Μέχρι το τέλος του χρόνου θα παραιτηθεί ο Γ. Παναγόπουλος από την ηγεσία της ΓΣΕΕ
Ο κ. Παναγόπουλος φέρεται να έχει κουραστεί να «είναι ο σάκος του μποξ σε εσωσυνδικαλιστικό και κομματικό επίπεδο» και εκτιμά ότι οι επιθέσεις που δέχεται έχουν ως «ορμητήριο» συνδικαλιστές που ωθούνται κυρίως από προσωπικές φιλοδοξίες και όχι από ιδεολογικές διαφορές.
Με ενδιαφέρον και πολλή ανακούφιση έγινε δεκτό το δημοσίευμά μας για επικείμενη παραίτηση του προέδρου της ΓΣΕΕ από πολλά συνδικαλιστικά στελέχη της ΠΑΣΚΕ στους χώρους των ΔΕΚΟ. Οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές «χρεώνουν» στον Γ. Παναγόπουλο την ευθύνη για την αδράνεια που χαρακτηρίζει το συνδικαλιστικό κίνημα, σε μια στιγμή που οι εργαζόμενοι δέχονται τη μεγαλύτερη επίθεση σε βάρος των δικαιωμάτων τους (διάλυση εργασιακών σχέσεων, εκθεμελίωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, ληστεία των εισοδημάτων τους – μισθών και συντάξεων).
Βέβαια, όσο κι αν οι σύντροφοι συνδικαλιστές του προέδρου της ΓΣΕΕ έχουν βάλει αυτόν ως «στόχο» των επιθέσεών τους, τεράστιες ευθύνες έχουν και οι ίδιοι, αφού, παρότι δημοσίως διαφοροποιούνται, δεν αναλαμβάνουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες στους χώρους τους, απλώς περιορίζονται να εκφράζουν την απογοήτευση και την αγανάκτησή τους για την «κατάντια» του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησής τους.
Έτσι ή αλλιώς, η σκόπιμη ή όχι απουσία κάθε παρέμβασης της ΓΣΕΕ από τις δραματικές εξελίξεις που καταγράφονται σε βάρος εργαζομένων και συνταξιούχων έχει ως αποτέλεσμα να μη βρίσκει καμία ανταπόκριση οποιαδήποτε απόφαση για κινητοποίηση, είτε αυτή αφορά συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας είτε απεργίες.
Το αδιέξοδο είναι εδώ, το γνωρίζουν πολύ καλά όλες οι συνδικαλιστικές δυνάμεις, που πάντως αντιδρούν και πάλι με τους γνωστούς τρόπους: Η ΠΑΣΚΕ απλώς δυσφορεί και κατηγορεί τις άλλες παρατάξεις για έλλειψη κάθε διάθεσης συνεργασίας (έχουν ξεκινήσει οι διαγκωνισμοί για τον αντικαταστάτη του κ. Παναγόπουλου), το ΠΑΜΕ επιχαίρει για τη φθορά και αποσύνθεση των συνδικάτων, πιστεύοντας ότι δικαιώνεται η επιλογή του να τραβήξει τη δική του ιδιότυπη πορεία (μέσα και έξω από τα συνδικάτα), ενώ η ΔΑΚΕ μαζί με την Αυτ. Παρέμβαση τάσσονται υπέρ της σύγκλησης οργάνων και διαπαραταξιακών εκπροσώπων για να αντιμετωπιστεί η κρίση και η απραγία στην οποία έχει περιέλθει η ΓΣΕΕ, σε μια ύστατη προσπάθεια να διασωθεί ο θεσμός.
Μήνες μετά το συνέδριο της Συνομοσπονδίας, συνδικαλιστικά στελέχη από την ΠΑΣΚΕ, τη ΔΑΚΕ και την Αυτ. Παρέμβαση στελέχωσαν τις γραμματείες της ΓΣΕΕ υποσχόμενα ότι «θα βάλουν μπρος τις μηχανές, αποκαθιστώντας τις σχέσεις με την κοινωνία».
Δεκαοχτώ είναι οι γραμματείς και οι συνδικαλιστές που ανέλαβαν να τις ζωντανέψουν: Συγκεκριμένα, ο Στ. Ανέστης ανέλαβε γραμματέας Τύπου – Δημοσίων Σχέσεων, η Μετ. Στεκουλέα Γυναικείου Τμήματος της ΓΣΕΕ, η Ζωή Λαναρά Δημοσίων Σχέσεων, ο Γ. Δούκας Κοινωνικής Πολιτικής, ο Δημ. Καψοκόλης Οικονομικής Πολιτικής, η Λία Φράγκου Οικονομικών Μεταναστών, ο Μιχ. Κουρουτός εκπαίδευσης, ο Γ. Πούκτος Κέντρων Εργαζομένης Νεότητας, ο Φ. Κολοβέντης Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, ο Α. Κολλάς Υγιεινής – Ασφάλειας, η Λ. Δημητριάδου Πολιτισμού Αθλητισμού, η Δήμ. Κοασίδου θεμάτων Ειρήνης, η Χρ. Θεοχάρη Οικολογίας – Περιβάλλοντος, ο Λ. Πουγγιάς Συνταξιούχων, ο Κ. Παμπόνηρος Ατομικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων, ο Παν. Κυριακούλιας Ανέργων, η Ι. Καρανδινάκη Καταναλωτικού Κινήματος και ο Γ. Προκόπης Εργασιακών Σχέσεων.