Νομική τρύπα έχουν η Δανειακή Σύμβαση και το Μνημόνιο

Σύμφωνα δε με έγκυρους νομικούς κύκλους, η παραδοχή της γνωμοδότησης είναι καταφανώς παράνομη, αφού παραβιάζει ευθέως τον Ν. 3068/2002, στερείται κύρους και επιπλέον δημιουργεί ζητήματα πολλαπλών ευθυνών τόσο για τους υπουργούς που την υπογράφουν, όσο και για τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Αυτό προκύπτει από τα έγγραφα που έχουν ανταλλαγεί μεταξύ του υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου και του προέδρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Αλέξανδρου Γ. Τζεφεράκου (φωτο), από τα οποία διαπιστώνεται ότι δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα αν ο υπουργός είχε ακολουθήσει την οδό της νομιμότητας, δηλαδή να απευθυνθεί στον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου ζητώντας την προβλεπόμενη γνωμοδότηση για να δοθεί η πρώτη δόση του δανείου.

Αντʼ αυτού, άγνωστο για ποιον λόγο, ο κ. Παπακωνσταντίνου απαίτησε, με έγγραφό του στις 6 Μαΐου, από τον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους να ορίσει συγκεκριμένους νομικούς συμβούλους του κράτους για να συντάξουν τη γνωμοδότηση, ήτοι τον κ. Φωκίωνα Γεωργακόπουλο και την κυρία Στυλιανή Χαριτάκη.

Αρνητική ήταν η απάντηση που εισέπραξε ο υπουργός Οικονομικών την επόμενη ημέρα από τον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου, που τονίζει στην επιστολή που έστειλε:

«Σας γνωρίζουμε ότι στις γνωστές αρμοδιότητες του Προέδρου του ΝΣΚ (άρθρο 8 Ν. 3086/2002 (Α΄324), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 13 Ν. 3790/2009 (Α΄ʼ 143), δεν περιλαμβάνεται η παροχή εντολής σε Νομικούς Συμβούλους “προκειμένου να υπογράφουν την χορήγηση γνωμοδοτήσεων…”».

Μάλιστα υποδεικνύει στον υπουργό Οικονομικών ότι έχει κι άλλη λύση, από τη στιγμή που προφανώς φοβάται ότι το Νομικό Συμβούλιο δεν θα δεχθεί υποδείξεις να αποδεχθεί να γράψει στη γνωμοδότηση πράγματα που εκθέτουν σε κίνδυνο την κυριαρχία της χώρας:

«Β. Περαιτέρω νομική συνδρομή για το ίδιο ζήτημα μπορεί, κατά τη γνώμη μου, να παρασχεθεί και από τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (Ν. 2628/1998, Α΄151).»

Φαίνεται όμως ότι ήδη ο ίδιος προσωπικά ο υπουργός Οικονομικών, ή το Μαξίμου, είχε… εμπιστοσύνη μόνο στους δύο προαναφερόμενους νομικούς συμβούλους στους οποίους (Γεωργακόπουλο και Χαριτάκη) ζήτησε από τον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους να δώσει τη σχετική εντολή, που όμως αρνήθηκε, αφού ο νόμος δεν του έχει δώσει τέτοια αρμοδιότητα.

Έκθετος ο πρωθυπουργός

Δεν φρόντισε όμως ο κ. Παπακωνσταντίνου να προφυλάξει τον πρωθυπουργό, εκτός κι αν η αυταρχικότητα που δείχνει η κυβέρνηση λειτούργησε κι εδώ, στη γραμμή «δεν λογαριάζουμε κανέναν».

Στην απάντηση στις 25 Ιουνίου στη Βουλή σε επίκαιρη ερώτηση του Τσίπρα, για τη σύμβαση χορήγησης του δανείου, ο κ. Παπανδρέου είπε ότι «η σύμβαση… πήρε τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους».

Και εδώ αρχίζουν τα αποκαλυπτήρια, με την επιστολή που έστειλε ο βουλευτής της ΝΔ Χρήστος Σταϊκούρας στον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους να καταθέσει στη Βουλή τη γνωμοδότηση του ΝΣΚ και κάθε άλλο σχετικό έγγραφο. Πράγμα που επισήμανε αμέσως μέσα στη Βουλή ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Α. Σαμαράς. Βέβαια, και εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, γραπτός και ηλεκτρονικός τύπος «έθαψαν» τότε το ζήτημα.

Δεν υπάρχει γνωμοδότηση

Ο κ. Τζεφεράκος αποκαλύπτει ότι δεν έχει ζητήσει γνωμοδότηση το υπουργείο Οικονομικών ούτε έχει τέτοιο αίτημα στο αρχείο. Σημειώνει στην επιστολή του προς τη Βουλή με ημερομηνία 29 Ιουλίου:

«Στα οικεία βιβλία και το Αρχείο της Κεντρικής Υπηρεσίας του ΝΣΚ δεν υφίσταται σχετικό ερώτημα, ούτε γνωμοδότηση με τον παραπάνω Μηχανισμό. Η οποιαδήποτε αναφορά σε τέτοια γνωμοδότηση οφείλεται σε παραδρομή ή παρανόηση.»

Τώρα παραδρομή δεν έκανε ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου μιλώντας από του βήματος της Βουλής. Ούτε… παρανόησε, δηλαδή άλλα να τον είχαν ενημερώσει και άλλα να κατάλαβε, λέγοντας ότι υπάρχει γνωμοδότηση. Μάλλον του έκρυψαν την αλήθεια και τον εξέθεσαν απαράδεκτα…

Και η Δανειακή Σύμβαση είναι νομικώς ξεκρέμαστη, αφού, όπως τονίζουν έγκυροι νομικοί κύκλοι:

«Όλες οι γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ολομέλειας, τμημάτων, επιτροπών και ατομικές), για να υπάρξουν στον νομικό κόσμο και να αποκτήσουν τυπικά και ουσιαστικά υπόσταση, καταχωρίζονται και αριθμούνται κατά συνέχεια σε ειδικό βιβλίο και φυλάσσονται σε πρωτότυπο στην Κεντρική Υπηρεσία του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (άρθρο 1 παράγραφος 2 περ. β του Π.Δ. 238/2003).

Η “γνωμοδότηση” των Νομικών Συμβούλων του υπουργείου Οικονομικών και του υπουργείου Δικαιοσύνης, που έχει επισυναφθεί στη σύμβαση, δεν φέρει αριθμό από το οικείο βιβλίο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και δεν έχει ταξινομηθεί στο Αρχείο της γραμματείας του ΝΣΚ».

Σημειώνουν ακόμα ότι ο νομικός σύμβουλος του υπουργείου Δικαιοσύνης δεν είχε αρμοδιότητα να επιληφθεί της υποθέσεως ούτε ο υπουργός Οικονομικών να ζητήσει τη γνώμη του και επισημαίνουν ότι ακόμα και η κύρωση της Δανειακής Σύμβασης από τη Βουλή δεν δημιουργεί αρμοδιότητες των νομικών συμβούλων των δύο υπουργείων και σε καμία περίπτωση δεν καταργεί ούτε αλλάζει τον τρόπο έκδοσης των γνωμοδοτήσεων του Νομικού Συμβουλίου.

Απεμπολεί η «γνωμοδότηση»
την εθνική κυριαρχία

Αλλά η γνωμοδότηση, που αν και γνώριζαν οι νομικοί σύμβουλοι των δύο υπουργείων τι ορίζει ο νόμος και ότι δεν είχαν αρμοδιότητα προχώρησαν σʼ αυτήν, στο μέτρο που δεν επισήμανε τη γενικότητα της διατύπωσης του Μνημονίου, φαίνεται νʼ αφήνει περιθώριο στους δανειστές μας να προχωρήσουν σε κατασχέσεις κατά του ελληνικού Δημοσίου, που ο νόμος απαγορεύει, ενώ μπορεί να δούμε ακόμη και την Τουρκία και τα Σκόπια να κατάσχουν την… Ακρόπολη, ακόμη και τη Βουλή. Κι αυτή η εξέλιξη κάθε άλλο παρά υποθετική είναι.

Από το άρθρο 4, παρ. 1 του Ν. 3068/2002 προκύπτει ότι η εκτέλεση κατά του ελληνικού Δημοσίου επιτρέπεται εις βάρος μόνο της ιδιωτικής του περιουσίας, κατʼ αποκλεισμό της δημόσιας περιουσίας του.

Δημόσια περιουσία είναι τα κτίρια όπου στεγάζονται και λειτουργούν τα όργανα του κράτους, ο οπλισμός και οι εγκαταστάσεις των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, οι αρχαιότητες κ.λπ., επίσης από τις απαιτήσεις, τα χρηματικά διαθέσιμα για τη μισθοδοσία προσωπικού κ.λπ. Η περιουσία αυτή απολαύει ασυλίας, δηλαδή είναι ακατάσχετη.

Με το σημείο «12» της «γνωμοδότησης» αφήνεται απροστάτευτη, παράνομα και εγκληματικά, εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια, διότι ανατρέπεται η νομοθετικά κατοχυρωμένη (Ν. 3068/2002) θεμελιώδης αρχή της ασυλίας, δηλαδή του ακατασχέτου της δημόσιας περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου.

Έτσι, κατά τη «γνωμοδότηση», οι αρχικοί δανειστές, και σε περίπτωση εκχώρησης οι διάδοχοί τους (π.χ. Τουρκία, Σκόπια κ.λπ.) εμφανίζονται να μπορούν να κατάσχουν και να πουλήσουν το Προεδρικό Μέγαρο, το κτίριο της Βουλής, την Ακρόπολη, τα πολεμικά πλοία, τα πολεμικά αεροπλάνα κ.λπ.

Δεν χρησιμοποίησαν τυχαία
τη «γνωμοδότηση»

Η εκτός του νομικού πλαισίου «γνωμοδότηση» που επιζήτησε η κυβέρνηση, παρακάμπτοντας το Νομικό Συμβούλιο και τον πρόεδρό του, δεν ήταν άνευ λόγου. Αντιλαμβάνονται τις τεράστιες ευθύνες που αναλαμβάνουν τις υπογραφές που έχουν βάλει στο Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση και γνωρίζουν ότι μπορεί να βρεθούν και στο σκαμνί με βαρύτατες κατηγορίες, ακόμη και για παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Επικαλούμενοι τη «γνωμοδότηση» επιχειρούν να απεκδυθούν των ευθυνών τους. Το μόνο που πέτυχαν είναι να κάνουν συνενόχους τους και τους συντάκτες της «γνωμοδότησης». Ενώ καλύπτεται η «τρόικα»… Και ας μην ξεχνάμε ότι σε γνωμοδοτήσεις –και μάλιστα έγκυρες και όχι παράτυπες όπως εδώ– στηρίχθηκαν οι υπό κατηγορία σήμερα υπουργοί της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή στην υπόθεση Βατοπεδίου. Ας αναλογισθούν, λοιπόν, ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του τι μπορεί να τους περιμένει στο μέλλον.

Στη Μείζονα Ολομέλεια
του ΣτΕ οι προσφυγές

Στο μεταξύ η συζήτηση των προσφυγών των κοινωνικών φορέων αλλά και εκατοντάδων πολιτών κατά του Μνημονίου στο Συμβούλιο της Επικρατείας έχει οριστεί για τις 8 Οκτωβρίου. Λόγω της σοβαρότητας που έχει για τη χώρα, τον λαό και την κυβέρνηση, η υπόθεση θα δικαστεί από τη Μείζονα Ολομέλεια. Είναι πάντως πολύ πιθανό να αναβληθεί η εκδίκαση, με διάφορες δικαιολογίες που θα προβάλει το Δημόσιο…