επί του πιεστηρίου

Δεν ξέρω ποιανού απόφαση είναι να επιτρέπεται στους διαδηλωτές να καταλαμβάνουν τον χώρο του Άγνωστου Στρατιώτη. Και να αμαυρώνουν το μνημείο. Πριν από δύο χρόνια βάλανε φωτιά στη σκοπιά, κινδύνεψαν οι τσολιάδες, προχθές οι φορτηγατζήδες τοποθέτησαν μαύρη σημαία, αύριο κάποιοι άλλοι θα ρίξουν μπογιά. Πρέπει να προφυλαχθεί ο Άγνωστος Στρατιώτης, να απαγορευτεί η άνοδος στην πλατεία. Οι διαδηλωτές έχουν τόσο χώρο να κινηθούν. Άσε που πρέπει και οι ίδιοι να δείξουν τον σεβασμό που πρέπει. Εκεί είναι η Ιστορία μας, τα ιερά και τα όσιά μας, θα τα γκρεμίσουν κι αυτά;

Το νέο… φρούτο που έσκασε με τον ελεγκτή του ΣΔΟΕ και την παρέα του που… έκοψαν ταρίφα σε επιχειρηματία στην Κέρκυρα, 30.000… αργύρια, θέτει το θέμα του πώς μπαίνουν στο Σώμα Δίωξης της φοροδιαφυγής. Αν περνάνε από κρησάρα, αν ερευνούν την ως τότε συμπεριφορά τους από τα πόστα που πέρασαν, καθώς και το «πόθεν έσχες» τους. Γιατί, όπως προέκυψε, οι Κερκυραίοι είχαν πολύ… ακριβές εμπειρίες από την οκταετή θητεία, στο νησί του Ιονίου, του λαμόγιου που πιάστηκε στα πράσα. Που σημαίνει ότι κάθε άλλο παρά οι αδιάφθοροι και οι ικανοί επιλέγονται, αλλά, όπως πάντα συμβαίνει, οι «κολλητοί» της κάθε κατάστασης. Σʼ αυτό το καθεστώς θα πρέπει να μπει τέρμα, ώστε τουλάχιστον να περιοριστούν (γιατί για να εξαφανιστούν –να ʼμαστε λογικοί– αποκλείεται) οι αρπαχτές α λα Κέρκυρα και να χτυπηθεί η διαφθορά μέσα στους φορολογικούς μηχανισμούς. Όμως η Κέρκυρα ανέδειξε άλλο ένα πρόβλημα. Που επιβεβαιώνει την ατιμωρησία μέχρις… ασυλίας που απολαμβάνουν τα κάθε είδους αρπακτικά του Δημοσίου. Η ευκολία με την οποία η εκεί Εισαγγελέας δεν προφυλάκισε τον υπάλληλο του ΣΔΟΕ με αστείες μάλιστα δικαιολογίες. Και προκάλεσε την οργή των πολιτών κατά της Δικαιοσύνης, που είχαν πλέον άλλη μια απόδειξη ότι τα λαμόγια καθαρίζουν… Δεν θέλουμε να πιστέψουμε αυτό που ειπώθηκε, ότι ασπίδα του λαμόγιου ήταν η ιδιότητα του συνδικαλιστή της ΠΑΣΚΕ. Ευτυχώς πάντως που παρενέβη αμέσως ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και «τα ʼψαλε» στην κυρία Εισαγγελέα, που φάνηκε να μην έχει καμιά επαφή με το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Σε μια εποχή που βράζει ο κόσμος, η χώρα, ότι οι κλέφτες του δημόσιου χρήματος και οι επίορκοι δεν πάνε φυλακή.

Ξέρουν, όσο κανείς άλλος, οι Αμερικανοί να γαρνίρουν άριστα το πιάτο, για να φαίνεται πιο… εύπεπτο και ελκυστικό. Είναι οι καλύτεροι… σεφ της οικουμένης, άριστοι… μάγειροι, θα σάρωναν όλα τα βραβεία στις εκπομπές μαγειρικής που έχουν στήσει όλα τα κανάλια, μια και το… μαγείρεμα έχει μεγάλη ζήτηση…

Ένα τέτοιο πιάτο σερβίρισε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ κ. Μπάιντεν στον πρωθυπουργό μας Γιώργο Παπανδρέου. Δεν του κόστιζαν τα εύσημα για τις επιτυχείς οικονομικές και πολιτικές (πού τις είδε; εκτός κι αν έχουν γίνει στο παρασκήνιο και δεν μας τις έχουν πει ακόμα) μεταρρυθμίσεις, και ευχήθηκε και άλλες… Θεού θέλοντος (προφανώς, εννοούν, ότι τον λαό τον έχουν σίγουρο…). Και μετά ήρθε το κύριο πιάτο, χωρίς γαρνιτούρες, κυριολεκτικά… παγωμένο. Πρέπει… υπέδειξε στον Γιώργο, να επισπευστεί η λύση για την ονομασία των Σκοπίων, και την αναγνώριση του Κοσόβου (!), για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και στα άλλα… όργανα της Συμμαχίας!

Διαταγή και τα σκυλιά δεμένα, ήταν το ουσιαστικό πιάτο, που είχε αριστοτεχνικά πασπαλίσει ο… μάγειρας… Απομένει να δούμε αν θα το… φάει και ο ελληνικός λαός…

Επειδή τα απλοποιούμε, ως συνήθως, όλα, το ίδιο δε συμβαίνει και τώρα με το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, ότι θα βρέξει μάννα εξ ουρανού και θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, θα μπουν περισσότεροι φορτηγατζήδες, περισσότερα φαρμακεία θα ανοίξουν και θα πέσουν οι τιμές, να θυμίσουμε τι έγινε με την εισβολή των αλυσίδων σούπερ μάρκετ. Όλη η δουλειά πήγε σε δέκα αλυσίδες από τις οποίες μόνο ΜΙΑ, ο Σκλαβενίτης, είναι ελληνική. Έκλεισαν όλα τα μπακάλικα, πλήρης ο αφελληνισμός και σʼ αυτόν τον κλάδο, που πέρασε σε ξένα χέρια και οι τιμές όχι μόνο δεν έπεσαν αλλά ανέβηκαν και το χειρότερο, ο καταναλωτής έγινε όμηρος των καρτέλ. Αυτό ας μην το ξεχνά η κυβέρνηση και οι θριαμβολογούντες υπουργοί ας κρατούν και καμιά πισινή…

Να μην ξεχνά κανείς. Δεν κερδίζει τις εκλογές η εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση. Τις χάνει η κυβέρνηση. Η αξιοσύνη της αντιπολίτευσης είναι με ποια διαφορά, αν είναι μεγάλη ή μικρή. Αλλά και σʼ αυτό έχει την… προσφορά της η κυβέρνηση. Όπως συνέβη και στις εκλογές του 2009, αλλά και του 2007. Και αν το κόμμα είναι αυτό που τράβηξε μπροστά και πέτυχε να κερδίσει τον περασμένο Οκτώβρη την εμπιστοσύνη του κόσμου, όπως είπε σε συνέντευξή του ο νέος γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Καρχιμάκης (καλορίζικος), σημαίνει, Μιχάλη, ότι κατά αντιδιαστολή το κόμμα δεν ήταν μπροστά στις εκλογές του 2007 και γιʼ αυτό τις έχασε. Γιατί δεν κέρδισε τότε την εμπιστοσύνη του κόσμου, που συνέχισε, σε μικρότερο ποσοστό, να εμπιστεύεται περισσότερο τον Καραμανλή από τον Γιώργο.

Τα πλαφόν που όρισε ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης ως προς το ύψος των εκλογικών δαπανών από τους υποψήφιους μόνο τους επώνυμους και τις φίρμες εξυπηρετεί, γιατί δεν χρειάζεται να τυπώσουν φυλλάδια ούτε να βάλουν διαφήμιση σε εφημερίδα. Τα 2.500 ευρώ, που επιτρέπεται να χαλάσει ένας υποψήφιος, δεν φτάνουν ούτε για να καλύψει 10 γειτονιές. Έτσι κάθε άλλο παρά χτυπιέται η διαπλοκή. Αντίθετα, την πριμοδοτείτε. Όπως και με την απαγόρευση δημοσίευσης των καταγγελιών κατά υποψηφίων. Όφελος απʼ αυτές τις απαγορεύσεις έχουν μόνο εκείνοι που έχει πολλά η καμπούρα τους. Αν δεν υπάρξει τροποποίηση σʼ αυτές τις ρυθμίσεις, να ξέρετε, κύριε υπουργέ, ότι θα χαλάσουν πολύ παραπάνω χρήματα από το πλαφόν, χωρίς να φαίνονται σε τιμολόγια… Άλλη μια στήριξη της φοροδιαφυγής.

***

Ο πρωθυπουργός συναντήθηκε στις ΗΠΑ με τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν. Με το καλό και ο Ραγκούσης με τον… Ομπάμα!