Χαμός στο Πολεμικό Ναυτικό

Στις επιστολές τους οι Ναύαρχοι άφησαν πολλά υπονοούμενα για παρακμιακά φαινόμενα μέσα στις Ένοπλες Δυνάμεις. Μετά τον Ναύαρχο Φενέκο, ο οποίος παραιτήθηκε αφήνοντας αιχμές για τον απαράδεκτο τρόπο με τον οποίο η πολιτική ηγεσία αντιμετωπίζει τα στελέχη των ΕΔ, ήρθε προ ολίγων ημερών η παραίτηση βόμβα του Ναυάρχου Α. Παπαϊωάννου ο οποίος κατηγορεί την ηγεσία για αλλαγή των «αξιακών κωδίκων» του Πολεμικού Ναυτικού, «έλλειψη οράματος», μη αξιοκρατικές τοποθετήσεις, «ανούσια και τυπική» λειτουργία του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου, ενώ εκφράζει «ανησυχίες» για τη μελλοντική εξέλιξη στο ΠΝ.
Πιο συγκεκριμένα, στην επιστολή παραίτησης ο Ναύαρχος Παπαϊωάννου χαρακτηριστικά αναφέρει: «Κατά την προσωπική μου άποψη, το τελευταίο διάστημα, το ΠΝ έχει μεταβάλει σημαντικά τον αξιακό του Κώδικα που έχει σαν αποτέλεσμα τη δυσαρέσκεια του στρατιωτικού προσωπικού και την έλλειψη οράματος και φιλοδοξίας που απορρέει από αυτό. Δεν ισχυρίζομαι ότι κατά το παρελθόν και στην έκταση που μου ήταν δυνατόν να αντιληφθώ δεν συνέβαιναν γεγονότα που έρχονταν σε προφανή αντίθεση με τους όρους της ορθής και αξιοκρατικής λειτουργίας του ΠΝ, πλην όμως, κατά την άποψή μου, τα φαινόμενα αυτά μεγεθύνθηκαν σε βαθμό που πάγιοι κανόνες και αρχές να κλονίζονται σημαντικά… Παρά το γεγονός ότι η υφιστάμενη οικονομική συγκυρία δεν αποτελεί επ’ ουδενί αιτιολογία για τη μη υλοποίηση θεσμικών αλλαγών που θα βελτιώσουν και θα ανακουφίσουν τα χρόνια προβλήματα του στρατιωτικού προσωπικού, όσον αφορά κυρίως αξιοκρατικά κριτήρια τοποθέτησης, φαίνεται ότι ουδεμία κινητικότητα προς την κατεύθυνση αυτή υπάρχει. Τούτο μου δημιουργεί εύλογη ανησυχία για τη μελλοντική εξέλιξη στο ΠΝ που με αγάπη και σεβασμό υπηρέτησα για 35 χρόνια… Ήλπιζα ότι η προαγωγή μου σε Υποναύαρχο και η επακόλουθη συμμετοχή μου στο Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο (ΑΝΣ) που αξιωματικά αποτελεί το ανώτατο όργανο λήψεως αποφάσεων του ΠΝ, θα μου έδινε τη δυνατότητα να επεμβαίνω και διατυπώνοντας τις απόψεις μου να παρουσιάζω την εικόνα που από την πλευρά μου έχρηζε άμεσης αλλαγής. Δυστυχώς, οι προσδοκίες μου αυτές διαψεύστηκαν και είδα την παρουσία μου σε αυτό να μετατρέπεται σε μια ανούσια και τυπική συμμετοχή… Θα ευχόμουν τα παραπάνω να αποτελούν δική μου λανθασμένη αντίληψη. Φοβούμαι όμως ότι όσο και αν η υποκειμενικότητα αποτελεί στρέβλωση της πραγματικότητας, η σημερινή κατάσταση στο ΠΝ είναι διαφορετική από το προσωπικό μου σύστημα αξιών που ούτε εγώ μπορώ να την εκφράσω, αλλά ούτε αυτή να με εκπροσωπεί».
Είναι χαρακτηριστική η αγωνιώδης απάντηση του Αρχηγού του Ναυτικού που προσπαθεί μάταια να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, λέγοντας μεταξύ των άλλων το εξής απίθανο: «Η γενικότερη αναφορά του (Υποναύαρχου Αντώνιου Παπαϊωάννου) και ο αόριστος σχολιασμός του με υπαινικτικές διατυπώσεις που δεν μορφοποιούν συγκεκριμένο αίτημα/παράπονο και δεν προτείνουν συγκεκριμένο σχήμα ή μοντέλο λειτουργίας του Στρατεύματος, δεν αφήνουν περιθώρια στη Διοίκηση να αντιληφθεί τις κατά την άποψή του οφειλόμενες υποχρεώσεις της τόσο έναντι του συνόλου του προσωπικού του ΠΝ, όσο και προς το πρόσωπό του». Και εν συνεχεία αναφέρεται σε σωρεία κυβερνητικών πρωτοβουλιών όπως η κατάθεση του νέου νομοσχεδίου για την εξέλιξη των στελεχών, τη νέα Δομή Δυνάμεων, τα εξοπλιστικά κ.λπ., ως αιτιολογία ότι τα πράγματα στις ΕΔ βαίνουν καλώς.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η παραίτηση αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Ναύαρχος Παπαϊωάννου κατέλαβε τη θέση τού επίσης παραιτηθέντος για λόγους ευθιξίας Ναυάρχου Φενέκου μόλις πριν από τέσσερις μήνες, ενώ έχει στενή συγγενική σχέση με εν ενεργεία βουλευτή του ΠΑΣΟΚ.
Οι γνωρίζοντες λένε ότι ο έμπειρος αξιωματικός που, σημειωτέον, διετέλεσε και Διοικητής της Ναυτικής Δύναμης της Ευρωπαϊκής Ένωσης εναντίον των πειρατών της Σομαλίας, με την επιστολή παραίτησης «κόλαφο» ήθελε να αναδείξει και να καταδικάσει το σύστημα της ηγεσίας του Πολεμικού Ναυτικού και την ανυπαρξία ουσιαστικών διαδικασιών εντός του Ανώτατου Ναυτικού Συμβουλίου. Με την πράξη του αυτή ο Ναύαρχος δείχνει ότι το σύστημα των «αποστράτων», που ουσιαστικά κυβερνά αυτήν τη στιγμή το Πολεμικό Ναυτικό, δεν προσφέρει όραμα ούτε διέξοδο στα προβλήματα των στελεχών, αλλά μόνο δυσαρέσκεια.
Χαρακτηριστικά, την ημέρα της παραίτησής του φέρεται να έχει πει στους ανωτέρους του: «Εγώ έχω περάσει 7 φορές τη διώρυγα του Σουέζ σε επιχειρησιακές αποστολές, ενώ άλλοι δεν έχουν φτάσει ούτε στην Κάρπαθο κι όμως αυτοί μας κάνουν κουμάντο» υπονοώντας προφανώς τα ελλιπή προσόντα άλλων Ναυάρχων του ΠΝ οι οποίοι όμως είναι «αρεστοί» στο σύστημα.
Όλη αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει έντονο προβληματισμό και αγανάκτηση στα στελέχη του ΠΝ, που πλέον αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα λειτουργίας αφού, εκτός από τις πρωτοφανείς σε αριθμό παραιτήσεις, αδυνατεί να συμπληρώσει το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο όπου υπάρχουν δύο θέσεις κενές στους μάχιμους (ποσοστό 20%), επειδή μετά το πογκρόμ των κρίσεων του Μαρτίου, όπου αποστρατεύτηκαν ικανότατοι αξιωματικοί για να προωθηθούν οι «ημέτεροι», οι υπάρχοντες Αρχιπλοίαρχοι δεν έχουν συμπληρώσει τον ελάχιστο χρόνο στον βαθμό για να προαχθούν σε Υποναυάρχους.
Μαθαίνουμε επίσης ότι το θέμα οδεύει για τη Βουλή. Αλήθεια, τι έχει να πει ο πολυπράγμων υπουργός κ. Ε. Βενιζέλος; Είναι ικανοποιημένος από τα συμβαίνοντα; Τι θα κάνει για να σταματήσει την κατρακύλα;