«Ο άνθρωπός μας» σε μια χώρα που την κυβερνούν οι εκμεταλλευτές της
Με υπόλογες τις κυβερνήσεις μετά τη Μεταπολίτευση, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο, Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ πλέον με επικεφαλής «ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥΣ». Έναν άνθρωπο, ή μάλλον ένα ΕΠΩΝΥΜΟ, που δεν δίστασε (στερούμενος στοιχειωδών ικανοτήτων και διαθέτοντας καντάρια φιλαυτίας) να μας παραδώσει δεμένους χειροπόδαρα στο έλεος… ανιδιοτελών αμερικανών και ευρωπαίων… σωτήρων. Το εν λόγω ΕΠΩΝΥΜΟ εκχώρησε αγογγύστως την εξουσία του, πίσω από την πλάτη τού ανυποψίαστου ελληνικού λαού, στους σημερινούς εξουσιαστές και δυνάστες μας.
Οφείλω να προσθέσω, για να μη βγάλουμε εμείς οι απλοί πολίτες εντελώς απʼ έξω την ουρά μας, ότι η άθλια κατάσταση της οικονομίας μας οφείλεται κατά ένα μικρό έστω ποσοστό στην άρνησή μας –και κυρίως των εξ ημών εχόντων και κατεχόντων (επιχειρηματιών, εμπόρων, γιατρών, δικηγόρων, δημοσιογράφων κ.ά.)– να εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας απέναντι στο κράτος. Εξαιρούνται αυτονοήτως οι μισθοσυντήρητοι και οι συνταξιούχοι, των οποίων τους φόρους εισπράττει το κράτος ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ.
Τα συνήθη δηλαδή ΥΠΟΖΥΓΙΑ που με άτρωτο κίνητρο την οικονομική τους ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, εάν δεν αρκέσει η δαγκωτή ψήφος τους εναντίον των ζηλωτών του Μνημονίου στις 7 Νοεμβρίου, θα ανοίξουν τον χορό της ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ και θα πλαισιωθούν ΑΠΟ ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΟΥΣ ΜΙΜΗΤΕΣ.
Η υπό άτεγκτη κηδεμονία κυβέρνηση δεν πείθει πια παρά μόνο όσους θέλουν –και έχουν συμφέρον– να πειστούν. Ήδη έχει αποδομηθεί πλήρως το κίβδηλο επιχείρημα ότι το Μνημόνιο ήταν δήθεν μονόδρομος. Γεγονός που το αντιλαμβάνονται οδυνηρά και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία, σε πρώτη ευκαιρία, θα αποστασιοποιηθούν με ελαφρά πηδηματάκια από την ανάλγητη ηγεσία τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Στρος-Καν, αυθέντης του ΔΝΤ και προαλειφόμενος Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, σε συνέντευξή του την προπερασμένη Παρασκευή στην έγκριτη «Le Monde», ομολόγησε (προφανώς με τη ΔΕΥΤΕΡΗ ιδιότητά του) ότι μόνο το 10% της αύξησης του ελληνικού χρέους οφείλεται στα ελλείμματα και το υπόλοιπο 90% –άκουσον, άκουσον!– αποτελεί προϊόν ΤΗΣ ΥΦΕΣΗΣ. Μιας ύφεσης που την τροφοδοτεί η… περινούστατη «τρόικα» με την εισπρακτική και μονεταριστική πολιτική ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ που εφαρμόζει με θρησκευτική ευλάβεια!
Ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ μας άνοιξε τα μάτια, όχι βέβαια για το ότι δεν άφησε να πλανάται το χυδαίο ψέμα του φιλοπόνως αναποτελεσματικού Παπακωνσταντίνου που εκτόξευσε εναντίον του Καραμανλή, φορτώνοντάς του εμμέσως, πλην σαφέστατα, το ρηθέν δημοσίως –και πολλάκις– από τον αρχηγό του («είμαι πρωθυπουργός μιας χώρας διεφθαρμένης», έτοιμος μάλιστα να προσθέσει «μέχρι μυελού οστέων», αν ήξερε ελληνικά της προκοπής). Ο πρόεδρος της Ευρωζώνης, εμπειρότατος πολιτικός και άριστος γνώστης κάθε πτυχής του ευρωπαϊκού παρασκηνίου, μας άνοιξε τα μάτια δηλώνοντας απερίφραστα ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες γνώριζαν από δεκαετιών τη δραματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αλλά, παρά ταύτα, ΜΑΣ ΔΑΝΕΙΖΑΝ μέσω γαλλικών και γερμανικών τραπεζών, ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΑ ΓΑΛΛΙΚΑ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ (και να πλουτίζουν κερδοσκοπώντας η Γαλλία και η Γερμανία).
Όχι. Το τελευταίο παρενθετικό μου συμπέρασμα δεν το διατύπωσε ο ίδιος. Επίσης δεν αναφέρθηκε σε αγορές εκ μέρους μας οπλικών συστημάτων ή εξειδικευμένα στο πωληθέν γερμανικό υποβρύχιο που γέρνει με την ΙΔΙΑ ΤΙΜΗ λειτουργικού τοιούτου… Χρήσιμες ομολογουμένως οι καθυστερημένες δηλώσεις του Γιουνκέρ, αλλά και ΚΥΝΙΚΟΤΑΤΕΣ. «Εντελώς άλλους στόχους υπηρετεί λοιπόν το Μνημόνιο» –γράφει τη Δευτέρα στο «Έθνος» ο Γιώργος Δελαστίκ «αφού ο Γιουνκέρ ομολόγησε ότι ήξεραν τα πάντα»– «και όχι τη βελτίωση της ελληνικής οικονομίας, γιατί αν αυτή ήταν αναγκαία για την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μας την είχαν επιβάλει χρόνια πριν». Και προσθέτει, επικαλούμενος άρθρο της ισπανικής «Ελ Παΐς», πως «υπολογίζεται ότι την τελευταία δεκαετία η Ελλάδα έχει ξοδέψει 50 δισ. ευρώ σε εξοπλισμούς». (Ανάλογα για τους ΠΑΝΑΚΡΙΒΟΥΣ εξοπλισμούς που μας πούλησαν οι εκμεταλλευτές μας έχει καταγγείλει ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ στο Ευρωκοινοβούλιο ο Κον Μπεντίτ.)
Τα σοβαρά και τα σημαντικά του περασμένου Σαββατοκύριακου ήταν τα προαναφερθέντα. Όμως –ω, του ανεγκέφαλου εξευτελισμού των ραδιοτηλεοπτικών μας μέσων, με ναυαρχίδα το Mega της Όλγας Τρέμη και του Μανώλη Καψή που εκθέτει τον πατέρα του, Γιάννη Καψή!– αναμασούσαν επί ΤΡΕΙΣ ημέρες το εμετικό ψεύδος του Παπακωνσταντίνου και τις αδιέξοδες αλχημείες του θλιβερότατου Πεταλωτή που είχε επιδοθεί σε τριπλή προσπάθεια να δικαιολογήσει τον Παπακωνσταντίνου λόγω εκείνου του «πρώην» (πρωθυπουργού) το οποίο Κύριος οίδε πώς παρεισέφρησε, να εξηγήσει την ανεξήγητη σιωπή του αφεντικού του και να μη θίξει, προς Θεού, τον… προστάτη μας κ. Γιουνκέρ. (Παρεμπίπτον ερώτημα: Τι σημαίνει «είμαι πρωθυπουργός μιας χώρας διεφθαρμένης;» Δεν σημαίνει ότι μιλάει ΣΑΝ ΤΡΙΤΟΣ; Δεν σημαίνει ότι η χώρα αυτή θα μπορούσε να είναι άλλη και όχι η Ελλάδα; Τόσο Έλληνας νιώθει;)
Σε 8 έως 11 χρόνια παράταση τής (με θηριώδη επιτόκια) επιστροφής των 110 δισ. –και όχι βέβαια σε αναδιαπραγμάτευση του χρέους– προσανατολίζονται ΔΝΤ και Ευρωπαϊκή Ένωση, βλέποντας, φαίνεται, επιτέλους το εντελώς ατελέσφορο των εξουθενωτικών μέτρων που μας έχουν επιβάλει. Η κ. Μέρκελ, ωστόσο, απείρως σκληρότερη από κάθε Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ και κάθε Όλι Ρεν, ΑΡΝΕΙΤΑΙ κάθε είδους συμφωνία για το χρέος. «Είναι πρόωρο, η Ελλάδα μπορεί να ξεπληρώσει», δηλώνει μέσω του επί των Οικονομικών υπουργού της. Υπολογίζει προδήλως σε ένα νέο Μνημόνιο πολύ επαχθέστερο, ώστε να εξαγοράσει, ει δυνατόν, ολόκληρη την Ελλάδα για ένα κομμάτι ψωμί. Ας προσέξει όμως. Διότι υπάρχει και το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Και τότε θα χάσει η ΜΑΦΙΑ ΤΗΣ και τα αυγά και τα πασχάλια. Η ιδιοσυγκρασία του Έλληνα δεν απέχει και πάρα πολύ από το ορμέμφυτο ανθρώπων όπως ο μυθικός Σαμψών.
Θα τελειώσω το σημερινό άρθρο περίπου όπως και το προηγούμενο: Στις 7 Νοεμβρίου θα κριθεί τελεσίδικα το μέλλον της χώρας μας και του λαού μας για ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ. Ένα μέλλον ζοφερό και αβίωτο, αν δεν καταψηφίσουμε ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ τους εκφραστές και ζηλωτές του ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΥ Μνημονίου. Δικαιολογίες για τη μη συμμετοχή σʼ αυτές τις ΚΡΙΣΙΜΟΤΑΤΕΣ εκλογές ΔΕΝ υπάρχουν. Η ΑΠΟΧΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ. Και θα είναι ΕΓΚΛΗΜΑ διττό. Πρώτον, διότι θα ευνοήσει τον άκρως νεοφιλελεύθερο –και αδίστακτο– Παπανδρέου τον τρίτο να πάρει μετεκλογικά, παρά την περί του αντιθέτου δέσμευσή του, και νέα επαχθέστατα μέτρα ΕΝΤΟΣ μάλιστα του 2010, όπως μεταδίδουν έγκριτοι δημοσιογράφοι από την Ουάσινγκτον. Και δεύτερον, επειδή θα χάσουμε ταυτοχρόνως την ευκαιρία να αστράψουμε μια σβουριχτή σφαλιάρα στους αμερικανοευρωπαίους… προστάτες και… σωτήρες μας.
Θα επαναλάβω και την κατακλείδα: Προσοχή! «Ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου», όπως λέει η γνωστή ρήση. Και ο νοών νοείτω.