XΡΗΜΑτιστήριο

Μήπως να κάνουμε «έρανο» για να συμπληρώσουμε το «χαμένο» εισόδημα του προέδρου της ΕΧΑΕ; «Κλάματα και οδυρμοί» από τον κ. Λαζαρίδη, ο οποίος είδε τις απολαβές του να «προσγειώνονται» μόλις στα 160.000 ευρώ. Ε, ρε, «βρεγμένη σανίδα» που θέλουν ορισμένοι κρατικοδίαιτοι σε αυτόν τον τόπο!

>Παρά τις περί του αντιθέτου κυβερνητικές δηλώσεις, οι αριθμοί δεν βγαίνουν, οδηγώντας μας ολοταχώς προς τη χρεοκοπία! Για να μειωθεί το χρέος στο 60% του ΑΕΠ μέχρι το 2030, θα πρέπει οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι το 2020 να έχουν πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα ίσο με 6,4% του ΑΕΠ, δηλαδή επιπλέον εξοικονομήσεις της τάξεως του 8% του ΑΕΠ.

> Eφαρμόζουν την αριθμητική του Καραγκιόζη, συγκρίνοντας μήλα με πορτοκάλια και άλλες τέτοιου είδους αλχημείες! Οι αλλοδαποί αναλυτές, με τις αμφιβόλου αξιοπιστίας εκτιμήσεις τους, έχουν τη δυνατότητα να κατευθύνουν τις πηγές ρευστότητας κατά το δοκούν, καθιστώντας έτσι το ΧΑ μια αγορά πολλαπλών ταχυτήτων, όπου οι «λίγες» μετοχές «τρέχουν» και οι «πολλές» είτε παραμένουν στάσιμες είτε «γυρίζουν προς τα πίσω».

> Από το 4,82% που ήταν το επιτόκιο των εντόκων γραμματίων του ελληνικού Δημοσίου τον Σεπτέμβριο «έπεσε» στο 4,54% τον Οκτώβριο, για να «επανακάμψει» στο 4,82% τον Νοέμβριο. Ποια ήταν η βασική διαφορά μεταξύ της πρώτης και της τρίτης δημοπρασίας; Μα το ότι δανειστήκαμε ακριβά για πολύ μικρότερο ποσόν. Τι μεσολάβησε; Τα περίφημα διλήμματα του ΓΑΠ.

> Η υπόθεση μυρίζει σορτάρισμα! Τι κι αν οι ξένοι επενδυτές τοποθέτησαν τον Οκτώβριο στο Χρηματιστήριο 118,7 εκατ. ευρώ, εντούτοις στο τέλος του μήνα η συμμετοχή τους στο σύνολο της κεφαλαιοποίησης ήταν μικρότερη έναντι του προηγούμενου.

> Μπορούν, αλλά δεν θέλουν! Οι κυβερνήσεις είναι σε θέση να ρυθμίσουν την ποσότητα του χρήματος που κυκλοφορεί, είτε μέσω της φορολόγησης, που μειώνει τη ροή κεφαλαίων, δρώντας αποπληθωριστικά, είτε μέσω των δημόσιων δαπανών, που αυξάνουν τη διέλευση κεφαλαίων, ενεργώντας πληθωριστικά.

> Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα! Ενδεχόμενη αποκρατικοποίηση των ζημιογόνων επιχειρήσεων του Δημοσίου, από τη μια, θα μείωνε το έλλειμμα λόγω της εξαγοράς των «κόκκινων» από τους ιδιώτες και, από την άλλη, θα περιόριζε το χρέος λόγω της εισροής φρέσκου χρήματος.

> Το παιχνίδι των παραπλανητικών εξαγγελιών δεν είναι καινούργιο! Αφού το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας δεν «τολμά» να πιέσει τις διοικήσεις των μεγάλων εμπορικών τραπεζών προκειμένου να ρίξουν «φρέσκο» χρήμα στην αγορά, αναγκάζεται να στραφεί προς τις αντίστοιχες των συνεταιριστικών.

> Η ημιμάθεια, η αδιαφορία και η ανικανότητα… πληρώνονται ακριβά! Αληθεύει ότι μια από τις εγχώριες ημικρατικές τράπεζες, στην προσπάθειά της να τιτλοποιήσει κάποια σύνθετα προϊόντα, ακολούθησε λανθασμένες διαδικασίες, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να διεκδικήσει το σύνολο των χρωστούμενων από τους οφειλέτες;

> Δίνουν και παίρνουν οι μεταφορές! Μπορεί τα ομολογιακά χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών, που αποτιμώνται σε τιμές κτήσης, να μην επηρεάζουν άμεσα τους ισολογισμούς τους, ωστόσο τα μεν διαθέσιμα προς πώληση εξακολουθούν να επιδρούν στο κεφάλαιο, τα δε trading στα αποτελέσματα.

> Λόγια του αέρα από μια κυβέρνηση με μάστερ στην παραπληροφόρηση και ένα οικονομικό επιτελείο εκτός τόπου και χρόνου! Μπορεί ο κ. Παπακωνσταντίνου να θεωρεί ότι η απόκλιση του φετινού ελλείμματος είναι άνευ σημασίας, ωστόσο με αυτά τα δεδομένα το 2011 θα πρέπει γίνει κι άλλη προσαρμογή, θέτοντας επί τάπητος την ανάγκη λήψης νέων, πρόσθετων μέτρων.

> Πόσα θέλουν για να μας τρελάνουν; Πώς είναι δυνατόν, από τη μια, να κρίνονται ειλικρινή τα λογιστικά βιβλία της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και, από την άλλη, να καταλογίζονται διαφορές, από τις οποίες προκύπτει επιπλέον φόρος εισοδήματος ποσού 1.623.382,66 ευρώ;

> Τα πιστωτικά ιδρύματα εισηγήθηκαν και το υπουργείο Οικονομικών απλώς ενέκρινε! Πόσο δίκαιη μπορεί να θεωρηθεί η προμήθεια που λαμβάνουν οι τράπεζες από τη συμμετοχή τους στη διαδικασία της περαίωσης; Γιατί οι χρεώσεις, αντί να διαμορφωθούν μέσω του ανταγωνισμού των ενδιαφερομένων, ακολούθησαν τη λογική της απευθείας ανάθεσης;

> Κινδυνεύουν να αυτοπαγιδευτούν! Για να «ξεμπλοκάρει» το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα πρέπει είτε να μειωθεί η εξάρτησή του από την ΕΚΤ (έχει δανεισθεί 92,4 δισ. με collateral 137,95) είτε να αυξηθούν οι καταθέσεις του (από τα 210 στα 235 δισ. ευρώ).

> Θλιβερή πρωτιά για τις εταιρείες συμμετοχών και ακίνητης περιουσίας! Σε πόσες εισηγμένες η πτώση της αποτίμησής τους είναι απόρροια κυρίως των εξαγορών που κατά καιρούς είχαν υλοποιήσει σε τιμές πολύ υψηλότερες της πραγματικής τους αξίας;

> Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα! Μπορεί οι αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου να ενισχύουν κεφαλαιακά τις τράπεζες, ωστόσο δημιουργούν υπερπληθώρα μετοχών στο ταμπλό, γεγονός που, σε συνδυασμό με την οικονομική στενότητα και την επενδυτική αβεβαιότητα, επηρεάζει σημαντικά τις τιμές των χαρτιών.

> Μήπως τελικά θα έπρεπε να επιδιώκουμε την υποβάθμισή μας από τον οίκο FTSE; Οι αναδυόμενες αγορές πάντως αποτελούν μια από τις καλύτερες επενδυτικές επιλογές, ενώ, όπως όλα δείχνουν, «έχουν ακόμη πολύ δρόμο μπροστά τους».

> Κατά ΠΑΣΟΚ ευαγγέλιο! Για να γίνει λοιπόν η Ελλάδα ανταγωνιστικότερη, θα πρέπει… να «κλείσουμε» τις επιχειρήσεις μας, να «χάσουμε» τα σπίτια μας, να «μπούμε» φυλακή από τα χρέη… και να μην παραπονιόμαστε, γιατί ο «σκοπός είναι ιερός».

> Κομμένα και ραμμένα στα μέτρα των… εμπλεκομένων! Σε αντίθεση με τις δημοπρασίες των ομολόγων, αυτές των εντόκων γραμματίων «σηκώνουν πολλές παρεμβάσεις», καθώς με προσυμφωνίες το επιτόκιο μπορεί να διαμορφωθεί εκτός ελεύθερης διαπραγμάτευσης.

> Ένα από τα όπλα που δεν διαθέτει στη φαρέτρα του το ελληνικό κράτος! Η τεχνητή υποτίμηση ενός νομίσματος αποτελεί ένα από τα μέτρα προστατευτισμού μιας οικονομίας, καθώς ενισχύονται οι εξαγωγές, αφού τα προϊόντα της γίνονται φθηνότερα, μειώνονται οι εισαγωγές και έτσι δημιουργείται πλεονασματικό ισοζύγιο.

> Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει, και μάλιστα με εσωτερική πληροφόρηση! Για να δούμε πόσοι από τους μετόχους των υποτιθέμενων αλλοδαπών funds που ενδιαφέρονται να αγοράσουν με σημαντική έκπτωση δάνεια ελληνικών επιχειρήσεων, τα οποία διαθέτουν στα χαρτοφυλάκιά τους οι εγχώριες τράπεζες, έχουν σχέση «εκ των έσω» με τις εν λόγω προβληματικές εταιρείες…

> Κάποιος χάνει και κάποιος κερδίζει… νόμος της αγοράς! Σε «παράδεισο» για τους έχοντες ρευστότητα και «κόλαση» για τους μη έχοντες έχει εξελιχθεί η εγχώρια κεφαλαιαγορά, καθώς οι πρώτοι είναι έτοιμοι να εξαγοράσουν έναντι «πινακίου φακής» τις επιχειρήσεις των δεύτερων.

> Είναι ηλίου φαεινότερον ότι έχει αρχίσει να μετρά αντίστροφα! Ποια είναι η μοναδική εγχώρια τράπεζα που, αν και έχει λάβει υπέρογκες κρατικές εγγυήσεις σε σχέση με τα οικονομικά της μεγέθη, δεν δύναται να τις επιστρέψει σε εύλογο χρονικό διάστημα;

> Κλείνουν σιγά σιγά τα παράθυρα! Οι επιπτώσεις από την εφαρμογή των κανόνων της «Βασιλείας ΙΙΙ» στις εγχώριες τράπεζες δεν εστιάζονται τόσο στα υβριδικά κεφάλαια και στους προνομιούχους τίτλους του Δημοσίου όσο στο goodwill από τις εξαγορές και το «μαξιλάρι» των αναβαλλόμενων φόρων.

> Σε μια περίοδο που τα μετρητά αναζητούνται με το κιάλι, που η «στρόφιγγα» από τις τράπεζες έχει κλείσει και που οι αυξήσεις κεφαλαίων είναι δύσκολο να υλοποιηθούν, είναι «απορίας άξιον» γιατί οι διοικήσεις των εισηγμένων επιμένουν να σπαταλούν τα ρευστά τους διαθέσιμα σε αγορές ιδίων μετοχών…

> Η αύξηση των επισφαλειών λειτουργεί υπέρ των κακοπληρωτών! Η ελαχιστοποίηση της πιθανότητας αποπληρωμής των δανείων λειτουργεί θετικά για τους μη ενήμερους πελάτες, καθώς τα πιστωτικά ιδρύματα τους διαγράφουν είτε τους εξωλογιστικούς τόκους είτε μέρος του κεφαλαίου.

> Προκαλούν με τη στάση τους όπως το κόκκινο πανί τους ταύρους! «…δημοσιεύτηκε κείμενο με δυσφημιστικό περιεχόμενο…», «…κατά παράβαση του νόμου και των συναλλακτικών υποχρεώσεων…», «…πρόδηλη παράβαση του νόμου για την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα…» είναι μόνο κάποιες από τις «ατάκες» που χρησιμοποιούν οι απανταχού απατεώνες για να καλύψουν τις λαμογιές τους.

> Από τις 200 στις 300 μονάδες βάσης, συν το τρίμηνο επιτόκιο Euribor, έπειτα από 3 χρόνια! Κατά την αναδιάρθρωση του χρέους δεν είναι τόσο σημαντικός ο χρόνος επιμήκυνσης της αποπληρωμής των δόσεων όσο το ύψος του επιτοκίου που θα πρέπει να πληρώνουμε.

> Η πιο εύκολη δεν είναι πάντα και η πιο ενδεδειγμένη… λύση! Οι διοικήσεις των περισσότερων εισηγμένων επιχειρήσεων, ιδιωτικών και ημικρατικών, προκειμένου να περιορίσουν το κόστος λειτουργίας τους, προχωρούν είτε σε μειώσεις μισθών είτε σε απολύσεις προσωπικού.

> Αλλάζουν οι καιροί, οι συνήθειες και οι πρακτικές. Ο φόβος των επισφαλειών από τις πιστωτικές κάρτες έχει αφυπνίσει τους τραπεζίτες, που αναζητούν πλέον τρόπους, όχι για να εκδώσουν νέες, αλλά για να λάβουν τις οφειλές των παλαιών.

> Καλό για τους μεγάλους επενδυτές, κακό για τις μικρές ΑΧΕΠΕΥ και αδιάφορο για το retail! Ο λόγος για τη νέα υπηρεσία No Dealing Desk της FXCM Hellas, που δίνει τη δυνατότητα τοποθέτησης εντολών με μειωμένο κόστος και χωρίς την παρέμβαση dealers.

δΤο πολιτικό κόστος δεν είναι τίποτε μπροστά στις ποινικές ευθύνες που προκύπτουν! Υπό αυτές τις οικονομικές συνθήκες, με τις αποτιμήσεις στο ναδίρ, όποιος βάλει την υπογραφή του σε πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου θα πρέπει να αναμένει «βαρύ τον πέλεκυ» της Δικαιοσύνης.