωνήσουμε με τον κ. Μπαγίς να γίνει συνεκμετάλλευση: Μήπως μπορεί να μας πει πού θα γίνει αυτή και σε τι ποσοστά θα μοιραστεί ο πλούτος που κρύβεται στο Αιγαίο;
— Προφανώς ψάχνει για ιθαγενείς ο κ. Μπαγίς, προσφέροντας ένα θεωρητικό δέλεαρ για να αποσπάσει πρακτικά και εν τη παλάμη τη συνδιαχείριση και συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, το οποίο φυσικά δεν του ανήκει.
— Και ένα ακόμη πιο απλό ερώτημα: Έχει δει χάρτη του Αιγαίου ο κ. Μπαγίς; Γιατί με όποιον χάρτη κι αν το δεις, μόνον σε ένα-δυο σημεία, ανατολικά και νότια της Σαμοθράκης, θα μπορούσε να υπάρξει θεωρητικά από κοινού εκμετάλλευση, εάν και εφόσον υπήρχε ποτέ συμφωνία. Εκτός εάν φυσικά εννοεί ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, οπότε θα γίνει η συνεκμετάλλευση με ποσοστά 50-50!
— Δεν είναι καινούργιες οι ιδέες του πάντως. Ας ρωτήσει τον κ. Γιλμάζ ή ακόμη πιο εύκολο (λόγω και των σχέσεών του με την κ. Μπακογιάννη) τον Κ. Μητσοτάκη, να αποκτήσει εμπειρία για συζητήσεις επί χαρτών και επί προτάσεων συνεκμετάλλευσης… Απλώς, λόγω εποχής, μάλλον θα δυσκολευτεί να βρει έναν σύγχρονο Μητσοτάκη στην Αθήνα, ακόμη και με την παρούσα κυβέρνηση.
— Προγραφές θέλουν να στήσουν ορισμένοι στις βαθμίδες συμβούλων και κάτω, αλλά δεν βλέπω να τους το επιτρέπει η οικονομική κατάσταση. Δεν παίρνω όρκο, αλλά τα Υπηρεσιακά, εκτός τα ανώτατα που θα αφορούν «επείγουσες ανάγκες», θα καταντήσουν σαν το ΑΣΕΠ. Θα αποφασίζουν μετακινήσεις, αλλά σπανίως θα εκδίδεται απόφαση μετακίνησης. Εκτός αν δεχτούν οι υπάλληλοι να αναλάβουν οι ίδιοι το κόστος μεταφοράς οικοσκευών κ.λπ.
— Είναι και οι άλλες περιπτώσεις, εκείνων που παρακαλούν με κάθε τρόπο να επιστρέψουν, αλλά επειδή ενοχλούνται από τη δράση και τη φωνή τους προτιμούν να τους κρατούν στο «χρυσό κλουβί» μερικές χιλιάδες μίλια μακριά.
— Μας μπέρδεψε λίγο αυτή η ιστορία με τον ΟΗΕ και το όνομα «μακεδονική» που έχει υιοθετήσει ο οργανισμός για τη σλαβομακεδονική γλώσσα. Τελικά αποδεικνύεται είτε ότι τα Σκόπια έχουν μεγαλύτερη δύναμη παρέμβασης και πιο πειστικά επιχειρήματα, ή απλώς η Ελλάδα έχει παραιτηθεί από τα θέματα της ταυτότητας και έτσι δεν προσπάθησε ώστε να πάρει μόνιμη μορφή η παράλειψη του απαράδεκτου αυτού όρου στα κείμενα του ΟΗΕ.
— Δεν ξέρω ποιον βοήθησε τελικά αυτή η υπόθεση με τον ΟΗΕ, καθώς δόθηκε η ευκαιρία στον κ. Μιλόσοσκι να καυχάται ότι ο ίδιος ο Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών επαναβεβαίωσε τον σεβασμό του οργανισμού στη «μακεδονική γλώσσα». Σε κάθε περίπτωση πάντως, ήταν χρήσιμη η ιστορία αυτή, καθώς μάθαμε έπειτα από τόσα χρόνια ότι η υποτιθέμενη μάχη για τη «γλώσσα» επρόκειτο περί σκιαμαχίας, καθώς σιωπηρά είχαμε αποδεχθεί στον ΟΗΕ ένα από τα βασικά στοιχεία του «μακεδονισμού»…
— Δεν γνωρίζουμε ακριβώς την προσφορά του πρόξενου στην περιοχή. Αλλά και μόνο το γεγονός ότι οι αλβανικοί εθνικιστικοί κύκλοι άρχισαν να πιέζουν και να ζητούν την απομάκρυνσή του, δείχνει ότι μάλλον κάτι καλό έχει προσφέρει εκεί ο έλληνας διπλωμάτης.
— Η Κύπρος, και ειδικά η κυπριακή κυβέρνηση, δεν έχει ανάγκη από «βοήθεια». Μια χαρά τα καταφέρνει και μόνη της να τα κάνει… μαντάρα.
Πάντως μας κάνει εντύπωση ότι ενώ η κυπριακή κυβέρνηση έσπευσε από την πρώτη στιγμή να διαψεύσει την ύπαρξη «προβλημάτων στις σχέσεις με την Αθήνα», στη Β. Σοφίας υπήρξε σιγή ασυρμάτου για το θέμα αυτό. Λέτε τελικά ο σύντροφος Δημήτρης (σ.σ. ο Χριστόφιας) να μην αντέχει να φέρει εις πέρας την «αποστολή» και άρχισε πρόωρα και σε επίπεδο ελληνοκυπριακό, η προσπάθεια απόδοσης και μετακύλισης ευθυνών;
— Περιμένουμε να δούμε σήμερα στο Γουδί εάν θα υπάρξουν παλιοί και νέοι πρέσβεις -και ποιοι- που θα παραστούν ή έστω θα δείξουν ενδιαφέρον για το νέο ξεκίνημα της κ. Μπακογιάννη. Ας μην ξεχνούμε ότι πέρασε από το υπουργείο Εξωτερικών, πριν από την ίδια είχε περάσει ο πατέρας της και είναι γνωστή η ύπαρξη «μητσοτακικής» ομάδας στη Διπλωματική Υπηρεσία. Εκτός κι αν φανεί στο Γουδί μόνο ο Σκυλακάκης (που δεν είναι καν διπλωμάτης).
— Υπηρεσιακό για προαγωγές πραγματοποιήθηκε τελικά και έτσι οι υπόλοιποι της σειράς του 1984 πήραν τον πρεσβευτικό βαθμό, όπως και οι δυο πρώτοι της σειράς του 1985 κ. Βράιλας και Λαλάκος. Στους προαχθέντες της σειράς του 1984 είδαμε και τα ονόματα των κ. Ριζόπουλου και Παναγιωτόπουλου.
— Πάντως μια καλή ιδέα είναι ο κ. Δρούτσας να ξεκινήσει να επισκέπτεται τουρκικές πόλεις στην Ανατολία κατά την περίοδο των εορτών και να απαιτεί από την κυβέρνηση του κ. Μπαγίς να ανοίγουν έστω και παλιούς ναούς για να ασκεί τα θρησκευτικά καθήκοντά του…
— Δεν πιστεύω να χάσει την ευκαιρία ο Αχμέτ Νταβούτογλου να έρθει την Τέταρτη στη Θεσσαλονίκη που οργανώνει τη συνάντηση του ΟΣΕΠ ο φον Δημήτριος Α΄. Θα είναι μια καλή ευκαιρία να επισκεφθεί το σπίτι του Κεμάλ και –γιατί όχι;– να ανταλλάξει απόψεις με τον νέο δήμαρχο της πόλης κ. Ι. Μπουτάρη για το ποιες άλλες λεωφόροι της συμπρωτεύουσας μπορούν να πάρουν το όνομα του Κεμάλ Ατατούρκ. Γιατί όχι και του Ινονού πασά και του Μωάμεθ Β΄ και άλλων τινών κατακτητών…
— Κάτι γίνεται στην Κορυτσά και δεν είναι άσχετο με τη συζήτηση που ξεκίνησε και πάλι στην Αλβανία για το όραμα της «Φυσικής Αλβανίας» ή καλύτερα της «Μεγάλης Αλβανίας», η οποία φθάνει όχι μόνο μέχρι τη νότιο Σερβία και τη Δυτική ΠΓΔΜ, αλλά και μέχρι την Πρέβεζα (δυστυχώς δεν μας αφήνουν ούτε την Πρέβεζα!).
Με αφορμή την εκδήλωση για την επέτειο του ΟΧΙ, στο μνημείο ελλήνων πεσόντων σε χωριό έξω από την Κορυτσά, στήθηκε μια προβοκάτσια με κάψιμο στεφανιών και με δημοσιεύματα που θέτουν ζήτημα συνέχισης παρουσίας του έλληνα προξένου κ. Θ. Οικονόμου.