Ισοπέδωση του ατόμου με σαδιστικές απαγορεύσεις εν μέσω δεινής κρίσεως

Οι φωστήρες που υποτίθεται ότι μας κυβερνούν ενώ μας εξουσιάζουν οι γνωστοί ΕΝΤΟΛΕΙΣ ΤΟΥΣ, έχουν υπερβεί τα εσκαμμένα. Δεν σέβονται πλέον τίποτα και δεν ορρωδούν προ ουδενός. Έχουν μπει ακόμα και στην ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΣΦΑΙΡΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ και αλωνίζουν ανεξέλεγκτα, λες και η προσωπικότητα του ατόμου είναι ΑΘΥΡΜΑ. Λες και ο άνθρωπος ΔΕΝ διαθέτει σκέψη, βούληση και συναίσθημα και ΔΕΝ έχει επίγνωση των καθηκόντων του απέναντι στους συνανθρώπους του. (Ολοφάνερη πρόθεσή τους, άλλωστε, είναι η αντιπαράθεση και αλληλοεξόντωση επαγγελματικών και πάσης φύσεως άλλων κατηγοριών ανθρώπων.)
Όλοι γνωρίζουμε, καπνιστές και μη, πόσο επιβλαβής για την υγεία είναι ο εθισμός στο τσιγάρο, ιδίως όταν πρόκειται για κατανάλωση υπερβολικών ποσοτήτων. (Πέντε – έξι τσιγαράκια την ημέρα μαζί με τον καφέ και μετά το φαγητό μπορεί να είναι και ευεργετικά.) Οι αντικαπνιστές, με πρώτους και καλύτερους εκείνους που έχουν κόψει το τσιγάρο, έχουν ευθυγραμμιστεί απόλυτα με την καταπιεστικότατη και απειλητικότατη για την πολύ ισχνή πλέον τσέπη των παραβατών κ. Ξενογιαννακοπούλου –διαδραματίζει ρόλο η δυστυχής που ουδόλως της πηγαίνει– και έχουν μετατραπεί σε διαπρύσιους κήρυκες της δικτατορικώ τω τρόπω πάταξης του καπνίσματος.
Οι εν λόγω αγνοούν (ή κάνουν πως αγνοούν) τις αντίστροφα αρνητικές για την υγεία συνέπειες του ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΤΗΣ ΣΤΕΡΗΣΗΣ. Ενός συνδρόμου μάλιστα που μπορεί να οδηγήσει ορισμένους στη χρήση καταστροφικών για το άτομο ναρκωτικών. Πάνε αρκετά χρόνια, θυμίζω, που ο Παπανδρέου ο τρίτος συνιστούσε –για να πρωτοτυπήσει και να εντυπωσιάσει προδήλως– να φυτεύουμε, ακόμα και στις γλάστρες μας, ινδική κάνναβη, το δηλητηριώδες δηλαδή φυτό από το οποίο παράγεται το χασίσι! Σύσταση –εξυπακούεται– που σήμαινε ότι το θεωρούσε ένα ήπιο μεν ναρκωτικό, ΚΑΛΥΤΕΡΟ όμως από το τσιγάρο!
Πέρα όμως από την ελευθερία του ατόμου και το δικαίωμά του να διαθέτει τον εαυτό του και το σώμα του όπως θέλει, ακόμα και εις βάρος της υγείας του, η ρητή απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους –απαγόρευση ορθή για τα νοσοκομεία, τα σχολεία και τα κάθε είδους γραφεία– σμπαραλιάζει την κοινωνική ζωή και εξουθενώνει τις παρέες ανθρώπων που δεν θα μπορούν να συναντιούνται ούτε σε εστιατόρια ούτε σε καφενεία ούτε σε κλαμπ (οι απαρτιζόμενες από νεώτερους).
Στον οικονομικό τομέα η απαγόρευση του καπνίσματος εν μέσω δεινότατης οικονομικής κρίσης, είναι αυτόχρημα καταστροφική. Τα καφενεία, ο παραδοσιακός στην Ελλάδα χώρος συγκέντρωσης των ανδρών ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ, θα κλείσουν. Καφές χωρίς τσιγάρο είναι σκέτο φαρμάκι. Στη Γαλλία, με πρωτεύουσα την πόλη του φωτός και της ελευθερίας, από τα 200.000 καφενεία έχουν κλείσει 180.000! (Όσα απέμειναν διαθέτουν διαμορφωμένους εξωτερικούς χώρους όπου επιτρέπεται το κάπνισμα.)
Εκτός από τα καφενεία, πόσοι στη χώρα μας θα πηγαίνουν σε εστιατόρια (τα περισσότερα από τα οποία είναι μικρά) και σε κλαμπ; Ελάχιστοι. Με αποτέλεσμα –τι άλλο;– να αυξηθεί ριζικά το κατέβασμα των ρολών. Γεγονός που σημαίνει ότι, πλην αρκετών ιδιοκτητών τους, θα… εμπλουτιστεί ο ήδη πολύ μεγάλος αριθμός των ανέργων και με γκαρσόνια. (Μου είναι αδύνατον να μπω στο πετσί ενός άνεργου, αλλά αν το μπορούσα, δεν θα ήθελα να ζω. Εκτός εάν ήμουνα ηθελημένα άνεργος ή άεργος και ξεκοκάλιζα την αμύθητη περιουσία του μπαμπάκα μου…) Ποιος θα πίστευε πριν από έντεκα μήνες παρά μία ημέρα ακριβώς ότι ο Παπανδρέου ο τρίτος θα καταντούσε σε τέτοιο χάλι τη χώρα μας και τους κατοίκους της; ΚΑΝΕΝΑΣ!
Επειδή θα ακολουθήσει σχετικά μεγάλο υστερόγραφο, θα καταλήξω με την εύλογη, πιστεύω, διαπίστωση ότι ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ επέλεξαν οι φωστήρες μας τις προηγούμενες ημέρες για να εξαπολύσουν τη σφοδρή επίθεση κατά του καπνίσματος, ώστε ΝΑ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΟΥΝ τον κόσμο από τα νέα ΕΠΑΧΘΕΣΤΑΤΑ μέτρα που θα μας χτυπήσουν κατακέφαλα.
ΥΓ.: Την Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου τρέχοντος έτους συμπληρώθηκαν 36 ολόκληρα χρόνια από τη συνέντευξη Τύπου, κατά την οποία ανακοινώθηκε η «Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη». Λόγω του ότι η αφεντιά μου προλόγισε τότε τον Ανδρέα Παπανδρέου και διηύθυνε, μετά την εκ μέρους του ανάγνωση της «Διακήρυξης», την προς τον ελληνικό και ξένο Τύπο συνέντευξη, θα παραθέσω μερικά αποσπάσματα των θέσεων που είχα διατυπώσει:
«(…) Επειδή τις τελευταίες μέρες πολλά λέχθηκαν και πολλά γράφτηκαν για προσωποπαγή πολιτικά σχήματα σε αντιδιαστολή με πολιτικούς σχηματισμούς που η δόμησή τους γίνεται επί τη βάσει συλλογικών και εναλλασσόμενων ηγεσιών, είναι χρήσιμο να διευκρινιστεί εξ αρχής πως ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι ο PRIMUS INTER PARES, ο πρώτος μεταξύ ίσων, στη συλλογική αυτή προσπάθεια και πως έτσι αντιλαμβάνεται και ο ίδιος τον ρόλο του στα πλαίσια του νέου πολιτικού κινήματος. (…) Το νέο πολιτικό κίνημα φιλοδοξεί, εκτός των άλλων, να εισαγάγει νέα πολιτικά ήθη στον τόπο – γεγονός που σημαίνει πως είναι αδιανόητη και ανεπίτρεπτη η αναβίωση του παλαιοκομματισμού. (…) Δεν είναι ούτε νοητό ούτε θεμιτό να αντιμετωπίζεται πια ο Έλληνας σαν δυνάμει ψηφοφόρος, που με λογής τεχνάσματα και υποσχέσεις ή με την υποδαύλιση υπαρκτών και ανύπαρκτων φόβων θα του υποκλέπτεται κάθε τετραετία η ψήφος. (…) Από δω κι εμπρός, αυτή τουλάχιστον είναι η πρόθεση η δική μας, θα υπάρξει πολιτισμένη αντιδικία στον πολιτικό στίβο που θα συνεπάγεται και θα προϋποθέτει τον σεβασμό για τον αντίπαλο. Αρκεί όλα τα πολιτικά σχήματα –και κυρίως η Δεξιά– να μη θέτουν σε αμφισβήτηση την εθνικοφροσύνη των άλλων και την ικανότητα των αντιπάλων τους να κυβερνούν επωφελώς για τον λαό και το έθνος τη χώρα, όταν το επιτάσσει η λαϊκή θέληση. Εθνικοφροσύνη και προοδευτικότητα –αυτό πρέπει να το καταλάβουν επιτέλους οι πάντες– δεν αποτελούν αντίφαση! Άλλωστε τι είναι αν δεν είναι έκφραση υπέρτατης εθνικοφροσύνης το σύνθημα: Εθνική ανεξαρτησία;».
Δύο σύντομες παρατηρήσεις. Μία προσωπική και μία γενική. Η προσωπική: Πάνε να διαγράψουν τον ρόλο μου εκείνη την ιστορική ημέρα. Εξαφανίζουν το πρόσωπό μου από φωτογραφίες δίπλα στον Ανδρέα και ισχυρίζονται ότι υπεύθυνος του γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ –ΠΑ.ΣΟ.Κ. τότε– ήταν ο… Γιώργος Κατσιφάρας. Και η γενική παρατήρηση: Τα λεχθέντα εκ μέρους μου τα πιστεύαμε όλοι ανεξαιρέτως. Και πρώτος απʼ όλους ο Ανδρέας Παπανδρέου που είχε τις καλύτερες των προθέσεων τους πρώτους μόνο μήνες… Από τότε και στο εξής δεν υπήρξε στην Ελλάδα μη προσωποπαγές κόμμα. Εξαίρεση δεν αποτελεί ούτε το ΚΚΕ.