ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΠΝΙΞΕΙ!

Γι’ αυτό και η σπουδαιότητα της ψήφου μας είναι υψίστης σημασίας για το μέλλον. Η πολιτική σημασία των εκλογών της ερχόμενης Κυριακής έγκειται στο ότι θα καταδείξουν εάν ο λαός εξακολουθεί να εμπιστεύεται και να στηρίζει την πολιτική της κυβέρνησης και εάν η κυβέρνηση εξακολουθεί να έχει εξασφαλισμένη έστω την ανοχή του λαού. Εάν το αποτέλεσμα είναι σε βάρος των επίσημων συνδυασμών του κυβερνητικού κόμματος, αυτό θα σημαίνει ότι υπάρχει διάσταση μεταξύ λαού και κυβέρνησης. Και τότε υποχρεωτικά πλέον θα πρέπει ο κ. Παπανδρέου να προχωρήσει σε παραίτηση και να σχηματιστεί άλλη κυβέρνηση ή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να προβεί σε διάλυση της Βουλής και σε προκήρυξη γενικών εκλογών.

Η τυχόν καταδίκη της κυβέρνησης όπως θα προκύψει από την κάλπη θα έχει αποτέλεσμα την απομόνωση των δύο κομμάτων της άκρας Δεξιάς, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ. Κι αυτό θα έχει θετικές επιπτώσεις στην αναδιάρθρωση και στην ανασύνταξη των πολιτικών δυνάμεων, με την εμφάνιση και καινούργιων προσωπικοτήτων στο πολιτικό σκηνικό και ασφαλώς τη δημιουργία καινούργιων κομμάτων, είτε με στελέχη που έχουν ήδη δοκιμαστεί και αποτελούν πλέον υλικά κατεδάφισης είτε με την κάθοδο νέων και άφθαρτων προσώπων. Και επιτέλους θα σταματήσει το πολιτικό σύστημα να άγεται και να φέρεται από κληρονόμους μη χαρισματικούς, που το μόνο προσόν που έχουν είναι το όνομά τους. Και αναγκάζονται να προσποιούνται τους τάχα σοσιαλιστές και τους πρόθυμους να υπηρετήσουν τον λαό, ενώ στην πραγματικότητα επιδιώκουν μόνο τη δική τους προσωπική προβολή και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων μιας ολιγάριθμης ομάδας που τους ακολουθεί.
Η οικονομική σημασία των εκλογών έγκειται στο γεγονός ότι δίδεται η ευκαιρία στον ελληνικό λαό να καταδικάσει την τριπλή κατοχή της «τρόικας» και τις αποτυχημένες συνταγές του Μνημονίου, που προκαλούν μακροχρόνια λιτότητα, ύφεση και τελικά οδηγούν τον ελληνικό λαό σε εξαθλίωση και τη χώρα μας σε πτώχευση. Όπως το 1981 έσπρωξαν οι προύχοντες του ΔΝΤ και οι δανειστές την Αργεντινή στην πτώχευση, έτσι και τώρα στην περίπτωση της χώρας μας οι μεγάλοι τραπεζίτες, οι δανειστές και οι ηγεσίες των ισχυρών δυνάμεων της Ευρωζώνης σπρώχνουν την Ελλάδα και τους άλλους αδύναμους κρίκους στην πτώχευση. Και απόδειξη αυτού είναι η συμφωνία Μέρκελ – Σαρκοζί για αυστηρή τροποποίηση του διαβόητου Συμφώνου Σταθερότητας σε βάρος των χωρών που παρουσιάζουν υψηλά ελλείμματα και υψηλό δημόσιο χρέος. Αν η χώρα μας δεν απαλλαγεί εγκαίρως από το Μνημόνιο, όπως πολύ σωστά διαλαλεί ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το βέβαιο αποτέλεσμα είναι ότι για πάρα πολλά χρόνια η Ελλάδα θα βρίσκεται υπό την τριπλή κατοχή της «τρόικας», που θα σημαίνει και συνεχή λιτότητα για τον ελληνικό λαό. Επομένως, στις εκλογές της προσεχούς Κυριακής δίδεται η δυνατότητα στον ελληνικό λαό να καταδικάσει το Μνημόνιο.
Αυτό είναι που φοβάται και η κυβέρνηση, δηλαδή την αποδοκιμασία της πολιτικής της. Γι’ αυτό και, όταν ο κ. Σαμαράς έθεσε θέμα καταδίκης του Μνημονίου στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, ο κ. Παπανδρέου, μη έχοντας αντιληφθεί τη σοβαρότητα του θέματος, απάντησε ότι θα είναι δημοψήφισμα για τον «Καλλικράτη»! Τι κρίμα να μην μπορεί ο πρωθυπουργός να καταλαβαίνει το δράμα του λαού και να μεριμνά και να τυρβάζει περί πολλά άλλα. Και ύστερα από πολλές αμφιταλαντεύσεις κατέληξε στην απόφαση να προβάλει το δίλημμα: Ή ψηφίζετε το Μνημόνιο ή εκλογές. Κάτι που δείχνει μεγάλη έλλειψη επιχειρημάτων στήριξης της πολιτικής του.
Διακαναλική συνέντευξη. Η παρουσία του πρωθυπουργού στη μικρή οθόνη ήταν αξιοθρήνητη, ηττοπαθής, απολογητική, καταδικαστική του Μνημονίου, απογυμνωμένη από επιχειρήματα και διανθισμένη με τα συνήθη κυβερνητικά ψέματα. Όπως είναι γνωστό, ο πρωθυπουργός από την ημέρα που ανέλαβε την εξουσία σέρνει στην πλάτη του ένα τσουβάλι ψέματα. Δυστυχώς στη χώρα μας οι πολιτικοί έχουν συνηθίσει να ψευδολογούν, να παραπλανούν τον λαό, να εξαπατούν, να διαπλέκονται, χωρίς να υφίστανται καμία τιμωρία. Ο πρωθυπουργός παρουσιάστηκε ηττοπαθής στη συνέντευξή του και απολογητικός για την πολιτική του. Ουσιαστικά καταδίκασε το Μνημόνιο, αφού μόνος του ομολόγησε ότι τα μέτρα που περιέχει είναι οδυνηρά και εις βάρος του λαού. Και ότι αυτός αρχικά διαφωνούσε με την εδώ έλευση του ΔΝΤ. Τότε γιατί τα δέχτηκε όλα αυτά; Τον πίεσαν ή τον απείλησαν; Άφησε να εννοηθεί, χωρίς να το ομολογήσει όμως, ότι δέχτηκε πιέσεις για να εφαρμόσει αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική και να δεχτεί αυτήν την τριπλή κατοχή της Ελλάδος από την «τρόικα». Αφού λοιπόν ο ίδιος καταδικάζει το Μνημόνιο, γιατί να μην το καταδικάσει και ο ελληνικός λαός στις εκλογές της επόμενης Κυριακής; Ο κ. Παπανδρέου στη διακαναλική συνέντευξη είπε και ορισμένα από τα γνωστά ψέματα. Είπε ότι το 2011 θα είναι ένας δύσκολος χρόνος. Και ότι δεν πρόκειται να ληφθούν πρόσθετα μέτρα. Αν δεν πρόκειται να ληφθούν πρόσθετα μέτρα, γιατί το 2011 θα είναι δυσκολότερο από τη φετινή χρονιά; Και κάτι ακόμη, είπε ότι το 2013 θα αρχίσει η ανάκαμψη. Η ανάκαμψη της οικονομίας μας. Χωρίς βέβαια να αισθανθεί την ανάγκη να αιτιολογήσει αυτήν την αισιόδοξη και μετέωρη από επιχειρήματα πρόβλεψή του. Ίσως έχει τη γνώμη ότι ο ελληνικός λαός μπορεί να αποχαυνώνεται και να ξεγελιέται με τέτοιου είδους υποσχέσεις, του επιπέδου «υπάρχουν λεφτά». Έτσι φτάσαμε να επιστρατεύει ο πρωθυπουργός ένα δίλημμα για να κερδίσει ψήφους: «Ή ψηφίζετε το Μνημόνιο στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου ή βαδίζουμε σε γενικές εκλογές». Φοβερίζει τον λαό με εκλογές ο πρωθυπουργός, ενώ θα έπρεπε να φοβερίζει τον εαυτό του, τους συνεργάτες του και τους βουλευτές του. Ο ελληνικός λαός στην πλειοψηφία του δεν φοβάται τις εκλογές. Τις εκλογές τις φοβούνται αυτοί που απολαμβάνουν σοβαρά πλεονεκτήματα από την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής. Το δίλημμα δεν τρομάζει τον λαό. Γιατί ένας λαός που έχει φτάσει στην εξαθλίωση δεν φοβάται τις εκλογές. Η απόγνωση και η αβεβαιότητα είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι. Και ίσως αυτά να μην τα έλαβαν υπόψη οι επικοινωνιολόγοι της κυβέρνησης.
Πέραν του διλήμματος και της διακαναλικής εμφάνισης του πρωθυπουργού, εκείνο που ερεθίζει περισσότερο τον λαό είναι η παλαιοκομματική μεθοδολογία που ακολουθείται από την κυβέρνηση και από το ΠΑΣΟΚ για την άγρα ψήφων. Όλοι οι υπουργοί επιστρατεύτηκαν για να δηλώσουν τα τάχα φιλολαϊκά μέτρα που σκοπεύουν να λάβουν. Και ο πρωθυπουργός θυμήθηκε ότι οι χαμηλοσυνταξιούχοι υποφέρουν από τα μέτρα του και προσπαθεί έναντι 100 αργυρίων να εξαγοράσει τις ψήφους των συνταξιούχων, ενώ υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια για τη στήριξη των ανέργων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με φανταστικά προγράμματα. Και όλα αυτά θα ξεχαστούν όπως ξεχάστηκαν και οι ψεύτικες προεκλογικές υποσχέσεις του κ. Παπανδρέου. Ο πρωθυπουργός εμπορεύεται τώρα τη δυστυχία που αυτός προκάλεσε. Και μοιράζει υποσχέσεις, φυσικά με την ανοχή της «τρόικας», που έφτασε μέχρι του σημείου να αναβάλει την ανακοίνωση της Eurostat για το έλλειμμα του 2009 για να μη δημιουργηθεί πρόβλημα στην κυβέρνηση εν όψει των εκλογών (λήψη νέων μέτρων).
Συμπεράσματα. Από τις τελευταίες μέχρι σήμερα εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένης και της τηλεοπτικής εμφάνισης του πρωθυπουργού, πρέπει να επισημάνουμε τα παρακάτω:
α) Ο πρωθυπουργός αναγνωρίζει ότι η πολιτική του έρχεται κόντρα με τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Και για τον λόγο αυτόν δίνει την υπόσχεση ότι το 2013 όλα θα τακτοποιηθούν και θα αποκατασταθούν όλες οι αδικίες που προκάλεσε η εφαρμογή των μέτρων του Μνημονίου. Ο πρωθυπουργός πολύ καλά γνωρίζει ότι η υπόσχεσή του αυτή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί.
β) Η αξιωματική αντιπολίτευση για πρώτη φορά στα χρονικά δεν άδραξε την ευκαιρία να δηλώσει χωρίς περιστροφές ότι είναι έτοιμη να κυβερνήσει. Δέχεται μεν τις εκλογές, εάν και εφόσον προκηρυχθούν, κι αυτό φυσικά δεν είναι στο χέρι της να το αρνηθεί, αλλά ταυτόχρονα δηλώνει έμμεσα ότι δεν επιδιώκει εκλογική αναμέτρηση με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών της 7ης Νοεμβρίου. Όταν ο κ. Σαμαράς πολιτικοποίησε τις δημοτικές εκλογές ως δημοψήφισμα κατά του Μνημονίου και της κυβερνητικής πολιτικής, θα έπρεπε να μετρήσει σωστά τις επιπτώσεις. Γιατί τυχόν καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής θα σημάνει αναπόφευκτα τη διεξαγωγή γενικών βουλευτικών εκλογών. Τώρα θα πρέπει να τις δεχτεί αναγκαστικά πλέον.
γ) Το ΔΝΤ και ασφαλώς η ΕΕ δεν συμφωνούν με τη διεξαγωγή τόσο πρόωρων βουλευτικών εκλογών. Δεν τους συμφέρει η αλλαγή της κυβέρνησης, γιατί δεν γνωρίζουν πόσο πειθήνια θα είναι η νέα κυβέρνηση. Άλλωστε δεν υποστήριξαν τον κ. Παπανδρέου για να γίνει πρωθυπουργός για έναν μόνο χρόνο. Θέλουν ασφαλώς την ολοκλήρωση του πειράματος που εφαρμόζουν στην Ελλάδα. Και η ουρά του Μνημονίου φαίνεται να τραβάει σε μάκρος χρόνου. Ας περιμένουμε λοιπόν και νέα μέτρα.