επί του πιεστηρίου

Γιʼ αυτό και η άλλη Κυριακή που ψηφίζουμε δεν έχει καμία σχέση, καμία ομοιότητα με τις Κυριακές προηγούμενων εκλογών. Συμπάθειες για πρόσωπα αλλά και κόμματα πάνε στην άκρη. Κριτήριο η επιβίωση. Η ψήφος προειδοποίηση ότι λιγοστεύουν οι αντοχές. Αν δεν έχει αυτό το νόημα η ψήφος που θα ρίξεις, τότε μην περιμένεις να σε υπολογίσουν.
Υπερβολή ήταν η πρόταση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλου για περικοπές στη λειτουργία των ΚΑΠΗ, που ήταν μια από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου, με την ευαισθησία που είχε για τα περήφανα γηρατειά. Όμως πουθενά δεν προβλήθηκε η θέση του διοικητή της ΤτΕ «όχι άλλους φόρους», που ασφαλώς ενόχλησε την κυβέρνηση. Αντίθετα, τους έπιασε η ευαισθησία για τις περικοπές που προτείνει στις σπατάλες που γίνονται στους δημοτικούς ραδιοσταθμούς –δεν είδαμε να κατακρίνουν τον κ. Καμίνη που κάθε μέρα ξιφουλκεί κατά του 9,84 του Δήμου της Αθήνας– αλλά και στην κρατική τηλεόραση, όπου μέχρι προχθές είχαν ολοσέλιδα ρεπορτάζ για αναθέσεις εκπομπών της ΕΡΤ με προκλητικές αμοιβές και αργομισθίες. Όπως και για την πρόταση για συγχώνευση κρατικών καναλιών και μέτρα που πρέπει να παρθούν στις ΔΕΚΟ. Εμφανής ήταν η πρόθεση ότι δεν δικαιούται ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος να έχει λόγο για δημόσιους οργανισμούς και επιχειρήσεις. Ενώ η «τρόικα» μπορεί να διατάζει… Ξενόδουλοι μια ζωή… Ο κ. Προβόπουλος πάντως από τον Ιούνιο του 2009 χτύπαγε όχι το καμπανάκι, αλλά την καμπάνα, για την πορεία προς την πτώχευση. Και τον Αύγουστο του 2009 είχε προειδοποιήσει ότι πάμε για διψήφιο έλλειμμα. Όμως τότε κανένας, ούτε ο ερχόμενος κ. Παπανδρέου, δεν ήθελε να ακούσει, αλλά δεν δικαιούται να λέει ότι δεν γνώριζε. Γιατί… παραγνώριζε. Ήταν απόλυτα ενήμερος. Φαίνεται όμως ότι ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κάποιους ενοχλεί… Εξ ου και μόνιμα τον έχουν στον στόχο… Ενώ με τον Γκαργκάνα και τον Παπαδήμο όλα πήγαιναν μια χαρά… Γιατί τα έβαζαν κάτω από το χαλί.
Και κλάμα το «Βήμα» για τον χαμό της Δραγώνα, της προστατευομένης του… Όπως και εκείνης της κυρίας Ρεπούση. Σκίστηκε η ναυαρχίδα του Λαμπράκη να υπερασπιστεί τον άνθρωπό της… Κύριο άρθρο, πρωτοσέλιδος τίτλος, ολόκληρη μέσα σελίδα και ο μισός «Βηματοδότης», για τους κακούς, τους ακραίους, το παρακράτος που… κτυπούσε τη Δραγώνα, που ήθελε να μας… αναμορφώσει, να μας αλλάξει τα φώτα, να βγάλει από τα σχολεία την Ιστορία… Μόνο που η καλή εφημερίδα είναι μόνη. Όπως ήταν μόνη και τότε μʼ εκείνο τον «συνωστισμό». Και ο λαός ανάγκασε την κυβέρνηση Καραμανλή να αποπέμψει τη Ρεπούση και τώρα την κυβέρνηση Παπανδρέου να «παραιτήσει» τη Δραγώνα. Και έστειλε σπίτι της τη Γιαννάκου… Και την ίδια τύχη θα είχε και η Διαμαντοπούλου, αλλά πρόλαβε. Μόνον να δούμε ποιος θα είναι αντικαταστάτης της Δραγώνα. Γιατί, κακά τα ψέματα, αυτή η παρέα που έχει βάλει σκοπό να αποδομήσει τις ρίζες μας και να μας αποκόψει από το χθες, να μας κάνει μια κοινωνία χωρίς εθνική ταυτότητα, είναι Λερναία Ύδρα… Γιʼ αυτό προσοχή, κυρία Διαμαντοπούλου, στην επιλογή, για να μη σπείρετε καινούργια θύελλα…