Βοήθεια από τον Παπανδρέου ζήτησε ο Αρχιεπίσκοπος!

Το κρίσιμο πάντως στοιχείο, που θεμελιώνει την κακουργηματική ευθύνη των στελεχών της Εκκλησίας, είναι:
α) Γιατί έγινε ο συμβιβασμός με τον οδοκαθαριστή και δεν περίμεναν να εκδοθεί η απόφαση του Εφετείου, που όλες οι ενδείξεις συνηγορούσαν ότι θα ήταν υπέρ της Εκκλησίας και
β) αν ο συμβιβασμός ήταν νόμιμος και επωφελής για την Εκκλησία.
Ευθύνες έχει βέβαια και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος (όλα τα μέλη της, συμπεριλαμβανομένου και του Αρχιεπισκόπου ως προέδρου της) που έδωσε την έγκρισή της, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι η εισήγηση που έκανε ο γενικός διευθυντής της ΕΚΥΟ κ. Ζαμπέλης ήταν πλήρης και στηριζόταν σε αληθή, σε πραγματικά γεγονότα. Όπως επίσης ευθύνες έχει και όλη η διοίκηση της ΕΚΥΟ καθώς και ο δικηγόρος-νομικός σύμβουλος.
Στο μεταξύ από την ημέρα που ο Εισαγγελέας εντόπισε πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα στην υπόθεση της πώλησης των οικοπέδων στη Βουλιαγμένη που είχε αποκαλύψει το «ΠΑΡΟΝ», στο εσωτερικό της Εκκλησίας έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Ιεράρχες βάλλουν κατά ιεραρχών. Τα εμπλεκόμενα πρόσωπα βρίσκονται σε κατάσταση πανικού και προσπαθούν να δικαιολογήσουν όλες τις «περίεργες» λεπτομέρειες αυτής της υπόθεσης. Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες, επιχειρούν με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα (ανακοίνωση της Συνόδου που καλύπτει εν μέρει τις ενέργειές τους, αναμόχλευση παλαιότερων υποθέσεων όπως π.χ. την περίπτωση της διαχείρισης της ΜΚΟ «Αλληλεγγύη» από άλλο στενό συνεργάτη του Αρχιεπισκόπου) να αποπροσανατολίσουν τους Μητροπολίτες και την κοινή γνώμη από την ουσία της υποθέσεως.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έχει καταλάβει ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα. «Στο πρόσωπό του η ανησυχία για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα είναι έκδηλη» είπε χαρακτηριστικά Μητροπολίτης που συμμετείχε στην τελευταία συνεδρίαση της Συνόδου. Γιʼ αυτό, λένε εκκλησιαστικές πηγές, φρόντισε κατά την επίσκεψή του στην Πάρο τον Δεκαπενταύγουστο (λίγες ημέρες αφότου ο εισαγγελέας άσκησε τη δίωξη) να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό για να δείξει ότι «δεν τρέχει δα και τίποτε σπουδαίο με αυτήν την υπόθεση», μόνο που δεν είναι έτσι… Και το ξέρει. Μην ξεχνάμε πως ο κ. Ιερώνυμος έχει σταθεί στο πλευρό του Γ. Παπανδρέου στους δύσκολους μήνες που προηγήθηκαν με την επιβολή των οικονομικών μέτρων και η συνάντησή τους ήταν κατά κάποιον τρόπο ένα επικοινωνιακό «αντίδωρο», όπως σχολίασε έμπειρος κληρικός της Συνόδου. Όση πρωθυπουργική στήριξη και αν έχει όμως ο κ. Ιερώνυμος, τα πράγματα δεν φαίνεται πως θα ηρεμήσουν σύντομα, όταν ήδη η δικαστική έρευνα έχει πάρει τον δρόμο της… Από τη μία έχει να αντιμετωπίσει την ουσία της υπόθεσης και να δώσει απαντήσεις στην επικείμενη συνεδρίαση της Ιεραρχίας του Οκτωβρίου.
Θυμίζουμε πως ο ίδιος ο κ. Ιερώνυμος, ως πρόεδρος της Συνόδου, όσο και οι υπόλοιποι Μητροπολίτες της συνοδικής περιόδου του 2008-2009 είχαν επικυρώσει μετά βαΐων και κλάδων την αγοραπωλησία (παρότι είχαν δημοσιευτεί στον Τύπο «περίεργα» κενά στην υπόθεση). Τα ερωτήματα τίθενται πια από έναν μεγάλο αριθμό Μητροπολιτών, ακόμη και από εκείνους που έχουν στηρίξει στο παρελθόν τον κ. Ιερώνυμο με «κλειστά μάτια» για πολλές άλλες υποθέσεις. Για ποιον λόγο επέλεξαν τη συμβιβαστική εκποίηση των οικοπέδων-φιλέτων στον οδοκαθαριστή καταπατητή και τη μητέρα του, όταν η Εκκλησία είχε σχεδόν κατοχυρώσει (εκκρεμούσε η απόφαση του Αρείου Πάγου που θα το έδινε στην Εκκλησία και με τη… βούλα) με αποφάσεις δικαστηρίων τη νόμιμη κατοχή τους; Γιατί, αναρωτιούνται Μητροπολίτες, επανήλθαν στη μέθοδο της συμβιβαστικής εκποίησης που είχε να εμφανιστεί από την περίοδο του αρχιεπισκόπου Σεραφείμ; Γιατί δεν έγινε εκτίμηση της αξίας των οικοπέδων από το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών όπως προβλέπει ο νόμος για τα ΝΠΔΔ ώστε να διασφαλιστεί το συμφέρον της Εκκλησίας; Γιατί τόσο στην περίπτωση των οικοπέδων στη Βουλιαγμένη όσο και σε άλλες περιπτώσεις (όπως για παράδειγμα με τον εφοπλιστή Ν. Πατέρα) δεν έγινε δημόσιος διαγωνισμός όπως ρητώς προβλέπεται για την ακίνητη περιουσία της Εκκλησίας και στη μία περίπτωση έγινε πώληση από τον οδοκαθαριστή στον εφοπλιστή Ν. Προκοπίου μέσα στα γραφεία της ΕΚΥΟ; Αυτά και άλλα ερωτήματα θέτουν στις κατʼ ιδίαν συζητήσεις τους οι Μητροπολίτες και, όπως υποστηρίζουν, δεν αρκούνται στις λιτές ανακοινώσεις της Συνόδου για τα πεπραγμένα του Μητροπολίτη Ιωαννίνων και του στενού συνεργάτη του Αρχιεπισκόπου κ. Α. Ζαμπέλη.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Μητροπολίτη Φιλίππων Προκόπιου. Ο ιεράρχης που είχε στηρίξει στο παρελθόν τον Αρχιεπίσκοπο σε πλείστες περιπτώσεις, δεν κρύβει τον προβληματισμό του. Με δηλώσεις του εξέφρασε «την ανησυχία, τον προβληματισμό και τον σκεπτικισμό για τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας». «Πρακτικές σαν αυτές, εδώ και πάνω από δώδεκα χρόνια είχαν σταματήσει. Η εκποίηση περιουσιακών στοιχείων της Εκκλησίας με την επίκληση διαφόρων προσχηματικών λόγων» σημείωσε με νόημα ο Μητροπολίτης Φιλίππων. «Αυτά δεν μπορούν να κλείσουν εδώ και πρέπει να τεθούν εκ νέου και στην Ιεραρχία του Οκτωβρίου, καθώς νέα στοιχεία έρχονται στη δημοσιότητα. Δεν επιτρέπεται να επιστρέφουμε σε τακτικές παλαιότερων χρόνων» δήλωσε ο κ. Προκόπιος, υπογραμμίζοντας εμμέσως ότι δεν του αρκούν οι εξηγήσεις των αρμόδιων προσώπων.
Ήξεις αφήξεις
Στην ανακοίνωσή της, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος (που συνεδρίασε για τελευταία φορά φέτος με αυτήν τη σύνθεση) δεν θέλησε να πάρει την υπόθεση «πάνω της». Άλλωστε την επικύρωση της αγοραπωλησίας και της απονομής συγχαρητηρίων για την… επωφελή κατά δήλωσή τους για την Εκκλησία συμφωνία, την είχε κάνει η Διαρκής Σύνοδος της περιόδου 2008-2009, γιʼ αυτό και παρέπεμψαν ευσχήμως την υπόθεση στις εκκλησιαστικές καλένδες. Παρά τις πιέσεις, όπως λέγεται, του Αρχιεπισκόπου προς τα μέλη της ΔΙΣ να βγει μια δήλωση στήριξης προς τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων και τον διευθυντή της ΕΚΥΟ κ. Ζαμπέλη, σχεδόν όλοι προτίμησαν να κρατήσουν τις αποστάσεις τους. «Πρέπει να δούμε τι θα βγει από τη Δικαιοσύνη προτού προβούμε σε κάποια επίσημη ανακοίνωση» είπε χαρακτηριστικά Μητροπολίτης που συμμετείχε στη συνεδρίαση. Και έτσι και έγινε. Η Σύνοδος ανακοίνωσε πως «αναμένει την απόφαση της Δικαιοσύνης και θέτει στη διάθεσή της όλα τα απαραίτητα στοιχεία». Μόνο που σε μια πρωτοφανή για τα δεδομένα της Εκκλησίας κίνηση (ενδεικτική της ενόχλησης των Ιεραρχών από τα συνεχή δημοσιεύματα σύσσωμου του Τύπου) εξουσιοδότησε τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων «να προβαίνει στις νόμιμες ενέργειες εφόσον θίγεται το κύρος της ή όταν συκοφαντούνται πρόσωπα που χειρίζονται τις υποθέσεις της». Έμπειρος κληρικός της Συνόδου τόνιζε ότι «Είναι πρωτοφανές να ορίζουν να προστατεύσει το κύρος της Εκκλησίας ένας Μητροπολίτης που είναι άμεσα εμπλεκόμενος στην υπόθεση αυτή. Κάθε άλλο παρά προστατεύεται το κύρος της Εκκλησίας. Είναι αναμενόμενο πως θα προσπαθήσει να διαφυλάξει πρωτίστως το κύρος του». Προκαλεί ερωτηματικά γιατί η Διαρκής Ιερά Σύνοδος εξουσιοδότησε τον άμεσα εμπλεκόμενο Μητροπολίτη να παρακολουθεί την υπόθεση και να κάνει αγωγές. Εξάλλου η φράση για «νόμιμες ενέργειες» εναντίον εκείνων που συκοφαντούν πρόσωπα που χειρίζονται τις υποθέσεις της Εκκλησίας (όρα π.χ. Ζαμπέλη), που αποτελεί προειδοποιητική απειλή κατά δημοσιογράφων, με στόχο τη φίμωσή τους, προδίδει την ανησυχία που κατέχει την ηγεσία της Εκκλησίας και τους στενούς συνεργάτες του Αρχιεπισκόπου για νέες αποκαλύψεις.
Τα περί νόμιμων ενεργειών κατά εκείνων που συκοφαντούν θα μπορούσαν να ερμηνευτούν και ως κάλυψη προς τους εμπλεκόμενους, ως στήριξη, για να μη νιώσουν ότι εγκαταλείπονται και ανοίξουν το στόμα τους…
Για την αναταραχή βέβαια που έχει προκαλέσει η άσκηση ποινικής δίωξης, που έχει εκθέσει την Εκκλησία και την ηγεσία της, δεν φταίνε οι δημοσιογράφοι που αποκάλυψαν το σκάνδαλο της Βουλιαγμένης, αλλά εκείνοι που είχαν την ευθύνη της διαχείρισης της εκκλησιαστικής περιουσίας. Και αυτό αποδείχθηκε από την εισαγγελική έρευνα.
Θεωρείται πια δεδομένο πως η Διαρκής Ιερά Σύνοδος του Σεπτεμβρίου (με ανανεωμένη σύνθεση – και οι 12 Μητροπολίτες που θα συμμετέχουν κάθε άλλο παρά ανήκουν στους φιλικά διακείμενους προς τον Αρχιεπίσκοπο, γιʼ αυτό και ο κ. Ιερώνυμος θέλησε τώρα, στην παρούσα ΔΙΣ, να κλείσει όλες τις εκκρεμότητες) και η Σύνοδος της Ιεραρχίας του Οκτωβρίου θα έχουν ως κύριο θέμα τους τη διαχείριση των οικονομικών από τους στενούς συνεργάτες του Αρχιεπισκόπου και φυσικά την εκποίηση των ακινήτων-«φιλέτων» στη Βουλιαγμένη.