Η… τελευταία αφίσα
Εγώ πάντως μια φωνή την άκουσα μέσα μου. Αν δεν ήταν η φωνή της συνείδησης, μάλλον θα ήταν η φωνή της αφίσας στον απέναντι τοίχο.
– Βοήθεια, άνθρωπέ μου, μου φώναξε. Πώς προσπερνάς έτσι αδιάφορα; Δεν βλέπεις το έγκλημα που γίνεται;
– Το μόνο που βλέπω είναι ένα μάτσο αφίσες.
– Ε, αυτό ακριβώς είναι το έγκλημα. Εσείς οι άνθρωποι μας κολλάτε τη μια πάνω στην άλλη και όλες μαζί πεθαίνουμε από ασφυξία. Να, εγώ τώρα, που σου μιλάω, αργοπεθαίνω.
– Από τι;
– Από μια άλλη αφίσα, που μου ‘χει κλείσει το στόμα με μια τεράστια φράση: «ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ Ο ΤΑΚΗΣ».
– Είναι κακό αυτό;
– Πολύ κακό! Έτσι δεν φαίνεται η φράση που αναγράφεται σε μένα: «ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ Ο ΜΗΤΣΟΣ».
– Τι είναι ο κύριος; Μηχανικός;
– Γιατρός.
– Τι σχέση έχει, τότε, με τη χάραξη δρόμων;
– Ο άνθρωπος είναι υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης και χαράζει νέους δρόμους στην τοπική αυτοδιοίκηση. Για να μπορέσει, όμως, να κάνει το όραμα πράξη πρέπει να νικήσει τον Σταύρο.
– Αυτός πάλι ποιος είναι;
– Αυτός για τον οποίο γράφει η αφίσα που βρίσκεται κάτω από εμένα.
– Και τι γράφει;
– «ΣΤΑΥΡΟ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ».
– Γιατί θέλει να τον σταυρώσουν, ο χριστιανός;
– Γιατί είναι κι αυτός υποψήφιος και θέλει να κλείσει το στόμα ενός άλλου υποψηφίου που είναι κάτω από αυτόν, σε μια άλλη αφίσα.
– Υπάρχει κι άλλη αφίσα;
– Φσσσς! Φυσάει ο τόπος! Ολόκληρος τόμος!
Από περιέργεια άρχισα να ξεφυλλίζω τον τόμο. Μία, δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε, δέκα διαφορετικές αφίσες, διαφορετικών ατόμων, οργανώσεων, σωματείων, συνδυασμών ή παρατάξεων κυριολεκτικά η μία πάνω στην άλλη. Τελευταία, η αφίσα ενός υποψηφίου δημάρχου, από τις περασμένες εκλογές, που καλούσε τον κόσμο να τον ψηφίσει «ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΘΑΡΗ ΠΟΛΗ… ΧΩΡΙΣ ΑΦΙΣΟΡΥΠΑΝΣΗ».
«Επιτέλους», σκέφθηκα, «γιατί τόσο… κόλλημα με τις αφίσες; Δεν υπάρχει άλλος τρόπος επικοινωνίας σε τούτον τον τόπο;».
Η απάντηση ήρθε από τον διπλανό τοίχο,
όπου πραγματικά δεν υπήρχε ούτε μία αφίσα. Υπήρχε, όμως, το πιο φρέσκο μήνυμα των τελευταίων ετών, γραμμένο με σπρέι:
«ΠΡΟΣΟΧΗ! Ο ΤΟΙΧΟΣ ΕΙΝΑΙ… ΦΡΕΣΚΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ».
Ήταν ένας τοίχος δίχως αφίσα!
Γάμα Σίγμα