Μήπως θέλουν να μας πάνε στην καταστροφή;

Προφανώς ο κ. υπουργός δεν περπατά στην αγορά, δεν πάει να ψωνίσει ο ίδιος, να αφουγκραστεί τι λένε οι πολίτες, πώς αγοράζουν σήμερα σε σχέση με πριν, πόσοι θα του ζητήσουν μια δουλειά για το παιδί τους, τι συμβαίνει στις λαϊκές αγορές, να ρωτήσει ακόμα και στα σουβλατζίδικα και στις καφετέριες πώς πάνε οι εισπράξεις.

Δεν ρωτάμε τον πρωθυπουργό πού είδε την ανάκαμψη, ότι οι θυσίες πιάνουν τόπο. Ίσως κάποια… Σειρήνα θα του το είπε εκεί που κάνει κανό ή καμιά Κίρκη θα τον πλάνεψε, για να ολοκληρώσει την αποστολή που έχει αναλάβει…

Εκείνο που δεν ξέρουμε είναι το πού μας πάνε… Αυτό πάντως που αρχίζει να… ροδίζει στην ατμόσφαιρα είναι ότι οδηγείται η χώρα στην καταστροφή… Κι όχι στη σωτηρία. Και δεν κινδυνολογούμε. Γιατί αδυνατεί κανείς να εξηγήσει τη μακαριότητα που δείχνει η κυβέρνηση και κυρίως εκείνοι που αποφασίζουν. Ανησυχείς για το ότι δεν ανησυχούν… Ξέρουν ότι όλοι οι δείκτες χειροτερεύουν, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε, τα έσοδα πάτωσαν, ευρώ δεν υπάρχει στην αγορά, η ανεργία σκαρφαλώνει στα ύψη, οι τζίροι πέφτουν, κι όμως είχαν το κουράγιο να πάνε για διακοπές, να κλείσουν τα μάτια τους. Και φθάνεις στο σημείο να σκεφθείς, ρε μήπως το κάνουν επίτηδες, σπρώχνουν τον Τιτανικό στο παγόβουνο, για να πάμε σε μια ελεγχόμενη χρεοκοπία; Όχι μόνο οικονομική, αλλά και πολιτική; Όπου θα… χρεοκοπήσουν και τα εθνικά μας θέματα; Για να υλοποιηθεί η ρήση του πρωθυπουργού περί απώλειας τμήματος της εθνικής μας κυριαρχίας;

Εδώ που φθάσαμε, όλα είναι πιθανά. Τίποτε δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει. Και αυτό θα το βρίσκουμε μπροστά μας, όσο δεν κουνιέται φύλλο ανάπτυξης. Όσο η πυξίδα παραμένει καρφωμένη στην απραξία. Έντεκα μήνες τώρα και δεν έχει γίνει ούτε βηματάκι σε παραγωγική δραστηριότητα, σε ενίσχυση τομέων στους οποίους η Ελλάδα έχει πλεονέκτημα, συγκριτικά μεγαλύτερο από άλλες χώρες. Όπως είναι ο τουρισμός. Να εκμεταλλευτούμε τον ήλιο, τη θάλασσα, το κλίμα μας.

Ξέρουμε ότι προσωπικά στον πρωθυπουργό δόθηκε από επικεφαλής κρατικού οργανισμού πρόσφατα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο. Άμεσα υλοποιήσιμο. Μέσα σε ΕΞΙ μήνες. Χωρίς να χρειασθεί η Ελλάδα να βάλει ούτε ένα ευρώ. Με προσέλκυση επενδυτών. Σοβαρών και όχι αρπακτικών.

Σταθμός για αλλαγή πορείας είναι η ΔΕΘ. Η ομιλία του πρωθυπουργού. Αν μείνει σε λόγια, και δεν ανακοινωθούν αποφάσεις για συγκεκριμένες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, που θα ενεργοποιηθούν αμέσως, και όχι όποτε καπνίσει του κάθε υπουργού. Και θα αποτρέψουν τον θάνατο της αγοράς. Διαφορετικά η πτώχευση θα είναι θέμα μηνών…