ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΩΝ 12.000 ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ!

Εκτάσεις – φιλέτα, οι οποίες έχουν κριθεί ότι έχουν καταπατηθεί, διεκδικούνται μέχρι σήμερα από τους κληρονόμους των καταπατητών, αφού ενώ υπάρχουν αποφάσεις του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών και της Εισαγγελίας του Πρωτοδικείου Αθηνών από το 2000 και το 2001 αντίστοιχα, τα υπουργεία Γεωργίας και Περιβάλλοντος δεν έχουν εκδώσει τα σχετικά διατάγματα που να τα καθιστούν αδιαμφισβήτητα περιουσία του Δημοσίου!

Το πρωτοφανές όσο και περίεργο αυτό γεγονός δίνει τη δυνατότητα στους επίδοξους καταπατητές να… συνεχίζουν το έργο τους και ήδη σήμερα η έκταση που έχει απομείνει, η λεγόμενη περιοχή Αιξωνής, και αριθμεί περίπου 12.000 στρέμματα, συρρικνώνεται διαρκώς. Να σημειώσουμε ότι ο τότε Εισαγγελέας Πρωτοδικών (και σήμερα Εφετών και προϊστάμενος του Εφετείου) κ. Σακκελάκος, από το 2001 είχε ζητήσει από την τότε κυβέρνηση να περιφράξει τον χώρο και να τον φυλάει γιατί ανήκει στο Δημόσιο και το Δημόσιο οφείλει να προασπίζει και να προστατεύει την περιουσία του!
Δυστυχώς δεν έγινε τίποτα. Ούτε το απλούστερο, να βγουν δηλαδή τα διατάγματα που θα κατοχύρωναν την έκταση στο Δημόσιο!
Προφανώς γιατί δεν υπήρχε (ούτε σήμερα υπάρχει) πολιτική βούληση (από αδιαφορία ή από σκοπιμότητα που μάλλον είναι και το πιθανότερο) για να διασφαλιστούν οι εκτάσεις αυτές υπέρ του Δημοσίου και γι’ αυτό ευθύνονται και τα δύο κόμματα. Δεν είναι δυνατόν 10 χρόνια να μην μπορεί να βγει ένα διάταγμα όταν γι’ άλλους λόγους εκδίδονται σε μια νύχτα! Κι αυτό δείχνει το λιγότερο ολιγωρία ή σκοπιμότητα για να μην πούμε τίποτε άλλο…
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:
Οι εκτάσεις αυτές περιήλθαν το 1831 στον Λουκά Πύρρου ο οποίος τις αγόρασε από τούρκους τσιφλικάδες και βρίσκονται στην περιοχή της σημερινής Γλυφάδας μέχρι τις πλαγιές του Υμηττού. Το συνολικό εμβαδόν τους δεν ξεπερνούσε τα 1.000 στρέμματα.
Όμως το 1894 οι εκτάσεις αυτές περιήλθαν στην κυριότητα του βουλευτή Κων. Καραπάνου ο οποίος αξιοποιώντας την ιδιότητά του έφθασε με διαδοχικά συμβόλαια στα οποία δεν ανέφερε όρια, αφού τα προσδιόριζε ανάλογα με τη… ροή των χειμάρρων(!), στα 36.000 στρέμματα. Δηλαδή ο «ευσχήμων βουλευτής»… αβγάτισε την περιουσία του καταπατώντας δημόσιες εκτάσεις. Το 1915 η έκταση περιήλθε στον γιο του Πύρρο Καραπάνο ο οποίος ζήτησε από το υπουργείο Γεωργίας άδεια να τα οικοπεδοποιήσει και να τα πουλήσει. Επειδή δεν πήρε την άδεια αυτή, πούλησε τη μισή έκταση σ’ έναν γιατρό, έναν δικηγόρο, έναν βουλευτή (Δ. Ζαμανό) και έναν ιδιωτικό υπάλληλο.
Αυτοί πέτυχαν ό,τι δεν πέτυχε ο Π. Καραπάνος και έτσι στα 12.000 στρέμματα που οικοπεδοποιήθηκαν χτίστηκε η Γλυφάδα!
Το μερίδιο του γιατρού (5.000 στρέμματα) έμεινε ανέπαφο και το κληρονόμησαν οι δύο κόρες του. Ο γιος τής μιας κληρονόμησε το μερίδιο της μητέρας του (2.500 στρέμματα) και όταν έφθασε σε ηλικία 89 ετών, το 1997 πούλησε 620,836 στρέμματα σε δύο Κύπριους, κατοίκους Λονδίνου, αντί 110 εκατ. δραχμών. Η αρμόδια ΔΟΥ είχε εκτιμήσει την αξία τους σε 21,7 δισ. δραχμές!
Η τεράστια αυτή διαφορά, αλλά και κάποιες καταγγελίες, προκάλεσαν την παρέμβαση του Εισαγγελέα Γ. Κολλοκώστα ο οποίος παράγγειλε στον επίσης Εισαγγελέα Γ. Γεράκη τη διενέργεια έρευνας, η οποία αποκάλυψε πως όλα τα έγγραφα, (η διαθήκη, το πωλητήριο συμβόλαιο, κ.λπ.) είχαν συνταχθεί με βάση πλαστά έγγραφα, αφού ο 89χρονος δεν είχε τίποτα στην κατοχή του (η μητέρα του είχε αλλάξει τη διαθήκη της και δεν του άφηνε τίποτα) και τα έγγραφα που προσκόμισε, δηλαδή τα πιστοποιητικά της ΔΟΥ που βεβαίωναν πως είχε φορολογική ενημερότητα και είχε πληρώσει φόρο κληρονομιάς ήταν πλαστά!
Κατά του συμβολαιογράφου, των αγοραστών και του πωλητή, ο οποίος στο μεταξύ απεβίωσε, ασκήθηκαν ποινικές διώξεις οι οποίες μέχρι σήμερα δεν έχουν εκδικασθεί!
Η επίδικη έκταση είναι περισσότερο γνωστή ως Αιξωνή και βρίσκεται στη Γλυφάδα. Αν και υπάρχουν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, αν και υπάρχει γνωμοδότηση του Μεικτού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του κράτους από τις 11-12-2000 που υποστηρίζουν πως η έκταση ανήκει στο Δημόσιο, όπως και όλες οι εκτάσεις που καταπάτησε ο Καραπάνος, τα υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και ΠΕΧΩΔΕ δεν έχουν κάνει τίποτα προς την κατεύθυνση της κατοχύρωσης της έκτασης υπέρ του Δημοσίου. Με αποτέλεσμα να γίνονται συνεχείς καταπατήσεις και οι εκτάσεις να συρρικνώνονται χρόνο με τον χρόνο…
Στις 29 Ιουνίου 2009 ο τότε Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς απέστειλε στους τότε υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης Σ. Χατζηγάκη και ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιά έγγραφο με το οποίο τους καλούσε να πάρουν μέτρα πριν δημιουργηθούν τετελεσμένα γεγονότα στον Υμηττό, σε βάρος του Δημοσίου που θα είναι δυσχερής αν όχι αδύνατη η αποτροπή τους!
Συγκεκριμένα στο έγγραφό του ο Γ. Σανιδάς, ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Με το υπ’ αριθμ. Πρωτ. 53540/17-8-2001 έγγραφό του, απευθυνόμενο προς τον Συμβολαιογραφικό Σύλλογο Αθηνών, Πειραιώς, Αιγαίου και Δωδεκανήσου κ.λπ. και κοινοποιούμενο, μεταξύ των άλλων, και σ’ εσάς, ο τότε διευθύνων την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών είχε ζητήσει όπως οι αρμόδιες υπηρεσίες των υπουργείων, των οποίων προΐστασθε, μεριμνούν, όπως έχουν καθήκον, για την προστασία της περιουσίας του Δημοσίου στις ρηθείσες περιοχές και εν ταυτώ του δασικού πλούτου και του περιβάλλοντος, λαμβάνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα (περιφράξεις, τοποθέτηση πινακίδων με επισημάνσεις κ.λπ.) για την επίτευξη της προστασίας.
<Β> Μέχρι σήμερα, η ρηθείσα <Δ> γνωμοδότηση του Μεικτού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου δεν έχει γίνει αποδεκτή από τους μετά την έκδοσή της διατελέσαντες υπουργούς Οικονομικών και Γεωργίας, με συνέπεια διάφοροι φερόμενοι ως δικαιοδόχοι ή μη του Κων/νου Καραπάνου και επίδοξοι σφετεριστές τής κατά τα άνω περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου να επικαλούνται τούτο, ενώπιον των ποινικών και πολιτικών δικαστηρίων, στα οποία έχουν αχθεί σχετικές υποθέσεις.
Και είναι μεν αληθές ότι για το ανωτέρω θέμα από τις 5 Ιουνίου του 2007 έχει αποσταλεί σχετικό ερώτημα προς τον τότε νομικό σύμβουλο του ΥΠΑΑ και Τροφίμων υπογραφόμενο από τους τότε υπουργούς αφενός Οικονομίας και Οικονομικών και αφετέρου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, όμως, επί του ερωτήματος αυτού δεν προκύπτει να έγινε οποιαδήποτε ενέργεια, προκειμένου να δοθεί απάντηση. Ευλόγως, βεβαίως, τίθεται το ερώτημα για ποιον λόγο ο τότε νομικός σύμβουλος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δεν μερίμνησε για την προώθηση του θέματος.
Συνέπεια, εξάλλου, της μη αποδοχής της γνωμοδοτήσεως είναι ότι επίδοξοι σφετεριστές της περιουσίας του Δημοσίου, με τη βοήθεια, εκουσία ή ακουσία, υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου Γεωργίας, και ιδία των διευθύνσεων Δασών και Δασαρχείων, επιτυγχάνουν την κατάρτιση συμβολαιογραφικών πράξεων από συμβολαιογράφους που ενεργούν κατά παράβαση των διαλαμβανομένων στη ρηθείσα υπ’ αριθμ. 53540/17-8-2001 εγκύκλιο του τότε διευθύνοντος την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών ή την έκδοση συμπαικτικών δικαστικών αποφάσεων, με τις οποίες επιχειρούν να θεμελιώνουν δικαιώματα επί των εκτάσεων του Δημοσίου.
Όπως είναι φυσικό, το φαινόμενο αυτό θα ενταθεί, εν όψει της καταρτίσεως του Εθνικού Κτηματολογίου γενικώς, αλλά και ειδικότερα για την περιοχή Γλυφάδας, εντός και εκτός σχεδίου. Εάν δεν υπάρξει μέριμνα και δεν τεθεί φραγμός στην κατάθεση και αποδοχή αιτημάτων για εγγραφή στο Εθνικό Κτηματολόγιο στην περιοχή Γλυφάδας, για τις εκτός σχεδίου εκτάσεις στον Υμηττό, τότε είναι βέβαιο ότι θα δημιουργηθούν τετελεσμένα γεγονότα σε βάρος του Δημοσίου και θα είναι πολύ δυσχερής, για να μην πούμε αδύνατη, η ανατροπή αυτών.
Εν όψει όλων των ανωτέρω και με σκοπό την προάσπιση των συμφερόντων του Δημοσίου, θεωρούμε ότι είναι αναγκαίο:
α. Να γίνει, το ταχύτερο δυνατόν, αποδεκτή η ρηθείσα γνωμοδότηση του Μεικτού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου και
β. Να εφαρμοσθεί, ως προς τα υποδεικνυόμενα μέτρα προς τους υπηρεσιακούς παράγοντες, η υπ’ αριθμ. 53540/17-08-2001 εγκύκλιος του τότε διευθύνοντος την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών». (σ.σ.: του Ιωάννη Σακελλάκου που έχουμε ήδη αναφέρει).
Από το έγγραφο αυτό φαίνεται ξεκάθαρα ότι υπάρχει εντυπωσιακή βραδύτητα του κρατικού μηχανισμού για οποιαδήποτε ενέργεια πρέπει να κάνει για να διαφυλάξει την περιουσία του. Και μάλιστα τη στιγμή που αν η αδιαφορία ή η ολιγωρία αυτή συνεχισθεί, η περιουσία αυτή θα χαθεί και θα είναι αδύνατον πλέον να τη διεκδικήσει το κράτος!
Γιατί λοιπόν τα δύο υπουργεία κωλυσιεργούν; Ο κύριος Σκανδαλίδης και η κ. Μπιρμπίλη τι έχουν να απαντήσουν; Περιμένουμε…