ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ!

Το ΠΑΣΟΚ, πολιτικά απομονωμένο και σε κατάσταση αποσύνθεσης, φαίνεται να αντιμετωπίζει πια το ενδεχόμενο σχηματισμού νέας «ψευτοοικουμενικής» κυβέρνησης, ο κρατικός προϋπολογισμός έχει καταρρεύσει πριν καν κατατεθεί στη Βουλή, ενώ οι πολίτες, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, μικροεπαγγελματίες, ζώντας σε κατάσταση ανασφάλειας και ασφυξίας, περιμένουν ακόμη χειρότερες μέρες. Η ανεργία εκτινάσσεται στα ύψη, με θύματα κυρίως τις γυναίκες και τους νέους.
Η ραγδαία επιδείνωση της πολιτικοκοινωνικής κατάστασης προκαλεί ρήγματα εντός της κυβέρνησης και των κομματικών στελεχών, καθώς κορυφαίοι υπουργοί δημοσίως πια λένε ότι δεν μπορεί «όποτε υπάρχουν δυσκολίες να γίνεται επίθεση στα εισοδήματα των εργαζομένων» (Μιχ. Χρυσοχοΐδης), ή ότι «η ευελιξία στην αγορά εργασίας δεν είναι λύση αν δεν υπάρξουν επενδύσεις» (Παντ. Οικονόμου), ενώ ουδείς πιστεύει τα καθησυχαστικά λόγια του υπουργού Οικονομίας Γ. Παπακωνσταντίνου ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν νέα, σκληρά μέτρα, όταν οι Ευρωπαίοι παράγοντες δηλώνουν πως μια τέτοια εξέλιξη είναι απαραίτητη.
Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ΓΣΕΕ και
ΑΔΕΔΥ προετοιμάζουν τη διοργάνωση κοινού συλλαλητηρίου την επόμενη εβδομάδα. Σημειώνεται ότι για δεύτερη φορά το τελευταίο διάστημα η ΓΣΕΕ προειδοποιεί «για δυναμική και αγωνιστική απάντηση στις νεοφιλελεύθερες και αντεργατικές πολιτικές», ενώ η ΑΔΕΔΥ καταγγέλλει την απειλή για απολύσεις στο Δημόσιο, σε συνδυασμό με την «πρωτόγνωρη μεταπολεμικά μείωση εισοδημάτων και ανατροπή ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων». Επίσης προειδοποιεί για άμεση αγωνιστική κινητοποίηση. Υπενθυμίζεται πως ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ συγκλίνουν στην κήρυξη γενικής απεργίας στις 15 Δεκεμβρίου. Στο μεταξύ:
Το Δίκτυο Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς καλεί αύριο Δευτέρα στις 5 μ.μ. στο Πολυτεχνείο πρωτοβάθμια σωματεία και φοιτητές για συγκέντρωση και πορεία προς το υπουργείο Οικονομικών, υποστηρίζοντας ότι οι φετινές τριήμερες εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο συνδέονται με τους αγώνες και τα αιτήματα για την αποδέσμευση της χώρας από το Μνημόνιο.
Η κυβερνητική επέλαση, όπως όλα δείχνουν, θα αφορά σε πρώτη φάση τη δραστική μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων διά του νέου μισθολογίου, όπως και των αποδοχών των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ για να ακολουθήσουν απολύσεις, συρρίκνωση έως κατάργηση των επικουρικών συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις, αύξηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων.
Υπάρχει λύση, διέξοδος απεμπλοκής από το Μνημόνιο της ντροπής και τρόπος να αναχαιτιστούν τα μέτρα κατά των εργαζομένων; Ρωτήσαμε τον αναπληρωτή καθηγητή Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ν. Μαριά, καθώς η κυβέρνηση «δεν ακούει» τις προτάσεις-λύσεις που καταθέτουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης (ΝΔ – ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ).
Ο καθηγητής υποστηρίζει ότι:
«Η Ελλάδα θα μπορούσε να ιδρύσει μια Τράπεζα Ειδικού Σκοπού, προκειμένου να δανείζεται φτηνά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα» και να αξιοποιεί τα «κεφάλαια αυτά για την αναχρηματοδότηση του ελληνικού χρέους με χαμηλά επιτόκια, μειώνοντας έτσι τους υπέρογκους ετήσιους τόκους που καταβάλλει η χώρα μας στους δανειστές της. Ταυτόχρονα θα μπορούσε να ενισχύσει την ανάπτυξη της χώρας προσφέροντας φτηνά κεφάλαια στις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς». Ο κ. Μαριάς θέτει ευθέως το ερώτημα: Γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει ήδη στην ίδρυση μιας ελληνικής κρατικής Τράπεζας Ειδικού Σκοπού;
Μια τέτοια ρύθμιση είναι πια πολιτικά επιβεβλημένη, υπογραμμίζει ο καθηγητής, που εξηγεί ότι: Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) θα μπορούσε να δανειοδοτήσει το ελληνικό Δημόσιο με επιτόκιο αντίστοιχο με αυτό που χρεώνει στις ιδιωτικές τράπεζες (το οποίο σήμερα κινείται στο επίπεδο του 1%) προκειμένου η Ελλάδα να αγοράσει τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ και μάλιστα με έκπτωση 20% – 25%. Με τον τρόπο αυτό, συνεχίζει ο καθηγητής, θα μπορούσε να αρχίσει να μειώνεται σταδιακά το ελληνικό δημόσιο χρέος χωρίς ταυτόχρονη τοκογλυφική επιβάρυνση της χώρας μας. Και το πιο βασικό. Η
ΕΚΤ θα μπορούσε να επεκτείνει τη χαμηλότοκη αυτή δανειοδότηση προς την Ελλάδα, ώστε η χώρα μας να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις δανειακές της ανάγκες τα προσεχή χρόνια – έξω από Μνημόνια και κηδεμονίες.
Η εκλογική αναμέτρηση και σήμερα σφραγίζεται από τη σύγκρουση «μνημονιακών – αντιμνημονιακών υποψηφίων» και καθοριστικό για το μέλλον όλων μας θα είναι το όποιο αποτέλεσμα.