υπουργείο εξω(φρε)νικών

Ήταν οι μεγάλοι πατριώτες. Στην εποχή του Μνημονίου είναι φυσικό να ζούμε και να παρακολουθούμε τους φιλέλληνες…

— Ο Δημήτρης Δρούτσας τελικώς κάτι ήξερε (ή μάλλον κάτι του είχε πει το Αφεντικό) που είχε πιάσει από πέρυσι τον Οκτώβριο το γραφείο του υπουργού στο νεοκλασικό της Βασιλίσσης Σοφίας. Για εκεί τον προόριζε από την αρχή ο Γιώργος, απλώς κάποια στιγμή αρχίσαμε κι εμείς να αμφιβάλλουμε αν θα εκπλήρωνε τη δέσμευσή του. Ή αν θα θυμόταν ότι είχε υποσχεθεί το πόστο στον Δημήτρη.

— Ο Δημήτρης έχει πετύχει ένα μοναδικό ρεκόρ: Είναι ο πρώτος υπουργός Εξωτερικών, εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα, που πριν υπηρετήσει την Ελλάδα υπηρετούσε το υπουργείο Εξωτερικών μιας ξένης χώρας. Ακόμη κι αν αυτή ήταν η Αυστρία. Εκεί εξάλλου δεν τον έκαναν υπουργό όπως έγινε εδώ…

— Καλά έκανε και πήγε στην Κύπρο, αλλά τι το ήθελε αυτό το προσκύνημα στα Φυλακισμένα Μνήματα; Δεν ξέρει ότι όσοι ήταν θαμμένοι εκεί μπροστά στα πόδια του έπεσαν αγωνιζόμενοι για την «Ένωση»;

— Όσο για τις παραινέσεις στον πολιτικό κόσμο της Κύπρου, να είναι ενωμένος στη… γραμμή Χριστόφια (και του ιδίου) γιατί η ενότητα θα βοηθήσει την εθνική υπόθεση, θα τον ρωτούσαμε γιατί αυτό δεν το σκέφθηκε το 2004;

Όταν η κυπριακή κυβέρνηση και στη μεγάλη πλειοψηφία του ο κυπριακός Ελληνισμός έλεγε το μεγάλο «ΟΧΙ» στο Σχέδιο Ανάν, και την ίδια στιγμή, σπάζοντας το εθνικό μέτωπο, ο ίδιος και ο αρχηγός του δούλευαν για το «ΝΑΙ», τότε δεν σκέφθηκαν ότι υπονομεύουν την ενότητα του κυπριακού Ελληνισμού;

Τώρα θυμήθηκε την ενότητα ο κ. Δρούτσας;

— Το Κυπριακό καίει, το γνωρίζει όντας καμένος ο ίδιος επί Σχεδίου Ανάν. Πολύ περισσότερο όταν ο ίδιος δεν είχε καμία δημοκρατική νομιμοποίηση στην Ελλάδα. Είναι εντολοδόχος για εφαρμογή της πολιτικής που του μεταφέρουν και δεν θα είναι εκεί όταν κάποτε ζητηθεί ο λογαριασμός. Συνεπώς μάλλον είναι προτιμότερο για τον ίδιο να είναι προσεκτικός με το Κυπριακό.

— Δεν πρόκειται να κατηγορήσουμε για οτιδήποτε τον υποψήφιο περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας του ΠΑΣΟΚ τον κ. Άρη Γιαννακίδη. Όλοι τον γνωρίζουν, πολύ περισσότερο οι ντόπιοι χριστιανοί και μουσουλμάνοι. Θα πείτε, λόγοι αβροφροσύνης και ευγένειας ήταν που έκαναν τον κ. Γιαννακίδη να τρέχει να συνωστίζεται με τον ψευδομουφτή και άλλους για να δώσει το παρών σε εκδηλώσεις του τούρκου προξένου ή ακόμη να του ευχηθεί για το… ραμαζάνι.

Απλώς έχει αναρωτηθεί ποτέ ο κ. Γιαννακίδης εάν ο νομάρχης Κωνσταντινούπολης έχει επισκεφθεί ποτέ, π.χ. το Πάσχα, τον έλληνα πρόξενο να του ευχηθεί; Όχι, φυσικά. Γιατί εκεί υπάρχει κράτος και ο κάθε νομάρχης δεν έχει ανάγκη από τις δυο-τρεις χιλιάδες ψήφους των Ελλήνων της Πόλης. Τις χιλιάδες των Ελλήνων φρόντισαν να τις ξεπαστρέψουν οι (πολιτικοί) πρόγονοι των τούρκων προξένων, στους οποίους αποδίδουν τιμές οι έλληνες νομάρχες, δήμαρχοι και υποψήφιοι περιφερειάρχες.

— Στη Θράκη έχει μπερδευτεί το σύστημα από το περίπλοκο πλέον παιγνίδι που παίζει η Άγκυρα και οι υπηρεσίες της. Οι δύο βουλευτές τρέχουν και ανταλλάσσουν «απόψεις» με τον Πρόεδρο Γκιουλ και το επιτελείο του και βλέπουμε φυσικά και μια ταυτόχρονη μετατόπιση της μειονότητας προς το ΠΑΣΟΚ. Ο πρόξενος τρέχει στις εκδηλώσεις και της Συμβουλευτικής, παράγοντες της οποίας ευνοούσαν τα αμιγώς μειονοτικά ψηφοδέλτια, τα οποία όμως δεν έχουν τη στήριξη των ΠΑΣΟΚικών παραγόντων της μειονότητας.

— Το τραγικότερο όλων είναι ότι η Άγκυρα μάλλον θα επιδιώξει, τελικά, να πετύχει τους στόχους περί πολιτικής εκπροσώπησης της μειονότητας μέσω… χριστιανών εκπροσώπων σε όλα τα επίπεδα της αυτοδιοίκησης ή ακόμη και της κεντρικής πολιτικής.

— Έχοντας ανοίξει την πόρτα της Θράκης για τον κάθε Ερντογάν και κάθε Γκιουλ άντε τώρα η Αθήνα να πει «όχι» στον αρχηγό των Γκρίζων Λύκων, τον κ. Μπαχτσελί, ο οποίος θα κάνει, λέει, περιοδεία στη Θράκη. Είναι καταπληκτικό το μήνυμα που θα φθάσει στην κοινωνία της Θράκης. Μετά τις συνδιαλλαγές και τις συναλλαγές με το προξενείο για την ανάδειξη των τοπικών αρχόντων, το φασισταριό της Τουρκίας και οι πιο ακραίοι εκπρόσωποι του τουρκισμού θα έρθουν στο ξέφραγο αμπέλι της Θράκης. Για να δώσουν το μήνυμα ότι «όποτε θέλουμε είμαστε εδώ»!

— Ο κ. Δρούτσας θα δει, όπως ανακοινώθηκε, τον πρόεδρο της Ομόνοιας και δήμαρχο της Χειμάρρας Β. Μπολάνο, ο οποίος συμπτωματικώς την προηγούμενη εβδομάδα δεν απέκλεισε με δηλώσεις του σε αλβανικά ΜΜΕ να συνεργαστεί και πάλι με τον Σ. Μπερίσα. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει και ο Β. Μπολάνος και η μειονότητα στη γειτονική χώρα είναι γνωστές. Αλλά όλο και περισσότερο ακούγεται ότι, εκτός των πολιτικών και ιδεολογικών κινήτρων, υπάρχουν και πιο ταπεινά κίνητρα που καθορίζουν πολιτικές επιλογές.

— Η παραλία της Χειμάρρας που σε μεγάλη πλειοψηφία ανήκει σε έλληνες μειονοτικούς, αποτελεί το «φιλέτο» για μεγάλα συμφέροντα που θέλουν να αξιοποιήσουν τουριστικά την περιοχή. Τα συμφέροντα αυτά δεν είναι άσχετα με την οικογένεια Μπερίσα κι έτσι πιθανόν να δίνονται εξηγήσεις για πολλές ανεξήγητες μέχρι τώρα κινήσεις…

— Μαθαίνουμε ότι, παρά το ενδιαφέρον διαφόρων για μετακίνηση στη Νέα Υόρκη, ο νυν μόνιμος αντιπρόσωπος Αναστάσιος Μητσιάλης ουδόλως επιθυμεί την πρόωρη αποχώρησή του από τη ΜΕΑ ΟΗΕ. Επομένως μάλλον οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να αναζητήσουν… αποκατάσταση σε άλλες πρεσβείες.

— Εκεί που δεν είχαμε πολιτική ηγεσία, αποκτήσαμε τετράδα στο υπουργείο Εξωτερικών. Πάλι καλά που η κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, μετά την περιπέτεια του υπουργείου Υγείας, μάλλον δεν θα έχει διάθεση να αντιπαρατεθεί με τον προϊστάμενό της υπουργό, καθώς το ΥΠΕΞ αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία για ηρεμία και νορμάλ συνθήκες ζωής και εργασίας. Εξάλλου όλα τα σοβαρά μένουν ερμητικά κλειστά στο γραφείο του κ. Δρούτσα…

— Ο κ. Δόλλης δεν θα είναι πρόβλημα για τον Δ. Δρούτσα, καθώς τριγυρίζοντας στον Απόδημο Ελληνισμό δεν θα τον έχει στα πόδια του όπως συνέβαινε παλαιότερα στο επιτελείο του Γ. Παπανδρέου και μετά στη Χ. Τρικούπη και στην Ιπποκράτους…

— Ο Σπ. Κουβέλης έκανε δυναμική επανεμφάνιση με συνέντευξη στη «Γραμμή Γαλατσίου» όπου ανέπτυξε τις θέσεις του για την κλιματική αλλαγή.

Και η ζωή συνεχίζεται…

• Απορία αναγνώστη: Πριν από μερικές εβδομάδες στο παιγνίδι του ΠΑΟΚ στην Κωνσταντινούπολη έγιναν άγρια επεισόδια, όπου εξαγριωμένοι τούρκοι οπαδοί έσπασαν ελληνικά λεωφορεία και απείλησαν τους έλληνες φιλάθλους. Άραγε έγινε διάβημα διαμαρτυρίας ή το κατάπιε η… προσέγγιση;