Μπάχαλο με τις αρμοδιότητες
Όχι απλώς μπάχαλο, αλλά το απόλυτο μηδέν, αφού για άλλη μια φορά ο Παπανδρέου κατάφερε να τετραγωνίσει τον κύκλο με το πολυμελές και δαιδαλώδεις σχήμα που δημιούργησε.
Βουλευτές που δεν μπήκαν στην κυβέρνηση και είδαν το «άπλωμα» του
Υπουργικού Συμβουλίου άρχισαν να φοβούνται από τώρα και να λένε ότι η προσπάθεια μάλλον θα πάει χαμένη, αφού είναι θέμα χρόνου να αρχίσουν πάλι οι διαφωνίες, τα συντροφικά μαχαιρώματα μεταξύ αναπληρωτών υπουργών, υπουργών και υφυπουργών σε κάθε υπουργείο. Πόσω μάλλον αν καθυστερήσει ο καθορισμός των αρμοδιοτήτων.
Εκεί που γίνεται χαμός είναι στο υπουργείο Υγείας, Διατροφής και Άθλησης, που παίρνει αρμοδιότητες από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Επίσης, αυξημένες αρμοδιότητες έχει ο νέος υπουργός Προστασίας του Πολίτη που πολλές από αυτές συμπίπτουν με αρμοδιότητες του νέου υπουργού Περιφερειακής Ανάπτυξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που και από εκείνον φεύγουν μερικές για να πάνε στα χέρια της Λούκας Κατσέλη. Μερίδιο από το χαρτοφυλάκιο του Χρυσοχοΐδη έχει και ο Γιάννης Διαμαντίδης ως υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων. Χάνει επίσης αρμοδιότητες η Τίνα Μπιρμπίλη, που πηγαίνουν δεξιά κι αριστερά – το απόλυτο χάος!
Όλα αυτά χρειάζονται μυαλό… Αϊνστάιν για να μπούνε σε μια κοινή γραμμή και να λειτουργήσει στη συνέχεια το σύστημα ομαλά. Δυστυχώς η κυβέρνηση δεν διαθέτει τέτοιες αυθεντίες και γι’ αυτό άλλη μια φορά ο κίνδυνος είναι υπαρκτός, να μπλέξουν μεταξύ τους οι υπουργοί και να χαθούνε στη μετάφραση…
Ένας από τους λόγους για τους οποίους υποτίθεται άργησε να ξεδιπλωθεί το παζλ της νέας κυβέρνησης ήταν και η νομική επεξεργασία που γινόταν παράλληλα για να βρεθεί η κατάλληλη φόρμουλα για το πώς θα πρέπει να συνδυαστούν οι αρμοδιότητες ώστε να μην προκύψουν φαινόμενα με αλληλοεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων στην ευθύνη του κάθε υπουργού και υφυπουργού. Για φανταστείτε τι έχει να γίνει σε εκείνα τα υπουργεία όπου εκτός από τον υπουργό υπάρχουν αναπληρωτές υπουργοί και δύο υφυπουργοί… Μύλος. Επομένως το στοίχημα για τον πρωθυπουργό είναι διπλό, αν όχι πολλαπλό. Να αποφύγει τις έριδες μεταξύ των υπουργών του, τις αντιπαραθέσεις που θα προκληθούν στα πεδία των μαχών από τις αδιευκρίνιστες αρμοδιότητές τους, και το σπουδαιότερο, να προχωρήσει το κυβερνητικό έργο σύμφωνα με τις αυξημένες απαιτήσεις που έχει το ΔΝΤ.
Για να συνδυαστούν όλα αυτά, χρειάζεται κάποιος να έχει τη δύναμη, τη θέληση και την πολιτική εμπειρία να τα συντονίσει. Ο Γιάννης Ραγκούσης, που ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο στην κυβέρνηση, πόσο λέτε ότι θα αντέξει κοντά στον Πάγκαλο, που έχει το ίδιο ακριβώς αντικείμενο, μαζί με την παρακολούθηση απόδοσης του Μνημονίου; Πόσο ο Χάρης Παμπούκης θα μπορεί να μπαίνει στα πόδια του συντονιστή υπουργού; Πώς να βρούνε κοινό βηματισμό; Πόσο θα αντέξουν όλοι μαζί στον λεγόμενο «πρωινό καφέ» για να συντονίσουν το κυβερνητικό έργο και να προβάλουν την πολιτική του Παπανδρέου; Όλα αυτά μοιάζουν μακριά από την πραγματικότητα. Θα ήταν ευχής έργο οι πειραματισμοί του πρωθυπουργού να είχαν θετικό αποτέλεσμα για τη χώρα που βρίσκεται στο κόκκινο, αλλά οι περισσότεροι, ακόμη και υπουργοί, εκφράζουν επιφυλάξεις. Κανείς δεν είναι βέβαιος τι μπορεί να συμβεί σε τρεις μήνες από τώρα. Δεν έχει κάτι χειροπιαστό για να εκτιμήσει πέρα από αριθμούς. Δεν έχει πολιτική στα χέρια του για τους κατάλληλους χειρισμούς που πρέπει να κάνει. Οι αριθμοί αλλάζουν από μέρα σε μέρα και οι εκτιμήσεις πάνε τα πάνω κάτω. Η κυβέρνηση που έφτιαξε ο Παπανδρέου οδεύει προς το άγνωστο και οι υπουργοί που μετέχουν σε αυτήν κινδυνεύουν να βρεθούν εκτός πραγματικότητας.
Ορισμένα στελέχη, εξετάζοντας κριτικά τις κινήσεις του Παπανδρέου στη σκακιέρα της πολιτικής, διαπιστώνουν ότι οι επιλογές του, όχι στα πρόσωπα, αλλά όσον αφορά τη δομή της κυβέρνησης και του νέου Υπουργικού Συμβουλίου, χαρακτηρίζονται από διάθεση αναρχική και φιλελεύθερη μαζί. Δεν είναι δυνατόν τόσα μέλη να βρούνε όλοι μαζί τον μίτο που θα τους βγάλει στο φως. Δεν είναι δυνατόν να βρούνε κοινό βηματισμό σε μια σημαντική στιγμή της χώρας που χρειάζεται μετρημένα και προσεχτικά βήματα για να βγει από το τούνελ όπου βρίσκεται. Όσες φορές και να τονίσει ο πρωθυπουργός ότι η χώρα βρίσκεται μεν υπό ξένη κυριαρχία με το ΔΝΤ αλλά γρήγορα θα αποτινάξουμε τα ξένα δεσμά, με το υπάρχον πολιτικό σύστημα και το ατελέσφορο δημιούργημα του Υπουργικού Συμβουλίου όλες αυτές οι αναφορές του ακυρώνονται, γιατί η παρούσα σύνθεση της κυβέρνησης δυσκολεύει τους χειρισμούς αντί να τους απλουστεύει στην πράξη.
Ακόμη και υπουργοί το αντιλαμβάνονται και παραδέχονται πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να προχωρήσει αυτό το κυβερνητικό σχήμα. Δυστυχώς αυτό που αναμένουν σύντομα οι περισσότεροι είναι ότι η κυβέρνηση θα παρουσιάσει προβλήματα δυσλειτουργίας και θα καταλήξει να σέρνεται…