Λευκό μαύρισμα

Στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές μας καλούν να ψηφίσουμε τους καλύτερους τάχα τοπικούς άρχοντες για τη διαχείριση των δημοτικών υποθέσεων και με την οποιαδήποτε επιλογή μας να εγκρίνουμε έμμεσα και το επιβαλλόμενο νέο σύστημα περιφερειακής διοίκησης, τον λεγόμενο «Καλλικράτη», με τις όποιες επιπτώσεις του στην άμεση δημοκρατία, υπέρ μιας ορθολογικότερης και οικονομικότερης περιφερειακής διοίκησης.
Συγχρόνως, αν και τους ξεφεύγει καμιά φορά, θέλουν να μας αποκρύψουν ότι χρησιμοποιούν τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές σαν πολιτικό βαρόμετρο υπέρ ή εναντίον του Μνημονίου και των αναγκών που επέβαλαν την αποδοχή του. Ένα σύνολο εντολών που επιβάλλονται από τους δανειστές μας σε μια κυβέρνηση που με την υπογραφή της αυτοκαταργείται και αναλαμβάνει τον ρόλο διεκπεραιωτή ξένων εντολών που εξασφαλίζουν την επιστροφή των δανεικών. Ένα σύνολο εντολών που όχι μόνο περιέχει αντισυνταγματικές διατάξεις, αλλά και που ο ίδιος ο τρόπος υπογραφής του είναι αντισυνταγματικός και προδοτικός.
Η υπογραφή του Μνημονίου απαιτούσε την προηγούμενη έγκριση από τη Βουλή της Δανειακής Σύμβασης που καθορίζει τους όρους δανεισμού. Σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής αυτή η σύμβαση παραχωρεί δικαιώματα στους δανειστές μας που, εάν εφαρμοστούν, καταργούν την ιδιοκτησία μας σε ιδιωτική και δημόσια εθνική περιουσία και μετατρέπουν τα ελληνικά εδάφη και τη δημόσια περιουσία σε κατασχέσιμο εμπόρευμα, μεταβιβαζόμενο σε οιονδήποτε, χωρίς η μεταβίβαση αυτή να υπόκειται στην έγκριση του Αρείου Πάγου, όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Μας ζητούν να ψηφίσουμε υπέρ του ενός ή του άλλου κομματικού ή ανεξάρτητου υποψηφίου που θα διαχειριστεί τα τοπικά προβλήματα καλύτερα, ενώ θα χρησιμοποιήσουν την ψήφο μας σαν πολιτικό βαρόμετρο για το ποιο κόμμα είναι καλύτερο στο να διαχειριστεί τις δυσάρεστες συνέπειες που εκ των πραγμάτων θα υπάρξουν λόγω του ύψους του δανείου και της ανικανότητας της οικονομίας μας για γρήγορη ανάκαμψη.
Με την όποια επιλογή τού κομματικώς υποστηριζόμενου ή ανεξάρτητου υποψηφίου στην ουσία θα εγκρίνουμε τη συνέχιση του πολιτικού συστήματος που μας έχει οδηγήσει σε εθνική ταπείνωση και στην παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στους δανειστές μας. Με την επιλογή του ενός ή του άλλου υποψηφίου ελπίζουμε ότι θα αναδείξουμε τον τιμιότερο και τον ικανότερο υποψήφιο που θα λύσει τα προβλήματα, αγνοώντας ότι αυτό έχει επαναληφθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, αλλά πάντοτε τα φαινόμενα της διαφθοράς αναπαράγονται.
Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι υπεύθυνη για πολύ μεγάλο ποσοστό του δημόσιου ελλείμματος και σίγουρα είναι ο μεγαλύτερος υπεύθυνος για τη λειτουργία και τη συντήρηση του συστήματος κομματικής εξάρτησης, ρουσφετιού και συναλλαγής. Αυτήν τη φορά το πράγμα έχει ωριμάσει, μπορούμε πλέον να καταλάβουμε ότι ο αίτιος του κακού δεν είναι η ίσως λανθασμένη επιλογή μας στις προηγούμενες εκλογές, αλλά το ίδιο το σύστημα που διαφθείρει ή απορροφά και κυρίως αποδυναμώνει όσους είχαμε επιλέξει στο παρελθόν.
Αυτήν τη φορά πρέπει να πούμε ΟΧΙ στο ίδιο το σύστημα. Στη Δημοκρατία ένας είναι ο τρόπος να γίνει αυτό. Να πάμε και να τους μαυρίσουμε όλους ψηφίζοντας λευκό. Θα προσπαθήσουν να μας πουν να δείξουμε τη διαμαρτυρία μας με αποχή, αλλά αυτό δεν δείχνει υπεύθυνο πολίτη και επιπλέον στις τοπικές εκλογές η αποχή είναι πάντα μεγάλη και η διαμαρτυρία μας δεν θα φανεί. Θα μας πουν ότι το λευκό μετριέται ως ψήφος αναποφάσιστου και δεν λαμβάνεται υπόψη ως επιλογή, με αποτέλεσμα να μην αλλάζει τον συσχετισμό δυνάμεων των άλλων. Όμως θα καταλάβουν ότι δεν μας ενδιαφέρει ο συσχετισμός των δυνάμεών τους, που στην πράξη είναι κομματικός συσχετισμός, αλλά μας ενδιαφέρει να πούμε ΟΧΙ στο ίδιο το διεφθαρμένο κομματικό σύστημα που είναι υπεύθυνο για την ταπείνωσή μας. Από τη γραμμή αυτή προτείνεται να εξαιρεθεί η Θράκη, για ευνόητους λόγους.
Το λευκό μπορεί να μην επηρεάσει τον συσχετισμό δυνάμεων των κομμάτων, αλλά σίγουρα θα δείξει ότι είμαστε δυσαρεστημένοι με το ίδιο το σύστημα. Όταν θα δουν πόσο πολλοί είμαστε, τότε ίσως αλλάξει κάτι προς το καλύτερο και θα βοηθήσει να φανούν οι νέες τάσεις προς ένα δικαιότερο σύστημα πολιτικής διακυβέρνησης, πράγμα που ήδη διαφαίνεται στις διαμαρτυρίες άλλων λαών, οικονομικά ισχυρότερων από εμάς.
Η Ευρώπη αναζητά μια καλύτερη λύση. Μπορούμε να τους δείξουμε ότι αν και μας ανάγκασαν να γίνουμε το πειραματόζωο της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης, μπορούμε να γίνουμε το παράδειγμα για την αντίσταση των λαών ενάντια στην υποδούλωσή τους. Αυτό κάναμε και όταν ένας δικτάτορας είπε ΟΧΙ στην ξένη απειλή και τον ακολουθήσαμε, διότι καταλάβαμε ότι έτσι έπρεπε να γίνει.

Ηλίας Σταμπολιάδης
Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης