Στο πυρ το εξώτερον οι συνταξιούχοι

Όπως, π.χ., ο γενικός γραμματέας της Ένωσης κ. Αντ. Νταβανέλλος, ο οποίος σε συνέντευξή του στην κ. Σοφία Μαλτέζου στο «ΠΑΡΟΝ» (Τυπολογίες, 12/9/2010) σε ερώτηση σχετικά με τον ρόλο των συνταξιούχων υπενθύμισε τη θέση του να μετατραπεί η ΕΣΗΕΑ σε «καθαρά εργατικό σωματείο».
Οπότε -αποκάλυψε ως σοβαρός νομικός σύμβουλος- «η θέση των συνταξιούχων μας θα ορίζεται βάσει της κείμενης νομοθεσίας»!
Η επιδίωξη για ξωπέταγμα των συνταξιούχων από την ΕΣΗΕΑ (επιδίωξη, δυστυχώς, νεώτερης «αριστερής» προέλευσης) παραβλέπει, όμως, δύο τουλάχιστον ιδιαιτερότητες του χώρου. Πρώτον, ότι σπανίως ο δημοσιογράφος παροπλίζεται όταν βγει στη σύνταξη αλλά, αντιθέτως, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνεχίζει να λειτουργεί ως δημοσιογράφος. Δεύτερον, όχι μόνο στους δύσκολους καιρούς αλλά και πολύ πρόσφατα, πάμπολλοι δημοσιογράφοι ως συνταξιούχοι αγωνίστηκαν στις πρώτες γραμμές για τα συμφέροντα όλου του κλάδου και για μια σύγχρονη δημοκρατική ενημέρωση, ενώ με τη δράση και το παράδειγμά τους συνεισέφεραν στο να διατηρήσει η ΕΣΗΕΑ το κύρος, την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία της.
Πάει πολύ, λοιπόν, σημερινοί συνδικαλιστές αφού, κατά το μέτρο που τους αναλογεί, έχουν κάνει ό,τι μπορούσαν για να κατεβάσουν την ΕΣΗΕΑ στο τωρινό στάδιο παραλυσίας, ανυποληψίας και διαπαραταξιακών φατριασμών, να φιλοδοξούν να «αναμορφώσουν» κατ’ αυτόν τον τρόπο το σωματείο των δημοσιογράφων.

Ντίνος Μήτσης