Ερώτηση «μομφή» κατά Παπακωνσταντίνου σχεδιάζουν να καταθέσουν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ
Στην πραγματικότητα έχει να αντιμετωπίσει θυμό, οργή, αγανάκτηση, από τρεις κατευθύνσεις:
– Απ’ τον λαό, λόγω των μέτρων που έχει πάρει η κυβέρνηση ενάντια στο λαϊκό εισόδημα, μέτρα που προσωποποιούνται σ’ αυτόν, εξαιτίας και της θέσης του στην κυβέρνηση, αλλά και των δημόσιων τοποθετήσεών του.
– Απ’ το σύνολο της αντιπολίτευσης, που στο πρόσωπό του στοχοποιεί την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, αναπτύσσοντας την ενάντια στο Μνημόνιο στρατηγική της.
– Το σημαντικότερο, μάλλον το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αντίθεσης ενάντια στον Γ. Παπακωνσταντίνου, είναι η οργή βουλευτών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ.
Αν κάτι μέχρι σήμερα τον έχει διασώσει, είναι η στήριξη που του παρέχει ο Γιώργος, άλλωστε είναι δικό του πολιτικό «παιδί».
Αλλά πλέον φαίνεται πως σιγά σιγά τα ψέματα τελειώνουν. Αν μάλιστα τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι αρνητικά για το ΠΑΣΟΚ, τότε ο «τσάρος» σίγουρα θα συγκεντρώσει τα πυρά των περισσότερων πράσινων βουλευτών, οι οποίοι θα του χρεώσουν την ήττα.
Μάλιστα, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας, μια ενάριθμη ομάδα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζει σκληρή ερώτηση ενάντια στις επιλογές του Γ. Παπακωνσταντίνου.
Τόσο σκληρή, κατά τις ίδιες πληροφορίες, που θα ισοδυναμεί με πρόταση μομφής εναντίον του.
Και θα αφορά, εκτός της πολιτικής του, και τον αλαζονικό τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται ακόμα και στους βουλευτές της πλειοψηφίας.
Μάλιστα, και σύμφωνα με ένα «πονηρό» σενάριο, όλη αυτή η κίνηση ευθείας αμφισβήτησης του Παπακωνσταντίνου καθοδηγείται απ’ το επιτελείο του Γιώργου, που αξιοποιεί ακριβώς αυτήν την οργή εναντίον του «τσάρου» που υπάρχει εντός της πράσινης Κ.Ο. για να «καθαρίσει» μαζί του!
Επαναλαμβάνουμε, «πονηρό» σενάριο, που ωστόσο δεν αποκλείεται να απηχεί και την πραγματικότητα, αφού θεωρείται βέβαιο ότι σε περίπτωση μεγάλης ήττας το Μαξίμου θα επιχειρήσει να βρει αποδιοπομπαίο τράγο. Και «καταλληλότερος» απ’ τον Παπακωνσταντίνου δεν υπάρχει.
Αυτό που υπάρχει είναι βέβαια το γεγονός ότι ο Παπακωνσταντίνου είναι απ’ τα πολιτικά δημιουργήματα του Γιώργου. Οπότε μια έξοδός του θα στρεφόταν αντικειμενικά και κατά του ίδιου του πρωθυπουργού. Εκτός αν υπερισχύσει η ανάγκη μιας κάποιας εκτόνωσης, οπότε η θυσία του θα κρινόταν απαραίτητη…
Και φυσικά υπάρχει και κάτι άλλο. Η… αγάπη δηλαδή για τον «τσάρο» του ξένου παράγοντα και κυρίως της «τρόικας», επειδή στο πρόσωπό του βλέπει έναν πειθήνιο στα σχέδιά του υπουργό και μάλιστα σε κεντρικό ρόλο…
Ίσως αυτό τελικά τον διασώσει, αν και σε περιόδους μεγάλων κρίσεων τα παραπάνω είναι σχετικά και σχετική μόνον ισχύ έχουν…