ΜΑΥΡΑ ΜΑΝΤΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ EUROSTAT ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΕΠΙ ΣΗΜΙΤΗ
Μάλλον δεν πρέπει να κοιμάται ήσυχο το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου από τις τελευταίες δηλώσεις του γενικού διευθυντή της Eurostat κ. Walter Radermacher. Όταν μάλιστα στο τέλος του μηνός Σεπτεμβρίου θα έλθουν στην Ελλάδα για έλεγχο -μαζί με τα στελέχη της «τρόικας»- και στελέχη της Eurostat.
Η έκπληξη έγκειται στο ότι η Eurostat, όπως προκύπτει από τις ίδιες τις δηλώσεις του κ. Radermacher, δεν προτίθεται ν’ αναζητήσει στοιχεία ως προς το έλλειμμα -πράγμα που θα ευχόταν, όπως είναι ευνόητο, η κυβέρνηση και ο Γ. Παπανδρέου- αλλά για το δημόσιο χρέος. Και ιδίως για ένα συγκεκριμένο στοιχείο του δημόσιου χρέους που αφορά την περίοδο του 2001, δηλαδή την περίοδο της κυβέρνησης Σημίτη!
Συγκεκριμένα η Eurostat ενδιαφέρεται για τη δράση, κατά την περίοδο εκείνη, της Goldman Sachs. Αφορμή για την έρευνα της Eurostat και στην Ελλάδα είναι η γενικότερη έρευνα που διεξάγεται για την Goldman Sachs σε Αμερική και Ευρώπη. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη μεν Αμερική η συγκεκριμένη τράπεζα αναγκάσθηκε να συμβιβασθεί καταβάλλοντας 550 εκατ. δολάρια στο αμερικανικό Δημόσιο για παραπλάνηση επενδυτών με βάση το περιβόητο επενδυτικό πρόγραμμα Abacus -τι όνομα και αυτό στην ελληνική ορολογία- που εφάρμοσε στις ΗΠΑ. Στη δε Ευρώπη η βρετανική εποπτική αρχή των αγορών FSA (Financial Services Authority) της επέβαλε πρόστιμο 31 εκατ. ευρώ επειδή κατά τη δραστηριοποίησή της στη γηραιά ήπειρο απέκρυψε τις «περιπέτειες» που είχε στην Αμερική.
Αλλά ας έλθουμε στα δικά μας. Στο στόχαστρο της Eurostat είναι τα swaps με βάση τα οποία η Goldman Sachs «βοήθησε» την κυβέρνηση Σημίτη το 2001 να «κρύψει» μέρος του δημόσιου χρέους της Ελλάδας ύψους 2,6 δισ. ευρώ! Για να πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, η συγκεκριμένη τράπεζα, σε συνεννόηση με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης Σημίτη, «εξωράισε», κατά την περίοδο της εισόδου της Ελλάδας στην ΟΝΕ, την εικόνα τμήματος του δημόσιου χρέους ύψους 2,6 δισ. ευρώ. Ειδικότερα, με τις μεθοδεύσεις της Goldman Sachs επιτεύχθηκε ανταλλαγή επιτοκίων και ισοτιμιών -πιο συγκεκριμένα μετατροπή τμήματος του χρέους από δολάρια και γιεν σε ευρώ- πάνω στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας ονομαστικού ύψους πολύ μεγαλύτερου των 6 δισ. ευρώ, προκειμένου να συγκαλυφθεί το προαναφερόμενο τμήμα του δημόσιου χρέους ύψους 2,6 δισ. ευρώ. Έτσι η Ελλάδα «κατάφερε» να δείξει τότε στους «κουτόφραγκους» της ΕΕ ότι μείωνε το ποσοστό του δημόσιου χρέους της ως προς το ΑΕΠ από 105,3% σε 103,7%. Και επειδή, φυσικά, τίποτα δεν γίνεται «δωρεάν», η Ελλάδα και φορτώθηκε μακροπρόθεσμα το σύνολο του δημόσιου χρέους -άρα και τα 2,6 δισ. ευρώ- αλλά και υπέρογκους τόκους ως το 2019. Κοντά 1 εκατομμύριο ευρώ την ημέρα θα πληρώνουμε ως τότε για τόκους με βάση τη μεθόδευση αυτή, χωρίς φυσικά, όπως προαναφέρθηκε, να έχει σβήσει το τμήμα του δημόσιου χρέους για το οποίο έγιναν οι μεθοδεύσεις! Χώρια το γεγονός ότι ουδέποτε η κυβέρνηση Σημίτη έδωσε στοιχεία για το ποια ήταν η προμήθεια της Goldman Sachs. Κάποιοι μιλούν -χωρίς να είναι επιβεβαιωμένο- για προμήθεια που υπερβαίνει τα 200 εκατ. δολάρια! Ό,τι όμως και να συμβαίνει με τη σπερμολογία αυτή, το εντυπωσιακό είναι ότι ουδέποτε το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση -παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις σ’ επίπεδο κοινοβουλευτικού ελέγχου- δέχθηκε να δώσει οποιαδήποτε διευκρίνιση ή οποιοδήποτε στοιχείο ικανό να διαλύσει τ’ απειλητικά σύννεφα πάνω απ’ αυτήν τη σκοτεινή υπόθεση. Είναι επίσης πολύ «περίεργη» η στάση των φιλικών προς την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ΜΜΕ στα όσα τελευταία έρχονται στο φως ως προς την υπόθεση αυτή.
Οι δυσμενείς επιπτώσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου απ’ αυτήν την κίνηση της Eurostat έχουν πολλές όψεις. Κυριότερες όμως είναι οι εξής δύο: Πρώτον, εκεί που η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου περίμενε ν’ αναδείξει η Eurostat το ζήτημα του ελλείμματος, που τη βολεύει εν όψει των όσων καταμαρτυρεί κατά της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή, η υπηρεσία αυτή της ΕΕ εντοπίζει το ζήτημα στην «αχίλλειο πτέρνα» του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή στο δημόσιο χρέος και μάλιστα κατά την περίοδο της κυβέρνησης Σημίτη. Δεύτερον, η στάση αυτή της Eurostat έρχεται να ενισχύσει την τοποθέτηση του Α. Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας ως προς την περιβόητη Εξεταστική Επιτροπή για την Οικονομία που μετά «βαΐων και κλάδων» έχει εξαγγείλει το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Γ. Παπανδρέου. Με απλές λέξεις, και ύστερα από την έρευνα που θα διεξαγάγει η Eurostat, είναι δυνατόν ο κ. Γ. Παπανδρέου να μη δεχθεί το αίτημα Σαμαρά, σύμφωνα με το οποίο αν συσταθεί αυτή η Εξεταστική Επιτροπή δεν μπορεί παρά να ερευνήσει τα οικονομικά μας στοιχεία τόσο προ του 2004 όσο και μετά το 2009;