Σύγκρουση που θα γκρεμίσει ό,τι έχει απομείνει προβλέπει ο Ψυχάρης

Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΔΟΛ χρησιμοποιεί δραματικούς τόνους στην επιστολή του, γράφοντας τα εξής:
«Αισθάνομαι τον κίνδυνο της επαπειλούμενης κρίσης στον Τύπο και σας γνωρίζω ότι δεν σκοπεύω να αναμειχθώ σε μια σύγκρουση που είναι ενδεχόμενο να γκρεμίσει ό,τι έχει απομείνει».
Αυτή ήταν η απάντηση του Στ. Ψυχάρη στην πρόθεση της ΕΣΗΕΑ να προχωρήσει σε απεργιακές κινητοποιήσεις για το «εκτός πραγματικότητας» non paper που κατέθεσε η ΕΙΗΕΑ.
Στον πρόλογο της δισέλιδης επιστολής ο Στ. Ψυχάρης γράφει, μεταξύ άλλων, πως «όλοι περνάμε δύσκολες ώρες, καθώς οι εξελίξεις στον χώρο του Τύπου τείνουν να ξεφύγουν από κάθε όριο». Ο πρόεδρος του ΔΟΛ, όπως και στην περίπτωση της αντίδρασης των συντακτών του «Βήματος» που άφησε να εννοηθεί ότι θα έκλεινε την ημερήσια έκδοση, χρησιμοποιεί και πάλι το στοιχείο του φόβου για να καθοδηγήσει τις εξελίξεις. Στα υπόλοιπα σημεία του κειμένου ο Σταύρος Ψυχάρης δηλώνει πως είναι «βέβαιος ότι δεν υπάρχει ούτε ένα μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ που θα υπεστήριζε αυξήσεις ύψους 15%», όπως ζητείται στο κείμενο της καταγγελίας της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Στη συνέχεια αναφέρει ότι στα κείμενα και των δύο πλευρών «υπάρχουν οδυνηρά (ούτω πώς καλούμενα) σημεία» και σημειώνει ότι «υποτίθεται για τη γεφύρωση χασμάτων κάθονται κι οι δυο πλευρές σε ένα τραπέζι και συζητούν».
Επιμένει στο ξεκαθάρισμα των όρων για την πολλαπλή απασχόληση, αφού η ΕΙΗΕΑ κατάφερε να θέσει ως ζήτημα αυτό που είχε «επιτρέψει» όλα τα προηγούμενα χρόνια, «κρατώντας χαμηλότερα τις αμοιβές».
Ο Στ. Ψυχάρης ως αντεπιχείρημα επικαλείται «το πρόβλημα της ανεργίας που έχει ανακύψει στον χώρο των ΜΜΕ», την ίδια ώρα που ο ΔΟΛ πρωτοστατεί στις απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων.
Στη συνέχεια επιλέγει να αναφερθεί σε δύο σημεία του non paper, την έκδοση των εφημερίδων την ημέρα που το επιθυμούν και την ασφάλιση στον ΕΔΟΕΑΠ όλων των εργαζομένων στον Τύπο. Στο πρώτο σημείο αναρωτιέται «με ποια λογική η τηλεόραση, ακόμη και τα διαβόητα μπλογκ έχουν δελτία ειδήσεων καθημερινές, εορτές και αργίες, και οι εφημερίδες δεν δικαιούνται να εκδίδονται αν το θέλουν κάθε μέρα», ωσάν ο ΔΟΛ να είναι μέτοχος σε ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς. Για την ένταξη στον ΕΔΟΕΑΠ όλων των εργαζομένων στον Τύπο παραπέμπει σε ένα περιστατικό από την περίοδο της χούντας, όταν το 1967 από την ΕΣΗΕΑ για πολιτικούς λόγους διαγράφηκαν 32 μέλη της. «Με ειδική διάταξη αναγκαστικού νόμου όμως ορίσθηκε ότι η διαγραφή, η αποχώρηση κ.λπ. από το επαγγελματικό σωματείο δεν επιφέρει διαγραφή από τον ΕΔΟΕΑΠ, του οποίου οι τυχόν διαγραφόμενοι παραμένουν μέλη», αναφέρει.
Και συνεχίζει σημειώνοντας πως «το αγγελιόσημον είναι για όλους τους δημοσιογράφους στον Τύπο και όχι για τους ευνοιοκρατικώς εγγραφόμενους πάσης κατηγορίας ιδιωτικούς υπαλλήλους».
Και καταλήγει γράφοντας ότι «στο “Βήμα” και στα “Νέα” ανεκάλυψα ότι πρόσφατα εργάζονται (κατά πλήρη και αποκλειστική απασχόληση!…) στις δύο εφημερίδες περί τα… 250 άτομα!!!».