Περί «μυστικών» και μετρομανών
Ό,τι κι αν λέει, ό,τι κι αν νομίζει, όμως, κανείς για το σχήμα αυτής της νέας κυβέρνησης με τις αστείες («μοντέρνες» υποτίθεται) ονομασίες υπουργείων και με τα νήματα των πολλών αρμοδιοτήτων να τυλίγουν τα μέλη της, γεγονός αδιαμφισβήτητο είναι ένα: Αυτή είναι η κυβέρνηση που διαθέτει τώρα η χώρα. Και πρόκειται να λειτουργήσει για ένα διάστημα – άγνωστο βεβαίως στον παρόντα χρόνο.
Τούτου δοθέντος, η ταλαιπωρούμενη ελληνική κοινωνία είναι υποχρεωμένη να ανέχεται το παρόν σχήμα και να περιμένει τα αποτελέσματα της διαχείρισης αυτής της πρωτότυπης κυβέρνησης του «αντιεξουσιαστή» (κατά δήλωσή του!) πρωθυπουργού. Ενός πρωθυπουργού που φαίνεται να ζει στον ψηφιακό κόσμο μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης, στην οποία έχουν θέση εργαστηριακά πολιτικά πειράματα, διάφορα πολιτικά περίεργα, ερασιτέχνες της πολιτικής, οικογενειακοί φίλοι και κάποιοι ειδικοί στην κατασκευή πρωτότυπων προγραμμάτων και σχημάτων διακυβέρνησης στις οθόνες ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Αυτή είναι λοιπόν η κυβέρνηση, είτε αρέσει είτε όχι στους πολλούς ή στους λίγους. Το κατά πόσον οι «αντιεξουσιαστές της εξουσίας» του Γ. Παπανδρέου θα καταφέρουν να κυβερνήσουν μια ταπεινωμένη Ελλάδα υπό αυστηρή διεθνή επιτήρηση που βρίσκεται στα γόνατα, με διαλυόμενη τη βαθιά απογοητευμένη κοινωνία της, αυτό θα φανεί σύντομα. Έως τότε, όμως, καλό θα ήταν για τον πρωθυπουργό και τα περίπλοκα συμβουλευτικά-συντονιστικά του σχήματα να ληφθούν υπ’ όψη ορισμένα πράγματα, όπως:
• «Μυστική διπλωματία» σε θέματα «στρατηγικών» επενδύσεων δεν είναι δυνατόν να γίνεται ανεκτή σε μια δημοκρατία. Πρόσωπα «εμπιστοσύνης» και συγγενικά πρόσωπα ηγετών στη θέση των θεσμικών πολιτικών οργάνων, κύκλοι που δραστηριοποιούνται αδιαφανώς μεταξύ Αθήνας και ξένων πρωτευουσών αποτελούν εργαλεία καταστροφής της δημοκρατίας και δημιουργούν εστίες σκανδάλων και διαφθοράς. Δεν αποτελούν μυστικές οργανώσεις οι πολιτικοί που ασχολούνται με επενδύσεις. (Ήδη διαχέονται στην πολιτική σκηνή κάποιες δυσάρεστες «οσμές» από αυτό το πεδίο των ιδεών περί «εξπρές» διαδικασιών. Και τροφοδοτούν στα κεντρικά αθηναϊκά τετράγωνα άθλια «κουτσομπολιά».) Ας προσέξει ο Γ. Παπανδρέου, μη βρεθεί κάποια στιγμή σε δίνη σκανδάλων η κυβέρνησή του.
• «Μυστική διπλωματία» σε υποθέσεις που αφορούν εθνική κυριαρχία, κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και ευρύτερα γεωπολιτικά συμφέροντά της δεν νοείται. Η άσκηση τέτοιας διπλωματίας (που πολύ άρεσε –και φαίνεται πως πάντα αρέσει– στους «εκσυγχρονιστές» της σχολής των Κ. Σημίτη – Γ. Παπανδρέου) θα φέρει την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου σε οδυνηρή, πολιτική θέση, δεχόμενη τα διασταυρούμενα πυρά που θα εξαπολύονται όχι μόνο από την αντιπολίτευση, αλλά και από ανεξάρτητους πολιτικούς αναλυτές, από κάθε προσωπικότητα και από συλλογικούς φορείς μη διατεθειμένους να ανεχθούν «μυστική» διαχείριση εθνικών συμφερόντων. Και θα βρεθεί σε τραγική θέση ο Γ. Παπανδρέου, αν νομίσει, ότι οι κινήσεις που (ίσως) έχει στον νου του να κάνει, από τη Θράκη, το Β. Αιγαίο έως τα Δωδεκάνησα και την Κύπρο με συνομιλητή του τον κ. Νταβούτογλου, θα περάσουν «ντούκου» στην κοινωνία με την αμέριστη συμπαράσταση των γνωστών υπνωτιστών της κοινής γνώμης («έγκυροι» αρθρογράφοι συνέταιροι της εξουσίας, ιδιωτικά κανάλια με «επιρροή» και «χρήσιμοι» πανεπιστημιακοί).
Και κάτι άλλο, που θα ήταν καλό να κατανοήσει ο Γιώργος: Δείγμα πολιτικής αδυναμίας και μεγάλου εκνευρισμού και μόνο αποτελεί πάντοτε η προσπάθεια μιας πολιτικής ηγεσίας να αποδώσει τα κακά που τη δέρνουν στα… Μέσα Ενημέρωσης. Κάκιστη εντύπωση προκάλεσε στη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός με την περί «μετρολογίας» επίθεσή του στα ΜΜΕ. Ας γνωρίζει ότι απέτυχε οικτρά κάθε εξουσία που νόμισε ότι μπορεί να ελέγξει, κατά τις ανάγκες της, την πληροφόρηση. Μόνον ανόητοι μπορεί να νομίσουν ότι είναι δυνατόν σ’ ένα δημοκρατικό καθεστώς να κοπεί η ροή πληροφοριών από κυβερνητικά, κομματικά και οικονομικά κέντρα και παρασκήνια προς τους δημοσιογράφους. Έτσι είναι το δημοκρατικό παιχνίδι σ’ αυτόν τον τομέα: Η δημοσιογραφία ασκώντας τα καθήκοντά της μεταφέρει στο κοινό πληροφόρηση από τους κόλπους της εξουσίας και οι κατέχοντες την εξουσία θυμώνουν και αντιπαθούν τα «καταραμένα» Μέσα Ενημέρωσης. Οι υφιστάμενοί του κυβερνώντες μετρολογούν, όχι από βίτσιο κάποιοι δημοσιογράφοι. Κακώς εκδηλώνει δημοσίως τον θυμό του, λοιπόν, ο Γιώργος. Άλλωστε, δεν είναι τέλος πάντων η κυβέρνηση του έρμαιο των κακών και «ευφάνταστων» δημοσιογράφων. Όπως κάθε σοβαρή κυβέρνηση διαθέτει κι αυτή τα όπλα της: Τα πλουμιστά «παπαγαλάκια» της.
Ας αντιληφθεί κάποτε ο Γ. Παπανδρέου, ότι οι υπουργοί του και στην προηγούμενη και στη νέα κυβέρνησή του είναι στην πλειοψηφία τους παραζαλισμένοι, εκνευρισμένοι ή και θυμωμένοι εξαιτίας των ασυνάρτητων «νεωτερισμών» του με τις μπερδεμένες διυπουργικές αρμοδιότητες, αλλά και εξαιτίας της δικής του συχνής απουσίας από την Αθήνα. Είναι ακόμη αποθαρρημένοι ουκ ολίγοι υπουργοί εξαιτίας του ότι γνωρίζουν, και πάντως αισθάνονται, ότι κάποια μείζονα κυβερνητικά πράγματα ορίζονται στα παρασκήνια από μια «παρέα» ανθρώπων της προσωπικής εμπιστοσύνης του Γιώργου, που είναι σε επαφή έως και με το οικογενειακό περιβάλλον του. Το όλο κλίμα είναι κακό. Και το χειρότερο για τον Γιώργο, που θυμώνει με τα Μέσα Ενημέρωσης, είναι πως επειδή οι προοπτικές της οικονομίας είναι σκοτεινές, η πιθανολόγηση (και η σχετική φημολογία) για επερχόμενα νέα μέτρα μετά τις δημοτικές εκλογές είναι μια φυσιολογική συνέπεια της κατάστασης που έχει δημιουργήσει η συνταγή της «τρόικας». Μέλη της κυβέρνησης τα «μουρμουρίζουν» αυτά. Όλα όσα γράφουν και μεταδίδουν, λοιπόν, οι δημοσιογράφοι για σχέδια, για σκέψεις υπουργών και για τις μεταξύ τους δύσκολες σχέσεις είναι ένα υλικό πραγματικό, που παράγεται ευθέως από τον κυβερνητικό χώρο. Ποιους νομίζει ότι μπορεί να «φιμώσει» ο πρωθυπουργός; Τις πταίει για τη μετρολογία; Μα, η μετρομανής κυβέρνηση.