Αιγαίο: «Έτοιμος» ο Γιώργος, αλλά κριτής ο Νοέμβριος…
Αν ο Γ. Παπανδρέου δεν είχε στην πλάτη του την αντικοινωνική πολιτική του Μνημονίου, που τον απειλεί στο εσωτερικό μέτωπο με πολιτικό ναυάγιο, θα είχε ίσως προχωρήσει στην ανακοίνωση συμφωνίας με την Άγκυρα για ένα νέο καθεστώς χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, ζήτημα που βρίσκεται στο κέντρο του «πακέτου» των αλλαγών που επιδιώκει η Τουρκία. Άλλωστε, από την ημέρα που βρέθηκε στην πρωθυπουργία, ο Γιώργος ασχολείται κυρίως με το ζήτημα της «τακτοποίησης» των ελληνοτουρκικών «διαφορών» – πράγμα που φρόντισε να καταστήσει διμερώς και διεθνώς κατανοητό λίγες μόλις ημέρες μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησής του (συνάντηση με τον Ερντογάν στην Τουρκία).
Τώρα ο πρωθυπουργός παίζει με τον χρόνο και με την απληστία της Άγκυρας, που αισθάνεται πως είναι πλέον η πιο κατάλληλη ώρα για να αποσπάσει από την «υπό πτώχευση», αδύναμη Ελλάδα τα όσα διεκδικεί δυναμικά εδώ και δύο δεκαετίες. Στο υπουργείο Εξωτερικών μπορεί να είναι ξεκάθαρο πως ο Γιώργος ετοιμάζει «απορρήτως» συμφωνία με την Άγκυρα ερήμην των αρμόδιων διπλωματικών υπηρεσιών, αλλά ουδείς αγνοεί ότι το «πιάτο» είναι σχεδόν έτοιμο και ότι είναι το «σερβίρισμα» που προβληματίζει. Τα όσα «μακριά απ’ το πλήθος» συζητήθηκαν περί χωρικών υδάτων πριν από το 2004 από Σημίτη – Γ. Παπανδρέου μπήκαν σε σειρά και μετά την 4η Οκτωβρίου 2009: επιλεκτική επέκταση χωρικών υδάτων για προσδιορισμό της υφαλοκρηπίδας και για το άνοιγμα των δρόμων για συνδιοίκηση και συνεκμετάλλευση πετρελαϊκών πόρων στο Αιγαίο. Όλα τούτα με την Αθήνα να αποδέχεται, φυσικά, ότι τα «ζωτικά» συμφέροντα της Τουρκίας (συμφωνία Μαδρίτης) υποχρεώνουν την Ελλάδα σε ελληνοτουρκικό «συνεταιρισμό» στο Αιγαίο. Αυτά σε συνδυασμό και με νέες ρυθμίσεις του ΝΑΤΟ, που συμπληρώνουν το στρατηγικό «στρίμωγμα» της Ελλάδας στο Αιγαίο.
Κατά τις πληροφορίες που διοχετεύονται από διπλωματικές πηγές, ο Γιώργος μπορεί να ανακοινώσει σημαντικά «αποτελέσματα» των ελληνοτουρκικών συνομιλιών πριν απ’ το τέλος του τρέχοντος έτους (αυτό ήταν εξαρχής το «πρόγραμμα»), αλλά σήμερα το Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζει ότι αυτή η μείζων υπόθεση δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα εξαιτίας της κρίσης, η οποία έχει επηρεάσει και τον οργανισμό του κυβερνώντος κόμματος. Αν μια «κατʼ αρχήν» συμφωνία του Γ. Παπανδρέου με τον Ερντογάν τύχει άσχημης υποδοχής από πολιτικούς και κόμματα στην Αθήνα, τότε ο πρωθυπουργός θα κινδυνεύσει ακόμη και με «πτώση» του.
Για τον λόγο αυτό, κάποιοι κύκλοι κυβερνητικοί κινούνται δραστηρίως, προκειμένου να εξασφαλίσουν μια κατά το δυνατόν «καλή» στάση ορισμένων ΜΜΕ στην περίπτωση που ο Γιώργος θα πιεσθεί (υπερατλαντικώς) για να κλείσει τη συμφωνία με την Τουρκία. Το εγχείρημα έχει ήδη σημειώσει μια επιτυχία που συνίσταται στο να… εξαφανίζουν τα ελληνοτουρκικά από την «επικαιρότητά» τους μια σειρά ΜΜΕ και πάντως τα υψηλής θεαματικότητας κανάλια. Μια χούφτα μόνο επίμονων και καλά διαβασμένων δημοσιογράφων πολύ ολίγων εφημερίδων βάζει «αγκάθια» στον δρόμο της διπλωματικής «παρέας» του Παπανδρέου.
Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου και ανάλογα με τα αποτελέσματά τους, η κούρσα του Παπανδρέου στα ελληνοτουρκικά θα συνεχιστεί με ρυθμό που θα εξαρτάται:
α) από το κατά πόσον ο νυν πρωθυπουργός θα έχει αποφασίσει να κάνει ή να μην κάνει εκλογές βουλευτικές πριν από τον Απρίλιο του 2011 και β) από το κατά πόσον ο ίδιος θα θέλει να μοιραστεί ή όχι την κυβερνητική εξουσία με άλλα πολιτικά σχήματα μετεκλογικά.
Ο Ερντογάν τα ξέρει καλά όλα αυτά και για τούτο βιάζεται μεν να προχωρήσει η «δουλειά» με τον Γιώργο, αλλά παρακολουθεί και με «κατανόηση» τη δύσκολη πορεία του συνομιλητή του, που αν βρεθεί ακόμη πιο αδύναμος στο εσωτερικό μέτωπο δεν θα είναι σε θέση να υπογράψει τελικώς τις «ποθητές» συμφωνίες για το Αιγαίο.
Ο Νοέμβριος πολλά θα δείξει, λοιπόν. Και για την πολιτική του Μνημονίου και για τα ελληνοτουρκικά.