Επιχείρηση… λουκέτο

Εύλογη, λοιπόν, η απορία μου όταν τον είδα να πανηγυρίζει γι’ αυτήν του την αποτυχία.
– Καλά, του είπα, διασκεδάζεις που δεν πέρασες;
– Διασκεδάζω που… δεν τους πέρασε!
– Ποιων;
– Των γονιών μου και όλων των άλλων στενών συγγενών.
– Τι ήθελαν αυτοί, δηλαδή;
– Να γίνω ό,τι ήθελαν να γίνουν εκείνοι. Ο πατέρας μου γιατρός, η μητέρα μου δικηγόρος, ο θείος μου αξιωματικός και η γιαγιά μου… νοσοκόμα.
– Νοσοκόμος θέλεις να πεις.
– Ξέρω τι λέω… Νοσοκόμα. Η κακομοίρα η γιαγιά τα έχει χαμένα και κάποιες φορές μπλέκει την αδερφή μου με μένα!
Εδώ να συμφωνήσω κι εγώ. Ε, όχι, κοτζάμ άντρας και νοσοκόμα!
Ούτε φυσικά γιατρός, δικηγόρος, αξιωματικός, μηχανικός, καθηγητής επειδή κάποιο από αυτά τα επαγγέλματα έχει καταγραφεί στα απωθημένα της οικογένειας. Αν είναι να γίνεις κάτι, να γίνεις γιατί το θέλεις εσύ. Εσύ όμως, φίλε, γιατί δεν το θέλεις; Μόνο και μόνο από αντίδραση στους δικούς σου;
Ο νεαρός, σαν να διάβασε τη σκέψη μου, έδωσε συνέχεια στην κουβέντα μας με μια απάντηση-καταπέλτη:
– H αντίδραση προς το οικογενειακό και κοινωνικό κατεστημένο είναι ένας σημαντικός λόγος για ν’ απολαμβάνω την αποτυχία μου. Ο πιο σημαντικός όμως είναι η ευκαιρία για δράση.
– Δράση χωρίς εφόδια; Χωρίς πτυχίο;
– Ποιο πτυχίο και κουραφέξαλα; Δεν βλέπεις, ρε θείο, τι γίνεται με τους έχοντες και κατέχοντες πανεπιστημιακή χαρτούρα; Η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου. Η σφαγή των αμνών και των μεταπτυχιακών. Χίλιες φορές μάστορας, παρά με master.
Κι εδώ θα μπορούσα, επίσης, να συμφωνήσω. Όσο να πεις, ο νέος ένα δίκιο το έχει. Το διεκδίκησε, μάλιστα, με στοιχεία:
– Πού ζεις, άνθρωπέ μου; μου είπε. Δεν άκουσες ότι το 2011 η ανεργία θα φτάσει το 20%; Δεν πήρες χαμπάρι ότι στην επόμενη τριετία οι χαμένες θέσεις εργασίας θα ξεπεράσουν τις 175.000; Τι να σου κάνουν τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ;
– Έχεις κάτι στο μυαλό σου;
– Φυσικά. Θα ανοίξω κατάστημα!
Η επιπολαιότητα ενός νέου σε όλο της το μεγαλείο. Με ύφος ανθρώπου που ξέρει και με σαρδόνιο χαμόγελο του είπα επιτιμητικά και ταυτόχρονα υποτιμητικά:
– Νέε μου, εσύ δεν ξέρεις πού ζεις. Θ’ ανοίξεις κατάστημα μέσα στην κρίση; Τώρα που κλείνει το ένα μαγαζί μετά το άλλο;
– Ναι, αλλά εγώ δεν θ’ ανοίξω ακόμα ένα άλλο, αλλά… το κάτι άλλο!
– Δηλαδή;
– Θ’ ανοίξω επιχείρηση για τις επιχειρήσεις… που κλείνουν! Δουλειά που ρολάρει…
– Και τι θα πουλάς;
– Ρολά ασφαλείας και λουκέτα για τα χιλιάδες καταστήματα που βάζουν λουκέτο και κατεβάζουν ρολά.
Ωραία ιδέα! Αν αυτό είναι που εννοεί η κυβέρνηση όταν λέει πως η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες… μόνο η κρίση δεν βλέπω να βάζει λουκέτο!

Γάμα Σίγμα