Το πακέτο του Κύπριου Προέδρου
α) Υιοθετεί την τουρκική θέση ότι η επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της θα γίνει στο πλαίσιο των συνομιλιών και της λύσης. Αρνείται να μπει στην ουσία και στις δεσμεύσεις και υποχρεώσεις της Τουρκίας για επιστροφή της πόλης, όπως καθορίζουν οι Συμφωνίες Κορυφής του ’79 και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η οποιαδήποτε άλλη διαδικασία θα πρέπει να εξευρεθεί εντός των συνομιλιών, οπότε είναι θέμα των εμπλεκόμενων μερών.
β) Θεωρεί ότι η σύνδεση του εδαφικού με το περιουσιακό και το ζήτημα των εποίκων είναι θέματα που αφορούν τους ηγέτες των δύο κοινοτήτων και ότι οι ενότητες αυτές θα διευθετηθούν στο πλαίσιο των συνομιλιών. Δεν παίρνει όμως θέση επί της εισήγησης του Προέδρου.
γ) Αφήνει ανοικτό το θέμα της διεθνούς διάσκεψης, όπως είναι φυσιολογικό, αλλά δεν ταυτίζεται ούτε κλείνει την πόρτα στην πρόταση Χριστόφια.
Με βάση πάντως τις τουρκικές θέσεις, οι οποίες είναι γνωστές τόσο στα Ηνωμένα Έθνη όσο και στην ΕΕ, η Άγκυρα δεν συγκινείται από τα νέα «δώρα» του Προέδρου. Ότι δηλαδή είναι έτοιμος να επιτρέψει το άνοιγμα παγωμένων τουρκικών κεφαλαίων εάν αρχίσει η διαδικασία επιστροφής της πόλης της Αμμοχώστου. Γιατί; Διότι οι Τούρκοι γνωρίζουν ότι: 1) Η κυπριακή κυβέρνηση δεν μπορεί να επηρεάσει την τουρκική ενταξιακή πορεία. 2) Ούτως ή άλλως τα τουρκικά ενταξιακά κεφάλαια παραμένουν παγωμένα, αφενός γιατί η ίδια η Άγκυρα αδυνατεί να εκπληρώσεις τις υποχρεώσεις της προς την ΕΕ και αφετέρου γιατί αυτό επιβάλλει η εξυπηρέτηση των συμφερόντων άλλων κρατών, όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Αυστρία.
Εφόσον οι Τούρκοι δεν έχουν κόστος, ειδικώς εντός της ΕΕ, ουδόλως γίνονται διαλλακτικότεροι. Δεν υποχωρούν. Προχωρούν. Και χρησιμοποιούν την «ποντιοπιλατική» στάση του ΟΗΕ για να εκβιάσουν ότι εάν ως το τέλος του έτους δεν υπογράψουμε τη συνθηκολόγηση, θα θεωρηθούμε υπεύθυνοι για την αδυναμία εξεύρεσης λύσης. Ως εκ τούτου, σχεδιάζουν να προχωρήσουν σε βήματα αναγνώρισης του ψευδοκράτους, προσδοκώντας ότι θα έχουν ως διπλωματικά εργαλεία για την επίτευξη του στόχου τους την έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ, η οποία θα εκδοθεί τον προσεχή Νοέμβριο, και τον κανονισμό για το «απευθείας εμπόριο». Με άλλα λόγια, η Άγκυρα όχι μόνο εξουδετερώνει τα δικά μας διπλωματικά και νομικά όπλα για δημοκρατική και βιώσιμη λύση, αλλά ταυτόχρονα φιλοδοξεί να τα στρέψει σε βάρος μας. Και να τα χρησιμοποιήσει για να μας δώσουν αυτά, δηλαδή τα «όπλα» του ΟΗΕ και της ΕΕ, αντί της Άγκυρας, τη χαριστική βολή!