Ο β΄ γύρος, ο Γιωργάκης, η Μέρκελ και άλλα τινά

Θα αρχίσω (και μπορεί και να τελειώσω) πεζά. Ο τέως δήμαρχος Πάρου και νυν «αντʼ αυτού» κ. Ραγκούσης –οι κάτοικοι του νησιού τον αποκαλούν πλέον ειρωνικά «Μεγάλο Αυλάρχη»– εγκαταλείποντας τον δημαρχιακό του θώκο, άφησε στη θέση του, όπως ήταν φυσικό, έναν δικό του άνθρωπο ονόματι Βλαχογιάννη. Όπως ήταν επίσης, φυσικό, ο… Μεγάλος Αυλάρχης ήθελε ο φίλος και ευνοούμενός του να λάβει το λαϊκό χρίσμα στις προ ολίγων ημερών περατωθείσες αυτοδιοικητικές εκλογές. Στον β΄ γύρο της περασμένης Κυριακής ο συνδυασμός του κ. Βλαχογιάννη αντιμετώπισε τον συνδυασμό «Πάρος ΑΞΙΑ» με επικεφαλής την κ. Γρηγορία Πρωτολάτη. Στις 9 το βράδυ τα κανάλια έδιναν 53% στην (αγρίως πολεμηθείσα) κ. Πρωτολάτη και 47% στον κ. Βλαχογιάννη. Ένας μάλιστα εκ των αναλυτών – δημοσκόπων, ερμηνεύοντας τα προαναφερθέντα ποσοστά, είπε ότι «το αποτέλεσμα είναι μη αναστρέψιμο». Και ενώ είχε αρχίσει το πανηγύρι στον συνδυασμό της νικήτριας, ανακοινώθηκε αιφνιδίως από το ίδιο κανάλι ότι «κάποιο λάθος έγινε σε ένα εκλογικό τμήμα, το οποίο θα διορθωθεί ταχύτατα». Και… διορθώθηκε! Η διόρθωση έδωσε 50,1% στον εγκάθετο του κ. Ραγκούση και 49,9% στην κ. Πρωτολάτη… Αξίζει να σημειωθεί το όργιο των ΜΕΤΑΔΗΜΟΤΕΥΣΕΩΝ που είχαν προηγηθεί. Αρκεί να αναφερθεί ότι στο κεφαλοχώρι Μάρπησσα το ΣΥΝΟΛΟ των ψηφισάντων επέλεξε Βλαχογιάννη. Τυχαίο;

Το παράδειγμα είναι ενδεικτικό, αφού αφορά το νησί του ΑΡΜΟΔΙΟΥ υπουργού Εσωτερικών και αφήνει υπόνοιες για ευρύτερη καλπονοθεία. Πολύ περισσότερο, δεδομένου ότι στα πλείστα ανά την Ελλάδα εκλογικά τμήματα, πλην του εκλογικού αντιπροσώπου, παρίστατο μόνο ένα ακόμα άτομο!

Εκτός όμως από την ενδεχόμενη (και σφόδρα πιθανή) καλπονοθεία, οι επιλογές υποψηφίων, η μη δραστηριοποίηση υψηλόβαθμων στελεχών, η πλήρης αδιαφορία των δύο κυρίων αντιπροέδρων, η μη ρητή και κατηγορηματική στάση εναντίον του Μνημονίου με ταυτόχρονη και ευκολονόητη επισήμανση των ΔΕΙΝΩΝ που περιμένουν τον κάθε ψηφοφόρο, καθώς και χονδροειδή οργανωτικά λάθη της Νέας Δημοκρατίας, της στέρησαν ένα ανάλογο με εκείνο του πρώτου γύρου εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Θα μπορούσα να παραθέσω αρκετούς αριθμούς σε δήμους και περιφέρειες, θα αρκεστώ όμως στην περίπτωση της περιφέρειας Πελοποννήσου ΠΟΥ ΒΓΑΖΕΙ ΜΑΤΙ: Στον πρώτο γύρο ο Δράκος έλαβε 154.691 ψήφους έναντι 157.597 ψήφων του Τατούλη. Δηλαδή, αν κάνουμε την αφαίρεση, ο Τατούλης τον πέρασε κατά 2.906 ψήφους. Στον δεύτερο γύρο (που ούτως ή άλλως ψηφίζουν λιγότεροι), τον Τατούλη δεν πήγαν να ψηφίσουν ΜΟΝΟ 637 άτομα, ενώ στον Δράκο –άκουσον, άκουσον!– γύρισαν την πλάτη 12.828 οπαδοί της ΝΔ που τον είχαν ψηφίσει στον πρώτο γύρο! Συμπέρασμα: Μηδενική οργάνωση μεταφοράς ετεροδημοτών και πλημμελέστατη προσπάθεια να πεισθούν ψηφοφόροι άλλων κομμάτων σε πόλεις και κωμοπόλεις της Πελοποννήσου. Ο Αντώνης Σαμαράς (που δεν τον έχει ακούσει ποτέ κανείς τόσο βραχνιασμένο) έκανε σχεδόν μόνος του τις εκλογές!

Στο προηγούμενο άρθρο μου έγραφα (και προέβλεπα): «ΤΟ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟ γεγονός ότι η ΝΔ έχει ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΕΙ το Μνημόνιο και κατεβαίνει στον δεύτερο γύρο ως κόμμα ρητά ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ, θα της προσφέρει στο πιάτο περιφέρειες και δήμους στις οποίες και στους οποίους δεν προηγείται. Το ισχυρίζομαι αυτό, πιστεύοντας ότι μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υπακούσουν στην επίσημη γραμμή των ηγεσιών τους. Και δεν θα υπακούσουν, ΕΠΙΠΛΕΟΝ, με βάση τη θρασύτατη δήλωση του Παπακωνσταντίνου στα ξένα ΜΜΕ ότι “η ψήφος της Κυριακής αποτελεί ΕΓΚΡΙΣΗ των μέτρων που πήρε η κυβέρνηση”»!

Εκ του αποτελέσματος του δεύτερου γύρου κρίνοντας, η ως άνω πρόβλεψη διαψεύστηκε παταγωδώς. Η εν λόγω πρόβλεψη, ωστόσο, δεν υπήρξε διαισθητική ή… μαντική. Στηρίχτηκε σε αδιάσειστο γεγονός. Σε προ δεκαετιών δημοτικές εκλογές, με μειονεκτούντες σε ψήφους τους υποψήφιους της ΝΔ στον πρώτο γύρο και ανάλογη επίσημη γραμμή της ηγεσίας του ΚΚΕ, εκλέχτηκαν σε Πειραιά, Αθήνα και Θεσσαλονίκη οι κύριοι Ανδριανόπουλος, Έβερτ και Κούβελας αντίστοιχα. (Αντιθέτως, την περασμένη Κυριακή 22.529 αριστεροί κατά το πλείστον ψηφοφόροι ψήφισαν στην Αθήνα τον υποψήφιο του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ κ. Καμίνη.) Ερωτώ, πρώτον: Δεν υπήρχε τότε, όπως και σήμερα, δικομματισμός; Και ερωτώ, δεύτερον: Το κυβερνών σκέλος του δικομματισμού δεν μας μπουζούριασε στον δήθεν μονόδρομο –και χωρίς διαπραγματεύσεις– του ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΥ Μνημονίου, ενώ το αντιπολιτευόμενο σκέλος του ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΕ το Μνημόνιο, όπως και το ΚΚΕ; Δεν υφίσταται ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ανάμεσα στα δύο αυτά σκέλη; Υπάρχει πειστική απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα;

Ο Γιωργάκης, αυτός ο… μεγαλοφυής σωτήρας της χώρας μας και του λαού μας, ξύπνησε αιφνιδίως αλλά κατόπιν εορτής. Και ξιφουλκεί με χάρτινο ξίφος εναντίον μιας παντοδύναμης Γερμανίας, η καγκελάριος της οποίας συμπεριφέρεται με χιτλερικού τύπου ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟ στην πατρίδα μας, όπως και σε άλλα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προετοιμαζόμενη να εγκαινιάσει ένα ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ Τέταρτο Ράιχ. (Ο αδυσώπητος μονεταρισμός και η εξουθενωτική λιτότητα της κ. Θάτσερ είχαν στραφεί εναντίον του λαού της, ενώ τα μεγαλεπήβολα σχέδια της κ. Μέρκελ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΡΙΑ. Μπορεί να φτάσουν ακόμα και στην υπονόμευση του ευρώ, ώστε να επιστρέψει η Γερμανία στο πανίσχυρο μάρκο…).

Η κοντόφθαλμη και φοβική πολιτική του Παπανδρέου του τρίτου είναι πασίγνωση. Υφάρπαξε την εξουσία ψευδόμενος ασυστόλως… –χρήματα υπάρχουν, χρήματα υπάρχουν»!– και αντί να αξιοποιήσει τις δυνατότητες της χώρας απʼ την πρώτη στιγμή, σπατάλησε πολύτιμο χρόνο για να στήσει έναν αναίσχυντο και κραταιότατο προπαγανδιστικό μηχανισμό, προκειμένου να ρίξει όλα τα βάρη στους προκατόχους του. Παρέλαβε χρέος και ελλείμματα, αλλά πρόβλημα δανεισμού ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ. Τα spreads βρίσκονταν μόλις στις 135 μονάδες βάσης και δεν εκμεταλλεύτηκε αμέσως το ευνοϊκότατο αυτό γεγονός για να δημιουργήσει αποθέματα φθηνού χρήματος. Οι φαιδρεπίφαιδροι θεατρινισμοί με το άσφαιρο πιστόλι στο τραπέζι, ενώ, όπως ομολογήθηκε ρητά εκ των υστέρων, η προσφυγή στο Μνημόνιο ήταν ΕΞΑΡΧΗΣ ειλημμένη απόφαση, ΔΕΝ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΚΑΝ ΣΕ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ. Διαπραγμάτευση, ακόμα και εκβιαστική, διότι τότε, ενδεχόμενη χρεοκοπία, θα έθετε σε κίνδυνο το ευρώ, και θα συμπαρέσυρε σε οικονομικό όλεθρο και άλλες χώρες, πράγμα που ήθελαν να αποφύγουν με κάθε τρόπο οι Βρυξέλλες. Αντίθετα, είχε μετατραπεί σε δουλοπρεπή εκτελεστή των επιταγών της «τρόικας» φροντίζοντας μάλιστα ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΖΗΤΗΘΕΙ να κόψει σαν καλό παιδί τον 13ο και 14ο μισθό και τη 13η και 14η σύνταξη!

Οσονούπω η εφαρμογή του προϋπολογισμού του 2011 θα είναι παντελώς αδύνατη, αν, παρά τις περί του αντιθέτου κίβδηλες υποσχέσεις του, δεν πέσουν βροχή νέα και επαχθέστατα μέτρα. Πόσοι θα τα αντέξουν άραγε; Τα καλοπιάσματα στον Σαρκοζί και οι απειλές προς την κατεύθυνση της αλαζονικής και υπερφίαλης Μέρκελ έχουν πέσει, πριν επιχειρηθούν καν, στο κενό.

Και μέσα σε όλα αυτά, η… άφθαρτη και… αναμάρτητη Ντόρα –αυτή, καλέ, που άφησε να φύγουν σαν κύριοι από την Ελλάδα ο Χριστοφοράκος και ο Καραβέλας της Ζήμενς, φίλοι της γκαρδιακοί– ανακοινώνει σήμερα την ίδρυση νέου κόμματος που… θα σώσει την Ελλάδα! Με συνεργάτες ακροδεξιούς, όπως ο… περινούστατος Κιλτίδης και κάποιος ίσως του ΛΑΟΣ, θα ανατρέψει το σαθρό μας πολιτικό σύστημα ή τουλάχιστον θα το… αναζωογονήσει. Οι βλέψεις της είναι τεράστιες, αν το απόκομμά της θα κατορθώσει κάποτε να φτάσει το 3%. Θέλει πρώτα να την κάνει υπουργό ο Γιωργάκης, για να τον ανατρέψει σε πρώτη ευκαιρία με τη δοκιμασμένη μέθοδο του πατέρα της και να αυτοανακηρυχθεί πρωθυπουργίνα! Εκείνο, βέβαια, που δεν συνυπολογίζει είναι ότι, με τα ασφυκτικά δεδομένα του 2011, όταν θα λιμοκτονεί κυριολεκτικά ο κοσμάκης, ο Γιωργάκης θα έχει γίνει λούης.