Πρόταση για την ονομασία των Σκοπίων παρέδωσε ο Νίμιτς

Σύμφωνα με ακριβείς πληροφορίες, η ελληνική πλευρά έχει συμφωνήσει σε συγκεκριμένο όνομα και απομένει η θετική απάντηση της γειτονικής χώρας.

Πιο συγκεκριμένα, αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) που ταξίδεψε πρόσφατα στη Νέα Υόρκη συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ και μεταξύ των θεμάτων που συζήτησε μαζί του ήταν και το Σκοπιανό. Τι προέκυψε από τις απαντήσεις του; Ότι τον περασμένο Ιούλιο ο ειδικός μεσολαβητής Μ. Νίμιτς παρέδωσε και στις δυο πλευρές πρόταση με την τελική ονομασία, την οποία έχει ήδη αποδεχθεί η Αθήνα και πλέον στον ΟΗΕ περιμένουν την απάντηση των Σκοπίων. Όλα αυτά κινήθηκαν σε παρασκηνιακό επίπεδο, αφού η τελευταία επίσημη επαφή με τη μεσολάβηση του ΟΗΕ πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Νοέμβριο. Διπλωματικοί παράγοντες που είχαν εμπλοκή στις επίσημες διαπραγματεύσεις σημείωναν ότι η μόνη ονομασία που θα μπορούσε να συζητήσει η Ελλάδα θα ήταν το «VARDARSKA MAKEDONIA» (Βαρδαρική Μακεδονία) για όλες τις χρήσεις. Όπως προαναφέραμε, όλες οι διαπραγματεύσεις εξελίσσονται στο παρασκήνιο και η κυβέρνηση δεν θεωρεί σκόπιμο να ενημερώσει τον ελληνικό λαό, έστω τα κόμματα, ούτε καν την αξιωματική αντιπολίτευση, με στόχο προφανώς να φέρει τους πάντες προ τετελεσμένων γεγονότων και να περιορίσει (όπως ελπίζει) την έκταση των αντιδράσεων. Το θέμα αναμένεται να συζητήσει ο Γ. Παπανδρέου κατά την επίσκεψή του στη Ν. Υόρκη, όπου θα πάει (το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου) για να πάρει μέρος στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Στο περιθώριο των εργασιών αναμένεται να συναντηθεί με τον σκοπιανό ομόλογό του, οπότε θα συζητηθεί το θέμα της ονομασίας, ενώ θα έχει συνάντηση και με τον Πρόεδρο της Τουρκίας, κ. Γκιουλ.

Πιέσεις

Στο μεταξύ, η Γερμανία ασκεί ασφυκτικές πιέσεις σε πέντε χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, που δεν έχουν αναγνωρίσει το Κόσοβο, να προχωρήσουν στην αναγνώρισή του. Η κυβέρνηση Μέρκελ αποδίδει μεγάλη σημασία στο συγκεκριμένο ζήτημα, ξεκινάει μάλιστα καμπάνια προκειμένου να πιέσει για την αναγκαιότητα (αλλά και τη χρησιμότητα) μιας τέτοιας απόφασης, που για την Ελλάδα δεν είναι εύκολο να την αποδεχθεί.