Διαπραγμάτευση-θρίλερ για το δεύτερο Μνημόνιο
Το ελληνικό Μνημόνιο φαίνεται πλέον, μόνο έξι μήνες μετά την υπογραφή του, ότι έχει ξεπερασθεί από τα πράγματα, καθώς:
Από το 2012 προβλέπει ότι η χώρα θα χρηματοδοτεί τις δανειακές ανάγκες της με εκδόσεις ομολόγων, επιστρέφοντας στις αγορές. Όμως, η εμπιστοσύνη στις περιφερειακές οικονομίες της Ευρωζώνης έχει πλέον κλονιστεί ανεπανόρθωτα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία βρίσκονται σε καθεστώς «εμπάργκο» από τις αγορές και θεωρείται θέμα χρόνου η υπαγωγή τους στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης. Σε αυτές τις συνθήκες, μόνο με ένα θαύμα θα μπορούσε η Ελλάδα να διαθέσει ομόλογα με «ανεκτό» επιτόκιο το 2012, όπως προβλέπει το Μνημόνιο.
Στην εξίσωση που οδηγεί στο «ξήλωμα» του αρχικού Μνημονίου προστίθενται οι μεγάλες αποκλίσεις στην επίτευξη των στόχων της οικονομικής πολιτικής, που έγιναν εμφανείς ήδη φέτος. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να χρηματοδοτήσει τα επόμενα χρόνια μεγαλύτερες δανειακές ανάγκες από αυτές που είχαν αρχικά προβλεφθεί, έχοντας μάλιστα να αντιμετωπίσει την απροθυμία των επενδυτών να εκτεθούν σε ελληνικό κίνδυνο, ιδιαίτερα καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση αναζητεί μοντέλο ελεγχόμενων χρεοκοπιών με «κούρεμα» πιστωτών.
Σε αυτό το κλίμα, όλο και περισσότερα κυβερνητικά στελέχη ομολογούν και δημόσια τις τελευταίες ημέρες, ότι χρειάζεται ευρεία επαναδιαπραγμάτευση των όρων στήριξης της χώρας από τα κράτη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ. Η νέα συμφωνία θα πρέπει, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, να περιλαμβάνει όχι μόνο την επιμήκυνση της διάρκειας του δανείου των 110 δισ. ευρώ, ώστε να μεταφερθεί τρία χρόνια αργότερα η εξυπηρέτησή του, αλλά πιθανότατα και νέες χρηματοδοτήσεις από τον διεθνή μηχανισμό, για να καλυφθούν οι πρόσθετες δανειακές ανάγκες της τριετίας 2011-2013, χωρίς να εκτεθεί η χώρα στις «κλειστές» αγορές.
Μάλιστα, μια «λύση» αυτού του τύπου θεωρείται από στελέχη της τραπεζικής αγοράς επιβεβλημένο να εγκριθεί πολύ σύντομα, μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2011, καθώς σε αντίθετη περίπτωση θα παραταθεί η «ασφυξία» του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, οδηγώντας την οικονομία σε ακόμη βαθύτερη ύφεση, ακόμη και αν οι τραπεζίτες καταφέρουν να αποτρέψουν μια κρίση εμπιστοσύνης στις τράπεζες με καταστροφικές παρενέργειες.
Πάντως, η διαπραγμάτευση του νέου Μνημονίου αναμένεται να εξελιχθεί σε νέο θρίλερ, καθώς είναι άγνωστο με ποιους όρους η Γερμανία θα δεχθεί να καθίσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης.