«Πάγωμα» αυξήσεων και πλήρης κατάργηση του «δώρου» τα νέα μέτρα που μας ετοιμάζουν

Στο κενό πέφτει συντονισμένη κυβερνητική προσπάθεια δημιουργίας θετικού κλίματος για την πορεία της οικονομίας, τη στιγμή μάλιστα που κορυφαίοι υπουργοί ανεπισήμως παραδέχονται ότι «Οι αριθμοί του Μνημονίου δεν βγαίνουν», υπαινισσόμενοι ότι η λήψη νέων σκληρών μέτρων είναι αναπόφευκτη (βεβαίως μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου) ενώ ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι βιώνουν στο πετσί τους το «εθνικό τρίπτυχο»: Τρομοκρατία, εκβιασμοί, εκμετάλλευση.
Στα σκαριά βρίσκεται η διοργάνωση νέων απεργιακών κινητοποιήσεων, πλην της γενικής απεργίας στις 15 Δεκέμβρη, από ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να προεξοφλούν ότι η ύφεση συνεχώς θα επιδεινώνεται, με συνέπεια να πολλαπλασιάζονται τα λουκέτα στην αγορά και να εκτινάσσεται στα ύψη η ανεργία. Όπως υπογραμμίζει ο καθηγητής και διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας Σάββας Ρομπόλης, η δημοσιονομική κρίση θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αντιμετωπίζεται με επιτυχία, μόνο αν είχαμε ταυτόχρονα μείωση τόσο του δημοσίου ελλείμματος όσο και του δημοσίου χρέους. Όμως, η επεξεργασία όλων των συναφών στοιχείων, δείχνει ότι το 2013:
• Το δημόσιο έλλειμμα μπορεί να «πέσει» στο 4%, όμως:
• Το δημόσιο χρέος θα κινείται στο 150% ή στα 500 δισ. ευρώ, οπότε το αδιέξοδο θα είναι πιο δραματικό από ό,τι σήμερα. Το ασύλληπτο ποσό του δημοσίου χρέους απαιτεί «νέα προγράμματα – νέα μέτρα» και με δεδομένη την αδυναμία αντιμετώπισης της τραγικής πραγματικότητας, αμέσως μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές, πιθανολογείται βασίμως ότι θα δρομολογηθούν πολιτικές εξελίξεις που θα καταλήξουν στην προκήρυξη γενικών, εθνικών εκλογών – κυρίως αν η αγορά ομολόγων (είτε από ομογενείς, είτε από τους Κινέζους) βοηθήσει να «τσουλήσει» το επικίνδυνο 2011.
Ανάμεσα στα νέα μέτρα που συζητούνται παρασκηνιακά στο κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο, που πρωτοστατεί στη φάση αυτή για την εφαρμογή του επικοινωνιακού σχεδίου δημιουργίας θετικού κλίματος ώστε να διασωθεί το ΠΑΣΟΚ στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, είναι:
• Το πάγωμα κάθε μορφής αυξήσεων. Νέα μείωση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων. Η πλήρης κατάργηση των δώρων. Η επιβολή νέας έκτακτης εισφοράς στις κερδοφόρες επιχειρήσεις. Περαιτέρω μείωση των δαπανών για δημόσιες επενδύσεις. Νέες αυξήσεις σε ποτά και τσιγάρα. Αναδιάρθρωση του ΦΠΑ σύμφωνα με το Μνημόνιο από 11% στο 23%. Η αύξηση των συντελεστών του φόρου εισοδήματος και των ειδών πολυτελείας κ.λπ.
Μπροστά στην πιο ζοφερή αυτή προοπτική, αρκετοί υπουργοί εμφανίζονται «μουδιασμένοι» σε συζητήσεις τους με συνδικαλιστικά στελέχη και ήδη μικρός αριθμός βουλευτών παίρνει -διακριτικά μέχρι στιγμής- αποστάσεις από μια ενδεχόμενη νέα λαίλαπα και «νόμιμη» λεηλασία του εισοδήματος μικρομεσαίων και εργαζομένων. Κρίσιμη δοκιμασία για όλους, η συζήτηση στη Βουλή, του τελικού σχεδίου του προϋπολογισμού, όπου όλοι θα κριθούν (και πάλι). Αυτό αφορά, εκτός από τους βουλευτές, και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες.