Η ιστορία επαναλαμβάνεται με την απόπειρα φίμωσης του kontra!

Οι αποφάσεις του ΕΣΡ και η προβληματική νομοθεσία απειλούν να τινάξουν στον αέρα το τηλεοπτικό σκηνικό, αφού επηρεάζουν έμμεσα τις επενδύσεις άλλου επιχειρηματία, ιδιοκτήτη μικρού τηλεοπτικού σταθμού, αλλά και τον σταθμό της Εκκλησίας!
Θυμίζουμε ότι την περασμένη Τρίτη, με ψήφους 5 υπέρ και 2 κατά (μειοψήφησαν οι Ν. Κουράκης και Κ. Τσουράκης), αποφασίστηκε πως το Kontra δεν έπρεπε να αλλάξει τον χαρακτήρα του προγράμματός του από μη ενημερωτικό σε ενημερωτικό, μετά και την εξαγορά του 75% του καναλιού από τον Γ. Κουρή. Επέβαλε δε πρόστιμο ύψους 15.000 ευρώ στο κανάλι, το οποίο καλείται να συμμορφωθεί με την απόφασή του, στην περίπτωση βέβαια που δεν γίνει δεκτή η αίτηση συμμόρφωσης που ετοιμάζει η
ιδιοκτησία του τηλεοπτικού σταθμού.
Η ταχύτητα… δράσης που επέδειξε το ΕΣΡ δεν είναι στις συνήθειές του. Η εσπευσμένη λήψη απόφασης κάθε άλλο παρά δείχνει ευαισθησία για την εύρυθμη λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών και των ραδιοφώνων ανά την Ελλάδα.
Αντίθετα, προδίδει πολιτικές σκοπιμότητες. Το νέο κανάλι, από κει που κανένας δεν το υπολόγιζε όσο λειτουργούσε ως σταθμός των Οικολόγων του Παπανικόλα, από τη στιγμή που πουλήθηκε και πέρασε σ’ άλλα χέρια, στον εκδότη της «Αυριανής», άρχισαν να το… μετράνε. Κάνοντας πράξη τον τίτλο του. Και το σλόγκαν του: «Κόντρα σ’ όλα και σ’ όλους». Και σιγά σιγά κάποιοι άρχισαν να ενοχλούνται… Με πρώτη την κυβέρνηση. Και κάποια στιγμή επιστρατεύτηκαν τα μεγάλα μέσα… Η εξουσία δεν χαμπαριάζει από δημοκρατικές διαδικασίες και περιορισμούς. Και αμ’ έπος, αμ’ έργον αποφάσισαν ότι παραβιάζει τον νόμο το Kontra.
Ίδιες οι μέθοδοι με το χθες. Το ίδιο είχε επιχειρηθεί το 1989 με το Κανάλι 29 από την τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη. Που τελικά ήταν η χαμένη… Στα ίδια βήματα βαδίζει και η σημερινή…
Το ΕΣΡ έχει πολλά σοβαρότερα προβλήματα να ασχοληθεί… Με τη ζούγκλα των ΜΜΕ να συνεχίζει να βασιλεύει… Αλλά και με τη σύνθεσή του. Η θητεία του προέδρου του έχει λήξει, όπως και τεσσάρων μελών του… Όμως ο πρόεδρος της Βουλής δεν συγκαλεί τη Διάσκεψη των Προέδρων, που έχει την αρμοδιότητα του ΕΣΡ. Τυχαίο;
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ιστορία του σταθμού Τηλεφώς ξεκινάει το 1998, όταν ο ιδιοκτήτης του Κώστας Παπανικόλας κατέθεσε αίτηση με… ετερόρρυθμη εταιρεία, την Παπανικόλας Κωνσταντίνος και ΣΙΑ ΕΕ. Το ΕΣΡ, με άλλη σύνθεση, έκανε δεκτή την αίτηση, όπως και άλλες αντίστοιχες την εποχή εκείνη, παρότι ο νόμος όριζε ρητά πως μόνο ανώνυμες εταιρείες είχαν δικαίωμα να καταθέσουν αίτηση. Στη συνέχεια προέκυψε ως αδειούχος η εταιρεία Βιοδιάσωση, ως συνέχεια της ετερόρρυθμης εταιρείας που κατέθεσε την αίτηση. Το 2007, ύστερα από τον νόμο Ρουσόπουλου, εν όψει της σχεδιαζόμενης τότε αδειοδότησης που δεν έγινε, κλήθηκαν να καταθέσουν στοιχεία για τον χαρακτήρα του προγράμματος. Ο νόμος όριζε ότι μόνο μία φορά είχαν τη δυνατότητα να το κάνουν. Ο Κ. Παπανικόλας, αν και είχε διάφορες εκπομπές συζητήσεων περί οικολογίας, επικαιρότητας κ.λπ., δήλωσε τον σταθμό ως μη ενημερωτικό, προφανώς για να γλιτώσει θέσεις δημοσιογράφων. Το ΕΣΡ δέχτηκε τη δήλωση αυτή της ιδιοκτησίας του σταθμού, χωρίς να είναι γνωστό αν προχώρησε σε έρευνα. Σε μια άλλη περίπτωση, του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος, λειτούργησε διαφορετικά. Όπως σημειώνεται στο υπόμνημα που κατέθεσε το Kontra, έπειτα από έλεγχο δεν έκανε δεκτή τη σχετική δήλωση της Ιεράς Συνόδου ότι ο σταθμός είναι μη ενημερωτικός. Με απόφαση που υπέγραψε ο πρόεδρος του ΕΣΡ Ι. Λασκαρίδης έκρινε πως ο σταθμός είναι «ενημερωτικός, θεματικού (θρησκευτικού) περιεχομένου». Όμως το ΕΣΡ άλλαξε στη συνέχεια τη θέση του. Εν όψει της έγκρισης της ψηφιακής μετάδοσης, η Αρχή με την 604/2008 απόφασή της έκρινε ότι το Τηλεφώς είναι «θεματικός-ενημερωτικός» σταθμός, ενώ το καλοκαίρι του 2010 το 75% των μετοχών της εταιρείας πέρασε στον κύκλο συμφερόντων του Γιώργου Κουρή. Το Kontra TV στο υπόμνημά του υποστηρίζει πως επί της ουσίας το κανάλι δεν άλλαξε ποτέ το πρόγραμμά του, που ήταν «θεματικό-ενημερωτικό». Επικαλείται, δε, απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, αναφέροντας πως με βάση την 29-10-1999 απόφαση του ΔΕΚ (ARD vs PRO Sieben Media AG) «όταν μια διάταξη επιβάλλει περιορισμό σε δραστηριότητα που αφορά την άσκηση θεμελιώδους ελευθερίας, όπως η ελεύθερη μετάδοση τηλεοπτικών εκπομπών, θα πρέπει να είναι σαφής», υπονοώντας πως κάτι τέτοιο δεν συνέβη στην περίπτωση του καναλιού.