Τον κόψανε από περιφερειάρχη γιατί δεν τον πήγαινε το τουρκικό προξενείο!
Το όνομα του κ. Σγουρίδη είχε συζητηθεί για τη θέση του υποψήφιου περιφερειάρχη Αν. Μακεδονίας-Θράκης, αλλά αποκλείσθηκε λόγω «της κακής σχέσης του με το μουσουλμανικό στοιχείο», όπως ειπώθηκε.
Ο ίδιος, ωστόσο, δίνει τη δική του απάντηση και εκτοξεύει «πυρά» προς κάθε κατεύθυνση:
«Η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις μου με το μουσουλμανικό στοιχείο είναι καλές έως πολύ καλές. Είναι κακές με τους ανθρώπους του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και τους εξαρτώμενους από αυτό πολιτικούς και πολιτευτές.
Διότι δεν δέχομαι στην ακριτική και ευαίσθητη 1η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης τη συνδιοίκηση με το τουρκικό προξενείο. Δεν δέχομαι για μια χούφτα μουσουλμανικές ψήφους να οδηγείται η περιοχή σε επικίνδυνα μονοπάτια.
Δεν δέχομαι να υψώνεται η σημαία των Τούρκων της Δυτικής Θράκης σε κάθε εκδήλωση παρουσία του προξένου και σε κάθε επίσκεψη των επικεφαλής των Γκρίζων Λύκων, και βέβαια δεν δέχομαι με τίποτα ΕΛΛΗΝΕΣ πολιτικούς να φωτογραφίζονται δίπλα σʼ αυτήν».
Παράλληλα ο κ. Σγουρίδης αναφέρεται σε μια σειρά μέτρων που υλοποιήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή την περίοδο 1993-2004, όταν ο ίδιος ήταν βουλευτής και αντιπρόεδρος της Βουλής. Πιο συγκεκριμένα, και μεταξύ άλλων, ότι το 1994 έπεσαν οι «μπάρες» στις περιοχές της ορεινής Ροδόπης, που προηγουμένως χρειαζόταν διαβατήριο για να τις επισκεφτείς.
Ότι ψηφίσθηκε ο νόμος για τη μειονοτική εκπαίδευση και την καθιέρωση εισαγωγής μουσουλμάνων μαθητών στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Ότι ασφαλτοστρώθηκε το 85% των δρόμων της ορεινής περιοχής, ηλεκτροδοτήθηκαν και τηλεφωνοδοτήθηκαν τα πιο απομακρυσμένα και ορεινά χωριά.
Όπως επισημαίνει ο κ. Σγουρίδης, «αυτή η ανοιχτή πολιτική ενσωμάτωσης αφαιρούσε το επιχείρημα της Τουρκίας διεθνώς για μια καταπιεσμένη μουσουλμανική μειονότητα και χαλούσε τον μακρόπνοο σχεδιασμό της».
Συνεπώς, καταλήγει, «οι πρωτεργάτες αυτής της πολιτικής έπρεπε να καταστούν πολιτικά ανενεργοί ως “επικίνδυνοι” με τον γενικό αφορισμό ότι “δεν τα πάνε καλά με το μουσουλμανικό στοιχείο”»!..