… Αλλά η διεθνής ελίτ έχει τον Παπανδρέου σαν παιδί της

Και αυτή η εκτίμηση έγκριτων πολιτικών αναλυτών, που ταυτόχρονα είναι σε θέση να γνωρίζουν πολλά, είναι, θεωρείται ασφαλής.
Άλλωστε ο έλληνας πρωθυπουργός δίνει διαρκώς εξετάσεις και διαπιστευτήρια στον διεθνή παράγοντα και ιδιαίτερα στον αμερικανικό, αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας. Μάλλον ως πρωθυπουργός συνέχισε με ζέση και ζήλο αυτό που είχε ήδη ξεκινήσει απʼ τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με τη στάση του σε σοβαρότατα ζητήματα (Σχέδιο Ανάν, αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου κ.λπ.).
Δηλαδή αποδεικνύεται ένας απʼ τους πιο πιστούς συμμάχους της Ουάσινγκτον και διεκπεραιωτές της αμερικανικής γραμμής διεθνώς (ακόμα και η συνάντησή του με τον ιρανό Πρόεδρο Αχμαντινετζάντ στις ΗΠΑ υπό τις ευλογίες της Χίλαρι Κλίντον έγινε, ενώ το άνοιγμά του στο Ισραήλ εντάσσεται στους αμερικανικούς σχεδιασμούς για την ευρύτερη περιοχή μας…), ένα «καλό και υπάκουο παιδί που δεν χαλάει χατίρι», σε αντίθεση με τον Καραμανλή, ο οποίος έβγαζε κάπου κάπου τη γλώσσα στον «αμερικανό αφέντη».
Ιδιαίτερα οι Αμερικανοί δεν πρόκειται να ξεχάσουν τις μεθοδεύσεις του Γιώργου σχετικά με την ελληνική οικονομία, λίγο-πολύ γνωστές, που οδήγησαν στο να πατήσει πόδι η Ουάσινγκτον για πρώτη φορά στην ΕΕ, μέσω του ελεγχόμενου απʼ τις ΗΠΑ ΔΝΤ.
Ούτε οι Γερμανοί θα λησμονήσουν αυτές τις μεθοδεύσεις, που οδήγησαν στον γνωστό μηχανισμό στήριξης, μέσω του οποίου συνεχίζουν να κερδοσκοπούν σε βάρος της χώρας μας. Μια πρώτη ανταμοιβή ήταν το βραβείο… «Δύναμη για την Ειλικρίνεια» που του χάρισαν πρόσφατα!
Τον έχει πάρει λοιπόν υπό την προστασία της η διεθνής ελίτ τον Γιώργο Παπανδρέου.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;
Ότι δεν πρόκειται να τον εγκαταλείψει, ό,τι κι αν συμβεί. Θα τον προστατεύει πάντοτε. Θα τον διασώσει όποτε αντιμετωπίσει κάποιο σοβαρό πρόβλημα.
Αυτή είναι άλλωστε πάντοτε η τακτική της. Τα «δικά της παιδιά» τα προστατεύει και τα ανταμείβει. Έτσι έκαναν με τον… επίσης σοσιαλιστή Σολάνα. Δεν τον άφησαν. Τον έκαναν γραμματέα του ΝΑΤΟ και στη συνέχεια (αφού διεκπεραίωσε με επιτυχία «αποστολές», όπως στα Βαλκάνια…) τον έκαναν Επίτροπο Εξωτερικών της ΕΕ. Κάτι παρόμοιο κάνανε και με τον Αλμούνια (επίσης «σοσιαλιστή», είδατε μανία με τους… σοσιαλιστές;).
Αν επομένως ο Γ. Παπανδρέου κινδυνέψει να βουλιάξει απʼ τον… ενθουσιασμό του ελληνικού λαού λόγω των «επιτευγμάτων» του, θα τον στηρίξουν. Με κάθε τρόπο. Με κάθε μέθοδο και μεθόδευση (και έχουν πολλές…).
Κι αν όλα αυτά δεν οδηγούν σε σωτηρία του εκλεκτού τους στο εσωτερικό της χώρας, θα τον σώσουν… παρέχοντάς του μια εξέχουσα θέση διεθνώς, είτε στον ΟΗΕ είτε στο ΝΑΤΟ, είτε σε κάποιο άλλο όργανο της πολιτικής τους.
Επομένως κάθε άλλο παρά περίεργες είναι οι πληροφορίες και τα δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για την κατάληψη «κάποτε» στο μέλλον μιας διεθνούς θέσης απʼ το πουλέν της διεθνούς ελίτ…
Ύστερα απʼ όλα αυτά, είναι άραγε περίεργα τα ταξίδια, οι περαντζάδες, οι φιλοφρονήσεις, τα χαμόγελα, τα εύσημα;
Είναι τυχαίο ότι ο Γιώργος περνά τον περισσότερο καιρό του κάνοντας ταξίδια στο εξωτερικό και την Ελλάδα την επισκέπτεται σαν… τουρίστας;
Δεν νομίζουμε!