ΑΝΑΔΟΥΛΕΙΕΣ, ΜΠΗΚΕ Ο ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΟΙ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΑΡΧΙΣΑΝΕ: ΠΩΛΕΙΤΑΙ Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ

Κατέβηκε απ’ τήν άμαξα
ένας γέρος ξεκούτης
κουτσαίνοντας απ’ τό δεξί.
Τό ύφος του; Τσιφούτης.

Στήθηκε στήν απανεμιά
καί κοίταζε μέ κιάλια
ψηλά στά διαζώματα
σείων καί μιά βεντάλια.

Τά σάλια του κυλούσανε
στό μιαρό πιγούνι
κι έμοιαζε μέ βρικόλακα.
Κράταγε καί μπαστούνι.

Η σοφεράντζα πλάι του
–ο υποτακτικός του–
τόν σίελο τού σκούπιζε
συνέχεια… καί δώσ’ του.

Αφού ελοξοκοίταξε
ο Γέρων τά τοπία
άρχισε πάλι νά κοιτά
γιατ’ είχε μυωπία.

Βλαστήμαγε, μουρμούριζε
κι άρχισε νά ρωτάει
περαστικούς καί καθιστούς
κι ύστερα νά κοιτάει.

Κοιτούσε τά χαλάσματα
–τού Μοροζίνη έργα–
καί χτύπαγε τήν άμαξα
μέ σιδερένια βέργα.

Η σιελόρροια κυλά
κι η σοφεράντζα πάλι
συνέχισε τό σκούπισμα
αργά κι αγάλι αγάλι.

Όταν ο ήλιος κρύφτηκε
εις τά Μοροζινάτα
ο γέρος, ο κωλόγερος
σφεντόνισε ντομάτα.

Οργίλος, δολοφονικός
βρίζει τούς Καλλικράτη
Ικτίνο, δέ, καί Περικλή
τόν δις αριστοκράτη.

Ντομάτα δεύτερη πετά
μά εκείνη αλλού πάει,
ένa garcon τού «ΔΙΟΝΥΣΟΥ»
στό κούτελο χτυπάει.
Στ’ αρχίδια του τού γέροντα
η πράξη αστοχίας,
άλλα τόν νούν του τάραζαν
– λεφτά επιτυχίας.

Τόν πληροφόρησαν τινές
επίσημοι προδότες
ότι πωλείται οικόπεδο
π’ αξίζει μπαγκανότες.

Έχει επί τής κορυφής
κι ένα αρχαίο κτίσμα
πού δύναται νά γκρεμιστεί
φτάνει νά έχεις «βύσμα».

Βύσμα είχεν ο γέροντας
σ’ όλα τά Υπουργεία
μόνο πού τού περίγραψαν
τό κτίσμα ως «μαγεία».

Καί τώρα βλέπει ερείπια
λευκά, ξεδοντιασμένα
καί πώς νά χτίσει τό Hotel
σέ μπάζα πεταμένα.

Κι όμως οι καταδότες του
ψέματα δέν τού είπαν.
Όλα πωλούνται γέροντα
σέ οικονομίας τρύπαν.

Έλλην δέν ήτο ο γέροντας
ήλθεν εξ Εσπερίας
εκεί πού λέν πώς η Ελλάς
είναι χώρα παρίας.

Τσιφούτης καί τσιγκούναρος
χάνει τήν ευκαιρία
γιά λίγα μπάζα ολόλευκα.
Μά μένει η απορία:

Πωλείται τό ερείπιο
πού όλους μάς προσβάλλει
ή δοκιμάζουν οι ταγοί
τήν αντοχή μας πάλι;

………………………………………………
………………………………………………

Από ό,τι έμαθα αυτοί πού έδωσαν
τήν περί πωλήσεως πληροφορία
στόν Μεγιστάνα Γέροντα ήταν κάποιοι Υπουργοί μιάς ανύπαρκτης Κυβερνήσεως.
Η δική μας όμως υπάρχει. Άρα…