Λιμνάζουν 9 μήνες 110 αιτήσεις για Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών!
Επί 9 και πλέον μήνες λίμναζαν στο γραφείο του υφυπουργού Παιδείας κ. Γιάννη Πανάρετου περισσότερες από 110 αιτήσεις για έγκριση Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών από όλα τα πανεπιστήμια της χώρας, χωρίς να παρέχεται η οποιαδήποτε εξήγηση για τους λόγους της μη προώθησής τους. Μεταξύ αυτών και πολλά νέα αξιόλογα προγράμματα, τροποποιήσεις παλαιοτέρων, ακόμη και συνεργασίες με ξένα πανεπιστήμια. Όλα τα προγράμματα αυτά πληρούσαν τις προϋποθέσεις έγκρισής τους, εφόσον είχαν υποστεί εξονυχιστικό έλεγχο νομιμότητας από την αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου.
Ξαφνικά κι ενώ οι διαμαρτυρίες των ενδιαφερομένων έφθασαν μέχρι τη Βουλή, όπου κατατέθηκε και σχετική ερώτηση, ο κ. υφυπουργός «απεφάσισε και διέταξε» (ίσως για να δείξει ποιος είναι το πραγματικό «αφεντικό» στο υπουργείο Παιδείας) ότι δεν εγκρίνεται κανένα νέο πρόγραμμα, ακόμα και αλλαγή τίτλου ή γνωστικού αντικειμένου υφισταμένων (!), μέχρι να ψηφισθεί νέος νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση (ο Θεός γνωρίζει πότε). Και αυτό όταν ισχύει ακόμη ο νόμος που ψηφίσθηκε μόλις πριν από 2 χρόνια, με αρκετές μεταγενέστερες προσθήκες και ρυθμίσεις.
Αντί λοιπόν να βγάζει αποφάσεις με τη νοοτροπία του «ράβε ξήλωνε», αποφάσεις που τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα, αφού παραβιάζουν βάναυσα την αυτοτέλεια των ΑΕΙ, ο κ. Πανάρετος οφείλει να εξηγήσει στην εμβρόντητη πανεπιστημιακή κοινότητα τι είναι αυτό που τον ενοχλεί τόσο πολύ στην υφιστάμενη νομοθεσία για να αλλάξει τον νόμο στο σύνολό του. Αν τον ενοχλεί η έλλειψη εξωτερικής αξιολόγησης των ΑΕΙ, την ευθύνη δεν την έχουν τα ιδρύματα που θίγονται και στερούνται νέων μεταπτυχιακών προγραμμάτων, αλλά αποκλειστικά ο ίδιος και η υπόλοιπη ηγεσία του υπουργείου, που δεν αξιώθηκαν εδώ και 10 μήνες να αποδεσμεύσουν τα απαραίτητα κονδύλια για να αμειφθούν οι εξωτερικοί αξιολογητές. Ας πάνε λοιπόν στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές τα ελληνόπουλα, ας ξοδευθεί πολύτιμο συνάλλαγμα και ας δοθεί ένα ακόμη πλήγμα στην πανεπιστημιακή έρευνα, που εδώ και πολύ καιρό βρίσκεται σε τέλμα εις δόξαν της ακατανόητα μίζερης νοοτροπίας της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας. Εκείνο πάντως που ξενίζει ιδιαίτερα είναι η στάση της ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών (της γνωστής ΠΟΣΔΕΠ), τόσο σ’ αυτό το τελευταίο κρούσμα αυθαιρεσίας όσο και στα υπόλοιπα πλήγματα που κατά συρροήν δέχεται τελευταία το ελληνικό πανεπιστήμιο. Οι αντιδράσεις της ήταν κάτι περισσότερο από υποτονικές στις περικοπές μισθών και επιδομάτων των πανεπιστημιακών, στην άγρια περικοπή (περισσότερο από 30%) των λειτουργικών δαπανών των ΑΕΙ, στην ουσιαστική ματαίωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και στη μη χορήγηση πιστώσεων για συμβασιούχους διδάσκοντες του ΠΔ 407/80. Μήπως ζήλεψαν τη «δόξα» (διάβαζε καθολική απαξίωση) της ΓΣΕΕ;