Τραγελαφικός ανασχηματισμός «εν τω μέσω της νυκτός»
Γιωργάκης ο μέγας! Γιωργάκης ο ανεπανάληπτος! Γιωργάκης ο αξιοζήλευτος! Θα παραμείνει εσαεί γραμμένος με χρυσά γράμματα στις δέλτους της Ιστορίας! Ο άνθρωπος δεν παίζεται. Κερδίζει κάθε πολιτική αναμέτρηση με τον οιονδήποτε πριν από την έναρξή της! Τι κι αν χρησιμοποιεί τα δεκανίκια αναρίθμητων αλλοδαπών και ημεδαπών συμβούλων; Τι κι αν λέει και ξελέει συνεχώς; Ο λαός μας εκλαμβάνει την ουρανομήκη ασυνέπειά του –με τη βοήθεια, είνʼ αλήθεια, των… αντικειμενικότατων ΜΜΕ της ελληνικής επικράτειας– ως δείγμα ανήσυχου και απαστράπτοντος πνεύματος… Αυτά γενικώς ως προς τη μέχρι τούδε… άψογη πολιτεία του.
Αναφορικά με τα διαδραματισθέντα τη νύχτα της Δευτέρας –τραγελαφικά, κωμικοτραγικά και αλαλουμέζικα– οι εφημερίδες κυρίως (αλλά και ορισμένα ραδιοτηλεοπτικά μέσα) αντιμετώπισαν τον… ευέλικτο, παρά τη μέχρι ξεχειλώματος έκτασή του, ανασχηματισμό με τρόπο ΕΙΡΩΝΙΚΟ, ΣΑΡΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΗΚΤΙΚΟ. (Οι… δαγκωνιές έπεσαν σύννεφο, με προεξάρχοντα τα φιλοΠΑΣΟΚικά έντυπα.) Τι να γράψουν και τι να πουν δημοσιογράφοι που εξακολουθούσαν να διατηρούν καλόπιστα φρούδες ελπίδες; Όσο για τους μόνιμους –ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΖΗΜΙΩΤΟ– υποστηρικτές του Παπανδρέου του τρίτου στα ΜΜΕ, αναγκάστηκαν να το βουλώσουν για λίγο, συγκεντρώνοντας καινούργια «επιχειρήματα» για να συνεχίσουν απτόητοι το… θεάρεστο έργο τους.
Είναι δυνατόν να σχολιάσει κανείς αυτόν τον ανεκδιήγητο ανασχηματισμό ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ; Έναν ανασχηματισμό χωρίς ειρμό, λογική και σκοπιμότητα; Έναν ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ανασχηματισμό ΚΑΙ λόγω της φαιδρότατης μετονομασίας υπουργείων; Έναν ανασχηματισμό που εμπλέκει αρμοδιότητες εντός υπουργείων και μεταξύ υπουργείων (λόγω της ύπαρξης πληθώρας αναπληρωτών υπουργών); Έναν ανασχηματισμό, τέλος, που αντί να συντονίζει αποσυντονίζει; (Ο οξυδερκέστατος Στάθης έγραψε σχετικά το αμίμητο: «Ο συντονίζων τον συντονίζοντα θα είναι συντονισμένος με τους συντονιστές των συντονισθέντων…»)
Όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, πρόκειται για σουρρεαλιστική απάντηση του Στάθη στο σουρρεαλιστικό κατασκεύασμα του Παπανδρέου του τρίτου με τις ιλιγγιώδεις ανακολουθίες του. Προς επίρρωσιν του λεχθέντος αρκεί η ακόλουθη επισήμανση: Τον περασμένο Οκτώβριο προέβη στην ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ κατάργηση του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και τώρα το επανιδρύει με τον τίτλο «Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας»!
Εκτός από τα προαναφερθέντα, ο… ευέλικτος και… ολιγοπρόσωπος αυτός ανασχηματισμός ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΧΡΗΜΑΤΑ. Διότι θα συγκροτηθούν γραμματείες, θα επισκευαστούν χώροι, θα προστεθούν γραφεία, θα μετακινούνται υπουργοί, αναπληρωτές υπουργοί, υφυπουργοί και βουλευτές, όπως συνέβη τώρα στη Θεσσαλονίκη – και αυτό όταν η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών της χώρας μας υποφέρει από την περικοπή μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, με την ανεργία, ιδίως των νέων, να αυξάνεται συνεχώς. Αν μάλιστα διπλασιαστεί η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης για τα νοικοκυριά, όπως λογαριάζουν οι υπόδουλοι της «τρόικας» φωστήρες μας ως εναλλακτική λύση για την αποφυγή της περαιτέρω αναρρίχησης του ΦΠΑ, τότε η οργή και το μίσος των Ελλήνων για το λεφούσι των ανάλγητων κυβερνώντων θα πάρει τη μορφή μη καταστελλόμενης ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ.
Ο συσχετισμός του ανασχηματισμού με τις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές προσδίδει εύγλωττες ερμηνευτικές δυνατότητες. Το «ΠΟΝΤΙΚΙ» αρχίζει το πλούσιο και αναλυτικό του ρεπορτάζ με την ακόλουθη –οφθαλμοφανή, αλλά μη διαδεδομένη ευρέως– ερωτηματική διαπίστωση: «Πού θα πάει το διαίρει και βασίλευε του Παπανδρέου και αυτό το ακατανόητο ασανσέρ πρωθυπουργικής εύνοιας στην ομάδα των συνεργατών του;» Στο πρώτο σκέλος της ερώτησης της εφημερίδας δεν δίνεται απάντηση από τον συντάκτη της. Τη δίνω, λοιπόν, εγώ: Το «διαίρει και βασίλευε» του Παπανδρέου οφείλεται στην ΑΡΧΟΜΑΝΙΑ του. Στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης ο συντάκτης της έγκριτης εφημερίδας παρατηρεί (και απαντά) ορθότατα: «Χαράσσοντας συνεχώς νέους κυβερνητικούς κύκλους, ανακαλώντας δίπλα του πρόσωπα, χρίζοντας συμβούλους “εν μια νυκτί”, επιχειρεί να επιβάλει θεσμικά ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ» (Τα κεφαλαία δικά μου.) Σημειώνω ότι οι διαθέσεις της στιγμής ενός ανεύθυνου αξιωματούχου πηγάζουν επίσης από την αρχομανία του.
Έρχομαι τώρα στο έτερο στοιχείο του συσχετισμού: Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου. Ο Παπανδρέου ο τρίτος υπέστη μεγάλη ήττα από τις αρνήσεις πλειάδας υπουργών, υφυπουργών, ακόμα και βουλευτών να θέσουν υποψηφιότητα, παρά τις προσωπικές συναντήσεις τους μαζί του. (Το «ΠΟΝΤΙΚΙ» μιλάει για «τις σφαλιάρες με τα “όχι” των στελεχών του».) Μια ήττα απόλυτα λογική εκ μέρους των αρνηθέντων, οι οποίοι, εκτός της στέρησης των αξιωμάτων τους, δεν ήθελαν να εισπράξουν την οργή των ψηφοφόρων για τα πεπραγμένα και μη πεπραγμένα του κατʼ όνομα σοσιαλιστικού και στην ουσία άκρως νεοφιλελεύθερου ΠΑΣΟΚ. Οργή που θα σήμαινε –ΚΑΙ ΘΑ ΣΗΜΑΝΕΙ– το μαύρισμά τους. Λέω κατηγορηματικά «θα σημάνει» διότι ενδεχόμενη επικράτηση του τόσο ΕΝΔΟΤΙΚΟΥ και μάλιστα ΠΛΕΙΟΔΟΤΙΚΑ ΕΝΔΟΤΙΚΟΥ στα κελεύσματα της υπερκυβέρνησης του ΔΝΤ και της «τρόικας», θα ισοδυναμούσε με ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΟΡΝΕΑ ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ. Και ο λαός μας δεν τρώει κουτόχορτο, ιδίως τώρα που πολλοί δεν μπορούν να φάνε σκέτα χόρτα…
ΥΓ.: Η πολυδιάσπαση της μη δογματικής Αριστεράς δικαιώνει εκ των πραγμάτων το ΚΚΕ. Βεβαίως είναι δικαίωμα οι διαφωνίες, ακόμα και όταν οδηγούν στον κατακερματισμό και την πολυδιάσπαση. Πρώτος ήρξατο χειρών αδίκων ο Φώτης Κουβέλης. Άριστος νομικός, που διετέλεσε πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Τζανή Τζανετάκη. Υπήρξε φίλος μου, αλλά σήμερα δεν τον αναγνωρίζω. Εγκατέλειψε τον ΣΥΡΙΖΑ και ίδρυσε τη «Δημοκρατική Αριστερά». Ένα κομματίδιο που συμπλέει με το ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου και πρωτοστατεί στην εκλογική συνεργασία μαζί του σε κάτι λιγότερο από τις μισές περιφέρειες και τους μισούς δήμους, προτείνοντας μάλιστα υποψήφιους, όπως τον… ακομμάτιστο Καμίνη για την Αθήνα. Κατά τʼ άλλα, άσκησε κριτική –για τα μάτια, βεβαίως βεβαίως– στον ανασχηματισμό. Λυπάμαι, Φώτη, αλλά δεν θα απαγγείλω μόνο τον γνωστό στίχο του ποιητή: «ο εξευτελισμός σου θα είναι τέλειος», μα και θα τον τραγουδήσω με υπόβαθρο τη μελωδία του Μίκη Θεοδωράκη.