Πώς και πού ξοδεύτηκαν τα 7.262.898 ευρώ του Προγράμματος Μουσουλμανοπαίδων;

Παρατηρητικός φίλος από την Κομοτηνή –ας τον ονομάσουμε «ο σχολαστικός παρατηρητής της Θράκης»– κρατά σημειώσεις για τα εκπαιδευτικά δρώμενα στην περιοχή από το 1996, όταν άρχισαν οι προετοιμασίες για τη «μεγάλη μεταρρύθμιση» – θα τρίζουν τα κόκαλα του Γληνού και του Δελμούζου όταν ακούν για τις χλιδάτες δεξιώσεις και τις παχυλές αμοιβές των… νέων μεταρρυθμιστών. Εκείνοι δεν πρόλαβαν να πάρουν ούτε εκτός έδρας ούτε… έξτρα μισθούς για τη μεταρρύθμιση. Εισέπραξαν μόνο κυνήγημα.

Ο σχολαστικός παρατηρητής της Κομοτηνής –καμία σχέση με το ομώνυμο δημοσιογραφικό όργανο της πόλης που έχει οικονομικές δοσοληψίες με το Πρόγραμμα Μουσουλμανοπαίδων, το οποίο, ως πατρίς ευγνωμονούσα τους συγγραφείς του γνωστού πονήματος «Τι είναι η πατρίδα μας», υμνεί το Πρόγραμμα με καταπληκτική συχνότητα, αφού δημοσιογράφοι του είναι ταυτόχρονα και συνεργάτες του διαφημιζόμενου Προγράμματος– που μας ενημερώνει για τα δρώμενα στην περιοχή, κρατά σημειώσεις μόνο για τα παρατηρήσιμα, γι’ αυτά που βλέπει κανείς …ιδίοις όμμασιν, π.χ. γνώριμους ταξιδιώτες και ταξιδευτές. Δεν μπορεί να παρατηρήσει, όπως είναι φυσικό, πώς ξοδεύτηκαν τα 7.262.898 ευρώ του διακομματικά προστατευόμενου από όλους τους ελέγχους Προγράμματος Μουσουλμανοπαίδων στην τόσο… διαφανή αυτή χώρα, που δεν παράγει μόνο απάτες στη στατιστική αλλά και στη… διαπολιτισμική εκπαίδευση. Έχει, όμως, να μας πει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για τα φυσικώς παρατηρήσιμα. Έτσι, έχει καταγράψει τα τελευταία χρόνια –ας περιοριστούμε στο διάστημα 2006-2008– μεγάλη κινητικότητα των γνωστών προσωπικοτήτων που ασχολούνται με την αναβάθμιση της παιδείας των Ελληνοπαίδων μουσουλμανικής πίστεως. Κόσμος πολύς πηγαινοέρχεται στη Θράκη από πολλά σημεία της υφηλίου. Την πιο πυκνή κυκλοφορία είχε το δρομολόγιο Αθήνα – Αλεξανδρούπολη – Κομοτηνή και επιστροφή, μια και το κομισαριάτο του Προγράμματος, όπως αρμόζει, μένει μακριά από τον τόπο της λάντζας, με την οποία ασχολούνται οι κατώτεροι στην ιεραρχία, οι παρακατιανοί. Διαλεχτοί συνεργάτες αλλά και προσωπικότητες από τον χώρο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων του πολίτη –όλες οι φιέστες του Προγράμματος επέβαλλαν την παρουσία τους εκεί για λόγους… νομιμοποίησης– είχαν γίνει οι γνώριμοι θαμώνες στις αίθουσες αναχωρήσεων και αφίξεων του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» και Αλεξανδρούπολης, αλλά και στους ανθρώπους των γκισέ «rent a car». Χωρίς αυτοκίνητο πληρωμένο από το κράτος τι στην ευχή ελίτ είμαστε…

Ευχαριστημένες πρέπει να είναι οι εταιρείες διοργάνωσης ταξιδίων, όπως π.χ. ο Αμφιτρύων και η C&C International ΑΕ, ευχαριστημένοι οι ενοικιαστές αυτοκινήτων, οι ξενοδόχοι και οι ταβερνιάρηδες της Κομοτηνής, οι ενοικιαστές αιθουσών για συνέδρια, ακόμη και οι μπουφετζήδες και οι φωτοτυπάδες για τον τζίρο που τους έφερε το Πρόγραμμα. Το ίδιο ευχαριστημένες πρέπει να είναι και οι ξένες αεροπορικές εταιρείες για τους ναύλους των υψηλών προσκεκλημένων όχι μόνο από την κοντινή Τουρκία αλλά και από τον Καναδά, την Αυστραλία και το Λονδίνο. Όπως π.χ. ο κ. Cummins από τον Καναδά, για τις όχι και τόσο… φρέσκες ιδέες του οποίου το ελληνικό κράτος δαπάνησε 815,59 ευρώ για τη μεταφορά και 450 ευρώ για τη διαμονή. Η κ. Mary Kalantzis, για το εισιτήριο της οποίας δαπανήθηκαν 764,76 κρατικά ευρώ, προκειμένου να μας δώσει τα φώτα της για τους… Μουσουλμανόπαιδες. Ο λόρδος Pareck Bhikhu, ο οποίος μας κόστισε 637,39 ευρώ για τη μεταφορά και 450 ευρώ για τη διαμονή. Ε, να μην έχουμε και ένα βύσμα με το London School of Economics και με τους θεωρητικούς της παγκόσμιας διακυβέρνησης; Τα όμοια έλκονται. Χωρίς λόρδους και βαρόνους από την αλλοδαπή, επιμόρφωση με τους γηγενείς άρχοντες της επιμόρφωσης στους ιθαγενείς της Θράκης δεν γίνεται, όπως είναι φυσικό.

Μη φαντάζεστε, όμως, ότι είμεθα εσωστρεφείς. Η διπλή –υποθέτω για λόγους ασφαλείας, σύμφωνα με το μοντέλο «πρόεδρος και αντιπρόεδρος των ΗΠΑ»– και εναλλασσόμενη ηγεσία του Προγράμματος ήταν επίσης πολύ κινητική τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Για τις μετακινήσεις και τη διαμονή –για τα εκτός έδρας ο σχολαστικός παρατηρητής δεν έχει άποψη, διότι δεν γνωρίζει σε τι ύψος έχει βάλει το Πανεπιστήμιο Αθηνών την… ταρίφα για την ημερήσια αποζημίωση όσων μετακινούνται στο εσωτερικό και το εξωτερικό– της ηγεσίας και των ακολούθων της στο εσωτερικό δαπανήθηκαν τουλάχιστον 400.000 κρατικά ευρώ, μόνο την τελευταία διετία. Η πατρίς που έχει λεφτά να πληρώνει οφείλει, παρʼ όλα αυτά, να ευγνωμονεί. Διότι τα μακρινά και κουραστικά υπερατλαντικά ταξίδια της κ. Φραγκουδάκη και της κ. Δραγώνα (κακώς ταξιδεύουν μαζί στο ίδιο αεροπλάνο, δεν έχουν σκεφθεί ότι το Πρόγραμμα θα μείνει ακέφαλο αν παρ’ ελπίδα συμβεί κάτι καθ’ οδόν, που βέβαια απευχόμαστε;) που κόστισαν συνολικά 3.500 ευρώ, έγιναν για να διαδοθούν στα πέρατα της οικουμένης τα επιτεύγματα στον τομέα της εκπαίδευσης των Μουσουλμανοπαίδων, όπως τα διαπίστωσε αργότερα και η ίδια η προϊσταμένη τους, η υπουργός Παιδείας. Αυτή έκανε το λάθος να επισκεφθεί ένα σχολείο στη Θράκη –όχι, δεν ήταν στο Μ. Δέρειο, εκεί δεν πάνε οι διεθνιστές– και δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με τα παιδιά στα ελληνικά. Ο σχολαστικός παρατηρητής δεν μπόρεσε να μάθει αν έγινε χρήση διερμηνέα από το Πρόγραμμα…

Αλλά αφού μπορούμε και ξεγελάμε τους κουτόφραγκους με τη στατιστική, γιατί να μη δοκιμάσουμε να τους εξαπατήσουμε και με τη… διαπολιτισμική; Άλλωστε οι ίδιοι οι κουτόφραγκοι αγνοούν την ελληνική, για να διαπιστώσουν την πρόοδο των παιδιών στη γλώσσα. Μάλλον αρκεί η πρόοδος στα θέματα… ταυτότητας, δηλαδή η ενίσχυση της τουρκικής συνείδησης. Αυτό ακόμη και ένας κουτόφραγκος μπορεί να το διακρίνει από μακριά…

Σε μια εποχή όπου οι νέοι μεταναστεύουν από απελπισία, πένονται και εξαρτώνται από ποικίλα «βοηθήματα» και «ευεργεσίες» τρίτων, κάποιοι ιδεολογικά χρεοκοπημένοι «αριστεροί» έχουν γίνει άκρως προκλητικοί με τη χλιδή τους, μια χλιδή που χρηματοδοτείται με κρατικούς πόρους. Κάποιοι δεν είδαν, δεν ένιωσαν ούτε πρόκειται να βιώσουν ποτέ την κρίση, αλλά μας προκαλούν λέγοντας ότι θέλουν να μας σώσουν από αυτήν. Για τρία μόνο πράγματα δεν είναι βέβαιος ο σχολαστικός παρατηρητής μας: Ποιες υπηρεσίες προσέφερε στο Πρόγραμμα Μουσουλμανοπαίδων τη διετία 2006-2008 η

Αναπτυξιακή Νομού Ξάνθης ΑΕ, η οποία εισέπραξε από το Πρόγραμμα 227.015,89 κρατικά ευρώ; Ποιες υπηρεσίες προσέφερε στο ίδιο Πρόγραμμα το ίδιο διάστημα η Ανώνυμη Αναπτυξιακή Εταιρεία Ροδόπης, που εισέπραξε από το Πρόγραμμα 369.008,42 ευρώ; Η τελευταία απορία αφορά την ίδια την κ. Δραγώνα. Ποιος πλήρωνε για τις μετακινήσεις και την παραμονή της από την Αθήνα στη Θράκη μετά τον Σεπτέμβριο του 2007, όταν η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αξιολογώντας την πολιτική της πορεία και τους ιδεολογικούς της οραματισμούς, την επέβαλε στο αξίωμα του βουλευτή Επικρατείας; Μήπως το Πρόγραμμα Μουσουλμανοπαίδων; Και αν αυτό ισχύει, μια υπόθεση κάνουμε, μήπως δεν ήταν και πολύ κομψό; Ή απλώς είναι ηθικό ό,τι δεν είναι… παράνομο; Συνέχιζε, δηλαδή, η κ. Δραγώνα, κάτι που είναι φυσικά παράνομο, να είναι συνεργάτιδα του Προγράμματος Μουσουλμανοπαίδων ακόμη και όταν έγινε βουλευτής (ή «βουλευτίνα», όπως θα έλεγε η φίλη της); Μήπως τελικά αυτό μέτρησε θετικά στην αξιολόγηση του βιογραφικού της, όταν το υπέβαλε το 2009 για να καταλάβει τη θέση της ειδικής γραμματέως Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης, η οποία φυσικά της είχε δοθεί… αξιοκρατικά πριν καν αρχίσει η αξιολόγηση των υποψηφιοτήτων;

«Αυτή είναι η Ελλάδα», είχε πει κάποτε οργισμένος ο Σημίτης στη Βουλή. Αν έβλεπε πώς κατάντησε το κόμμα του οποίου κάποτε ήταν πρόεδρος, θα μπορούσε σήμερα να επαναλάβει τη φράση αντικαθιστώντας τη λέξη Ελλάδα με τη λέξη ΠΑΣΟΚ. Πράγματι, αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη. Έτσι ο σχολαστικός παρατηρητής μπόρεσε επιτέλους να δώσει την απάντηση στο καυτό ερώτημα «τι είν’ η πατρίδα μας;» – από τη σκοπιά εκείνων που το έθεσαν: εμείς οι ίδιοι και τα συμφέροντά μας. Οι προοδευτικές μας φανφάρες είναι για το… πόπολο. Σωστά, αλλά κάποτε το πόπολο μαθαίνει, και μετά… αγριεύει. Και ακόμη δεν έμαθε τίποτε… Οι σημειώσεις του σχολαστικού παρατηρητή της Κομοτηνής έχουν έκταση και βάθος. Είπαμε, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον…