Θυμηδία και αποστροφή…

Η εξουσία Παπανδρέου, πέραν της λαϊκής οργής, προκαλεί θυμηδία και αποστροφή. Διότι ποτέ, καμία κυβέρνηση, δεν δημιούργησε τόσο γρήγορα εικόνα ιλαρότητας και αυτογελοιοποίησης. Αψευδής μάρτυς ο πρόσφατος ανασχηματισμός, ο οποίος ως γεγονός εμπίπτει μάλλον στην αρμοδιότητα των γελοιογράφων και της επιθεώρησης, παρά στο πεδίο ευθύνης τής, έστω αυστηρής, κριτικής…
Στην παθολογία του κυβερνώντος νεο-Παπανδρεϊσμού το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο δεν επισημαίνεται τόσο στις δυσλειτουργίες του κυβερνητικού έργου -σ’ αυτό το ανεκδιήγητο και προφανές «βλέποντας και κάνοντας»- αλλά στην προκλητική αντιστροφή της πραγματικότητας και τη θρασύτατη διαστρέβλωση λέξεων και εννοιών. Πρόκειται για ενσυνείδητη πρακτική, η οποία έχει ένα θλιβερό προηγούμενο: όταν αποφασίστηκε η επίθεση εναντίον της Σερβίας, ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γιόσκα Φίσερ είχε το θράσος να φωνάξει «No Pasaran». Καταγέλαστη αθλιότης: ο παλιός αριστεριστής και μετέπειτα πειθήνιο όργανο του ΝΑΤΟ, επιστράτευσε το «Δεν θα περάσουν» της θρυλικής Ιμπαρούρι ενάντια στον Φράνκο, για να ταυτίσει συκοφαντικά τους αμυνόμενους Σέρβους με φασίστες και να νομιμοποιήσει την γκανγκστερική επίθεση της Δύσης…
Το ίδιο, κατ’ αναλογίαν, επιχειρεί και ο Γ. Παπανδρέου: βαπτίζει το δυναστικό Μνημόνιο μονόδρομο σωτηρίας. Χαρακτηρίζει ένδειξη αλληλεγγύης τους δυσβάστακτους φόρους. Προβάλλει ως στοιχείο νεωτερικής αντιλήψεως τη σκανδαλώδη αδράνεια (ακόμη υπάρχουν εφορίες χωρίς επικεφαλής, ενώ μόλις πριν από έναν μήνα εδέησε να τοποθετήσει ηγεσία στο ΙΚΑ). Ομιλεί για ανοιχτή διακυβέρνηση ενώ έχει παραγκωνίσει οργανικές και θεσμικές (κομματικές) λειτουργίες. Σεμνύνεται ότι υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα με το… αντιεξουσιαστικό του σχήμα τη στιγμή που υλοποιεί άνωθεν -και έξωθεν- εντολές του ΔΝΤ και της Ένωσης. Υπαναχωρεί και αντί να παραδεχθεί το λάθος του (π.χ. με το υπουργείο Ναυτιλίας ή με το «μικρό και ευέλικτο σχήμα»), προβάλλει εξοργιστικές και ιλαρές δικαιολογίες – ότι τάχα η κατάσταση έκτακτης ανάγκης επιβάλλει τέτοιες αλλαγές… Και το πλέον πρόσφατο κρούσμα από την πλούσια συγκομιδή: με αφορμή τις αντιδράσεις και τα σχόλια για τον νυχτωμένο ανασχηματισμό -αυτήν την αποθέωση της μικροπολιτικής λογικής- κάλεσε τους υπουργούς του και τον λαό να μην ενδίδουν στις σειρήνες των παραπολιτικών σχολίων!
Όμως η συστηματική διαστρέβλωση λέξεων και εννοιών θα έπασχε ως επιχείρηση αλλοίωσης των πραγματικών δεδομένων, αν δεν συνοδευόταν από την κατακλυσμιαία προπαγάνδα των χειραγωγημένων Μέσων Ενημέρωσης. Στο πεδίο αυτό η κυβέρνηση Παπανδρέου τα καταφέρνει περίφημα, όπως κατέδειξε και ο θλιβερός ανασχηματισμός: διανοείστε τι θα συνέβαινε αν είχε επιχειρήσει κάτι παρόμοιο π.χ. ο Καραμανλής; Ακόμη θα έσταζαν σαρκασμό και φαρμάκι τα βραδινά δελτία και τα πρωτοσέλιδα. Αλλά να ‘ταν αυτό το μόνο δείγμα προκλητικής μονομέρειας και επιλεκτικής κριτικής… Κραυγαλέα υποβαθμίστηκε η ηχηρή αποκάλυψη ότι ο Γ. Παπανδρέου ήξερε από το καλοκαίρι του ’09 όλα τα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας, με πρώτο το ύψος του ελλείμματος. Στα ψιλά πέρασαν οι αποκαλυπτικές καταγγελίες ότι η ελληνική κυβέρνηση δέχθηκε αδιαμαρτύρητα τους όρους της Ένωσης για τον σφαγιαστικό δανεισμό και το επαχθές Μνημόνιο. Προβλήθηκε ως ανούσια λεπτομέρεια η συγκλονιστική αποκάλυψη για τα swaps του Σημίτη και τα ψεύτικα στοιχεία με τα οποία μπήκε η χώρα στην ΟΝΕ. Και βέβαια την έφαγε το μαύρο το σκοτάδι την πρόσφατη αποκάλυψη για το τι έλεγε περί ΔΝΤ ο Γ. Παπανδρέου, μόλις τέσσερις μήνες πριν από τις εκλογές. Ούτε καν μια σχολιαστική αναφορά από τα σοβαρά δελτία και ξιφήρη πρωτοσέλιδα…
Εν πάση περιπτώσει, ιδού τι είπε για το ΔΝΤ στις 9/6/2009, στον διαδικτυακό τόπο TVXS: «Ιδιαίτερα το ΔΝΤ δεν έχει τη φήμη ούτε για την κοινωνική του δικαιοσύνη ούτε βεβαίως και για την αποτελεσματικότητά του. Να πηγαίνει σε άλλες χώρες, αναπτυσσόμενες, και να ζητά, να τους λέει ότι επειδή έχετε πολλά δάνεια πρέπει να κόψετε, και το πρώτο που θα κόψετε είναι η Παιδεία παραδείγματος χάριν. Αυτές είναι επίσημες πράξεις τους. Ουσιαστικά κόβει το μέλλον της χώρας. Μπορεί αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για ένα – δυο χρόνια, αλλά ουσιαστικά καταδικάζει τη χώρα αυτή στην υπανάπτυξη, σε μόνιμη βάση. Άρα δεν έχουμε κανέναν λόγο εμείς να μπούμε σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η οποία πιθανώς να διολισθήσει σε όρους αρνητικοί για την πορεία της χώρας μας». (…Ειρήσθω εν παρόδω ότι η στήλη παραθέτει επακριβώς το κείμενο και παράλληλα σηκώνει ψηλά τα χέρια μπροστά στα αφοπλιστικά ελληνικά του πρωθυπουργού)…
Θα είναι θαύμα αν μακροημερεύσει η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Με κραυγαλέες αδυναμίες, ακόμη και στον τομέα της διαχείρισης και με τόσο θολό οικονομικό πεδίο, καμία προπαγάνδα, όσο αδυσώπητη και να είναι, δεν δύναται να αποτρέψει την πτώση και την εκλογική καταβαράθρωση. Το δυστύχημα για τη χώρα, όπως έχει γράψει εγκαίρως η στήλη, είναι ότι ορισμένες καλές προθέσεις και αξιοσημείωτες προσπάθειες της κυβέρνησης Παπανδρέου, που αφορούν στο συμμάζεμα του κράτους, κινδυνεύουν να μείνουν στα χαρτιά… Ο πρωθυπουργός χάνει μια ιστορική ευκαιρία να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων. Ο άνισος Καραμανλής, και πολύ περισσότερο ο ολίγιστος Σημίτης, ελάχιστα θα απασχολήσουν τους ιστορικούς του μέλλοντος. Απ’ ό,τι φαίνεται , ο Γ. Παπανδρέου θα έχει σκληρότερη μοίρα: το ελάχιστο ίχνος του, ενδέχεται να το συνοδεύει η ιλαρότης…
ΥΓ.: Σοβαρά ανταγωνιστικός σε ιλαρότητα αποδεικνύεται ο ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά η ομάδα Αλαβάνου. Η αυτιστική καθήλωση του συγκεκριμένου χώρου δεν έχει προηγούμενο…