Χρεοκοπημένοι, αλλά… προνομιούχοι
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου εξήγησε σε (κωμικο)τραγικούς τόνους στον διάσημο αμερικανό συγγραφέα και συντάκτη του «Vanity Fair», Μάικλ Λιούις, πώς ακριβώς ανακάλυπτε, όταν πρωτοπήγε στο υπουργείο Οικονομικών μετά τις εκλογές, όλο και περισσότερα κρυφά ελλείμματα και χρέη. Στο τέλος κάθε σύσκεψης για την καταγραφή των στοιχείων, κάποιος θα βρισκόταν να πει «υπουργέ, ξεχάσαμε και αυτά», υποδεικνύοντας κάποια «τρύπα» στα δημόσια οικονομικά, που ως τότε δεν είχε περάσει στα επίσημα στοιχεία. Κάπως έτσι, εξήγησε ο Γ. Παπακωνσταντίνου στον εμβρόντητο αμερικανό συγγραφέα πολλών βιβλίων για τις «σκοτεινές» πλευρές του διεθνούς οικονομικού συστήματος, πώς το (καταγεγραμμένο) ελληνικό έλλειμμα έφθασε μέσα σε λίγες εβδομάδες να διογκωθεί στο απίστευτο 14% του ΑΕΠ.
FΗ στήλη δεν γνωρίζει προσωπικά τον Λιούις, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι θα του έπεφταν όσα μαλλιά του έχουν απομείνει, μετά τη δημοσιογραφική του έρευνα στην Ελλάδα, αν μάθαινε ότι ακόμη και σήμερα, αρκετούς μήνες μετά την έναρξη εφαρμογής του πιο σκληρού προγράμματος λιτότητας στην ιστορία, εξακολουθούν να υπάρχουν στο ελληνικό Δημόσιο απίστευτες «τρύπες» που… καταπίνουν εκατομμύρια ευρώ των φορολογουμένων, χωρίς περιέργως να κινούν την προσοχή των «γερακιών» του Γενικού Λογιστηρίου (κύριε Σαχινίδη, για σας χτυπάει η καμπάνα!).
FΠρος το παρόν και μέχρι νεωτέρας, η στήλη θα αρκεσθεί σε ορισμένα ερωτήματα προς τον «άρχοντα» του Γενικού Λογιστηρίου: Γνωρίζει, άραγε, τι ακριβώς συμβαίνει στην υπό εκκαθάριση εταιρεία των πάλαι ποτέ κρατικών Ολυμπιακών Αερογραμμών, σχεδόν δύο χρόνια μετά την οριστική «λύση» του προβλήματος της ιστορικής εταιρείας του Ωνάση; Γνωρίζει πόσοι εργαζόμενοι εξακολουθούν να εμφανίζονται ως απασχολούμενοι στην υπό εκκαθάριση εταιρεία, ποιες ακριβώς υπηρεσίες προσφέρουν και πόσο κοστίζουν στον έλληνα φορολογούμενο; Έχει αντιληφθεί, άραγε, ότι ελάχιστοι «εργαζόμενοι» μιας χρεοκοπημένης εταιρείας μπορεί να είναι οι πιο μεγάλοι προνομιούχοι του μισοχρεοκοπημένου ελληνικού δημόσιου τομέα; Καλό θα ήταν να αναζητήσουν κάποιες απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα οι τεχνοκράτες του Γενικού Λογιστηρίου, αν και ούτως ή άλλως το «Π» θα επανέλθει σύντομα στο θέμα και θα έχουν μια καλή ευκαιρία να πληροφορηθούν αρκετά από τις στήλες μας…
FΣτο μεταξύ, κάποιοι στο υπουργείο Οικονομικών έχουν μετατρέψει τη φοροεισπρακτική πολιτική σε μια κακοστημένη παρτίδα «πόκερ ηλιθίων»: Πότε αφήνουν να διαρρεύσει στον Τύπο ότι περιμένουν εξονυχιστικοί έλεγχοι όσους έστειλαν σε ξένες τράπεζες καταθέσεις, χωρίς να έχουν δηλώσει αντίστοιχα εισοδήματα στην εφορία, πότε υπόσχονται να στείλουν στη φυλακή για ξέπλυμα χρήματος ακόμη και έναν υδραυλικό που δεν έκοψε απόδειξη, πότε προχωρούν σε… θριαμβευτικές «διαρροές» περί των ασύλληπτων ελεγκτικών δυνατοτήτων που θα δώσει στο υπουργείο Οικονομικών το νέο ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο, όπου θα καταγραφούν όλα τα περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων (μην πανικοβάλλεστε: όλα, εκτός από τις καταθέσεις).
FΌλα αυτά καλά είναι και θα λειτουργούσαν εξόχως τρομοκρατικά στις πλατιές μάζες των φοροφυγάδων, αν δεν ήταν τόσο εύκολο να αντιληφθεί κανείς την μπλόφα. Αν το υπουργείο Οικονομικών, οι εφορίες, τα ελεγκτικά κέντρα, το ΣΔΟΕ και η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων είχαν τις απεριόριστες ελεγκτικές δυνατότητες που αυτές οι διαρροές αφήνουν να εννοηθεί ότι διαθέτουν, θα είχε γεμίσει ήδη ο Κορυδαλλός με φοροφυγάδες και «ξεπλυματίες» και τα δημόσια ταμεία θα είχαν τέτοιο πλεόνασμα εσόδων, που θα είχαμε στείλει το ΔΝΤ πίσω στην Ουάσινγκτον. Κάποτε πρέπει να καταλάβουν στο υπουργείο Οικονομικών ότι όσο κι αν απειλείς ότι ΘΑ ελέγξεις, η αξιοπιστία της απειλής μειώνεται, όταν όλοι αντιλαμβάνονται από την καθημερινή τους εμπειρία ότι στην πραγματικότητα οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί θυμίζουν μουλάρι, που καλείται να σηκώσει μια… πολυκατοικία.