Κλείνουν 170.000 επιχειρήσεις, στρατιά 350.000 νέων ανέργων
Πλήρης διάλυση κάθε δομής κοινωνικού κράτους που έχει απομείνει, ξεπούλημα των κερδοφόρων ΔΕΚΟ για αύξηση εσόδων με ταυτόχρονo κλείσιμο των «προβληματικών», έκρηξη της ανεργίας. Η ύφεση οδηγεί σε κλείσιμο 170.000 επιχειρήσεων και στις στρατιές των ανέργων προσθέτει άλλες 350.000 σύμφωνα με στοιχεία της ΓΣΕΒΕΕ (επαγγελματοβιοτέχνες).
Στα μέτρα που προβλέπει το Μνημόνιο που εφαρμόζεται πρόκειται να προστεθούν και άλλα, ακόμη σκληρότερα, καθώς το δημόσιο έλλειμμα θα εκτιναχθεί πάνω από το 16% αν στο υπάρχον συμπεριληφθούν τα χρέη των νοσοκομείων και των ΟΤΑ. Ήδη ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου προσβάλλοντας τη Βουλή, παρά τις επίμονες ερωτήσεις που του γίνονται, παραδέχεται ότι το έλλειμμα κινείται πάνω από το 15% και παρότι από τις υπηρεσίες του «τα στοιχεία» φεύγουν για την Ευρώπη, αρνείται να ομολογήσει το ύψος του ελλείμματος γιατί, όπως λέει, «η ανακοίνωση είναι αρμοδιότητα της Eurostat»!
Οι τόσο κρίσιμες αυτοδιοικητικές εκλογές της Κυριακής βρίσκουν τη ΓΣΕΕ σε πλήρη ακινησία (ακόμη και οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές αποφεύγουν να εκτεθούν δημοσίως στηρίζοντας τους υποψηφίους περιφερειάρχες και δημάρχους που προτείνει το ΠΑΣΟΚ). Η ΠΑΣΚΕ «ρεαλιστικά» υποστηρίζει «την προστασία των κεκτημένων μέχρι να περάσει η κρίση» χωρίς να βλέπει ότι τίποτε δεν έχει μείνει όρθιο: Η εργατική νομοθεσία αντικαταστάθηκε από νόμους μεσαιωνικούς, οι συντάξεις είναι άπιαστο όνειρο, οι κοινωνικές παροχές συρρικνώνονται μέρα με τη μέρα. Όταν εκπρόσωπος της «τρόικας» έλεγε στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης (επί ημερών Α. Λοβέρδου) ότι «ο μισθός των 650 ευρώ είναι ένας αξιοσέβαστος μισθός», ήξερε πού θα πήγαιναν τα πράγματα.
Και όταν ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ Σ. Ρομπόλης σε δημόσια συζήτηση εκτιμά ότι «δεν βγαίνουμε από τον φαύλο κύκλο στον οποίο μας οδήγησε το Μνημόνιο» γνωρίζει τι λέει. Και συνεπώς αντικρούει τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και τους υπουργούς τού οικονομικού κύκλου (σ.σ.: γιατί οι υπόλοιποι άρχισαν να παίρνουν αποστάσεις ασφαλείας από την ακολουθούμενη τακτική) που αισιοδοξούν ότι στο τέλος του 2011 θα υπάρξουν σημάδια ανάκαμψης. Όταν μάλιστα ο κ. Παπακωνσταντίνου προβλέπει για τον ερχόμενο χρόνο ότι το ΑΕΠ θα κινηθεί αρνητικά (-2,5 έως -3%) και συνεπώς εύκολα μπορεί να φτάσει και το -4% (όπως κινείται το 2011) το τούνελ μάλλον καταρρέει.
Οι εκλογές της Κυριακής είναι στην πραγματικότητα δημοψήφισμα. Το ΠΑΜΕ, η Αυτ. Παρέμβαση και η ΔΑΚΕ, έχοντας πάρει θέση κατά του Μνημονίου και με αρκετά μέλη και στελέχη να συμμετέχουν σε ανάλογα ψηφοδέλτια, υποστηρίζουν ότι μια συντριπτική καταδίκη θα δώσει διεξόδους. Είτε για πλήρη ανατροπή των «επαχθών όρων» του Μνημονίου της ντροπής, είτε για την επαναδιαπραγμάτευσή του. Ο κ. Ρομπόλης υποστηρίζει ότι εναλλακτική λύση είναι ο ανταγωνιστικός αποπληθωρισμός με μείωση των κερδών και πάταξη της φοροδιαφυγής – αποφυγής. Και όλα τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης (ΝΔ – ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ – ΛΑΟΣ) έχουν καταθέσει αναλυτικές προτάσεις για έξοδο από την κρίση και την ύφεση, ασχέτως αν η κυβέρνηση εμφανίζεται «αδιάβαστη».
Ενδεχόμενη ήττα των «μνημονιακών» αντί να θεωρείται απειλή από τον κ. Παπανδρέου, και εφόσον το ΔΝΤ δεν ήταν στις προθέσεις του, όπως λέει, μπορεί να τον στηρίξει σε μια προσπάθεια επαναδιαπραγμάτευσης και βελτίωσης των όρων και της βαρβαρότητας που συνεπάγονται. Με προφανές το επιχείρημα του Μνημονίου ότι ο ελληνικός λαός απορρίπτει την επιλογή του και οφείλει να σεβαστεί την ετυμηγορία του. Αν βεβαίως νοιάζεται για τον ελληνικό λαό και δεν είχε προαποφασίσει –μέσω της «τρόικας»– να καταργήσει δικαιώματα που κατακτήθηκαν με θυσίες και πολυετείς αγώνες (οκτάωρο, κοινωνική ασφάλιση, συνταξιοδοτικό σύστημα) και να παραδώσει τους Έλληνες χειροπόδαρα δεμένους σε τράπεζες και ελεύθερες αγορές.
Το εκλογικό αποτέλεσμα θα θέσει το δίλημμα στον κ. Παπανδρέου. Με τους εργαζομένους, τους μικρομεσαίους και τους μη προνομιούχους, ή με τους πατριώτες που έστειλαν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ στο εξωτερικό για να μη συμβάλουν στην ανόρθωση της οικονομίας της χώρας;